< Mattheüs 15 >

1 Toen kwamen tot Jezus de schriftgeleerden en fariseërs van Jerusalem, zeggende:
Тогава дойдоха при Исуса фарисеи и книжници от Ерусалим и казаха:
2 Waarom overtreden uw discipelen de overlevering der ouden? Want zij wasschen hun handen niet als zij brood gaan eten.
Защо Твоите ученици престъпват преданието на старейшините? Понеже не си мият ръцете, когато ядат хляб.
3 En Hij antwoordde en zeide tot hen: Waarom overtreedt ook gijlieden Gods gebod om uw overlevering?
А Той в отговор им каза: Защо и вие заради вашето предание престъпвате Божията заповед?
4 Want God heeft geboden, zeggende: Eert uw vader en moeder, en: Wie vader of moeder kwaad toespreekt, sterve den dood!
Защото Бог каза: “Почитай баща си и майка си”; и
5 Maar gijlieden zegt: Zoo wie tot zijn vader of moeder zegt: ‘t Is een offergave, wat gij van mij zoudt genieten, — maar intusschen eert hij zijn vader of moeder niet.
Но вие казвате: Който рече на баща си или майка си: Това мое имане, с което би могъл да си помогнеш, е подарено Богу,
6 En gij hebt dus de wet Gods krachteloos gemaakt om uw overlevering.
- той да не почита баща си, [или майка си]. Така, заради вашето предание, осуетихте Божията дума.
7 Geveinsden! te recht heeft Jesaja aangaande u geprofeteerd, zeggende:
Лицемери! Добре е пророкувал Исаия за вас, като е казал:
8 Dit volk genaakt Mij met hun mond, en eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij.
“Тия люде [се приближават при Мене с устата си, и] Ме почитат с устните си; Но сърцето им далеч отстои от Мене.
9 Maar tevergeefs dienen zij Mij, omdat zij leeringen leeren die geboden van menschen zijn.
Обаче напразно Ми се кланят, като преподават за поучения човешки заповеди”.
10 En Hij riep de menigte tot zich en zeide tot haar: Hoort en verstaat!
И като повика народа, рече им: Слушайте и разбирайте!
11 Niet wat den mond ingaat, verontreinigt den mensch; maar wat den mond uitgaat, dat is het wat den mensch verontreinigt.
Това, което влиза в устата, не осквернява човека; но това, което излиза от устата, то осквернява човека.
12 Toen kwamen de discipelen tot Hem en zeiden tot Hem: Weet gij wel dat de fariseërs, dit woord gehoord hebbende, zich geërgerd hebben?
Тогава се приближиха учениците Му и рекоха: Знаеш ли, че фарисеите се съблазниха като чуха тая дума?
13 Maar Hij antwoordde en zeide: Alle plant die mijn hemelsche Vader niet geplant heeft, zal uitgerukt worden.
А Той в отговор рече: Всяко растение, което Моят небесен Отец не е насадил, ще се изкорени.
14 Laat ze varen! Blinde leidslieden van blinden zijn zij! En als de eene blinde den anderen leidt, zullen zij beiden in de gracht vallen.
Оставете ги; те са слепи водачи; а слепец слепеца ако води, и двамата ще паднат в ямата.
15 Petrus nu antwoordde en zeide tot Hem: Verklaar ons deze gelijkenis.
Петър в отговор Му рече: Обясни ни тая притча.
16 En Jezus zeide: Zijt ook gij nog onverstandig?
А Той каза: И вие ли сте още без разумление.
17 Weet gij nog niet dat alles wat den mond ingaat, in den buik komt, en in het geheim wordt uitgeworpen?
Не разбирате ли, че всичко що влиза в устата, минава в корема, и се изхвърля в захода?
18 Maar wat den mond uitgaat, komt uit het hart, en die dingen verontreinigen den mensch.
А онова, което излиза из устата, произхожда от сърцето, и то осквернява човека.
19 Want uit het hart komen booze overleggingen, moord, overspel, hoererij, diefstal, valsch getuigenis, lasteringen.
Защото от сърцето произлизат зли помисли, убийства, прелюбодейства, блудства, кражби, лъжесвидетелства, хули.
20 Deze dingen zijn het die den mensch verontreinigen, maar het eten met ongewasschen handen verontreinigt den mensch niet.
Тия са нещата, които оскверняват човека; а да яде с немити ръце, това не го осквернява.
21 En Jezus vandaar weggaande, trok naar de omstreken van Tyrus en Sidon.
И, като излезе оттам, Исус се оттегли в тирските и сидонските страни.
22 En ziet, een kananeesche vrouw, uit die streken komende, riep, zeggende: Ontferm U mijner, Heere, Zoon van David! mijn dochter is erg bezeten van een boozen geest.
И, ето, една ханаанка излезе от ония места и извика, казвайки: Смили се за мене Господи, Сине Давидов; дъщеря ми зле се мъчи от бяс.
23 Maar Hij antwoordde haar geen woord. En zijn discipelen gingen tot Hem en vroegen Hem, zeggende: Laat haar van U! want zij roept ons na.
Но Той не й отговори ни дума. Учениците дойдоха и Му се молеха, като рекоха: Отпрати я, защото вика подире ни.
24 En Hij antwoordde en zeide: Ik ben niet gezonden dan tot de verloren schapen van het huis Israëls.
А Той в отговор каза: Аз не съм пратен, освен до загубените овце от Израилевия дом.
25 En zij kwam en aanbad Hem, zeggende: Heere, help mij!
А тя дойде, кланяше Му се и казваше: Господи помогни ми.
26 Maar Hij antwoordde en zeide: Het is niet billijk het brood van de kinderen te nemen en voor de honden te werpen!
Той в отговор рече: Не е прилично да се вземе хляба на децата и да се хвърли на кученцата.
27 En zij zeide: ‘t Is waar, Heere! doch de honden eten toch van de kruimels die vallen van de tafel hunner meesters?
А тя рече: Така, Господи; ни и кученцата ядат от трохите, които падат от трапезата на господарите им.
28 Toen antwoordde Jezus en zeide tot haar: O vrouw! groot is uw geloof! U geschiede gelijk gij wilt. En haar dochter werd genezen in die zelfde ure.
Тогава Исус в отговор й рече: О жено, голяма е твоята вяра; нека ти бъде според желанието. И дъщеря й оздравя в същия час.
29 En vandaar weggaande, ging Jezus langs de zee van Galilea, en Hij klom op den berg en zat daar neder.
И като замина оттам, Исус дойде при галилейското езеро; и качи се на бърдото и седеше там.
30 En tot Hem kwamen vele scharen die bij zich hadden kreupelen, blinden, stommen, lammen en vele anderen; en zij leiden die aan zijn voeten, en Hij genas hen,
И дойдоха при Него големи множества, които имаха със себе си куци, слепи, неми, недъгави и много други, и сложиха ги пред нозете Му; и Той ги изцели;
31 zoodat de scharen zich verwonderden, toen zij zagen dat stommen spraken, lammen gezond werden, kreupelen wandelden en blinden zagen; en zij gaven glorie aan den God van Israël.
Така щото народът се чудеше, като гледаше неми да говорят, недъгави оздравели, куци да ходят, и слепи да гледат. И прославиха Израилевия Бог.
32 En Jezus riep zijn discipelen tot zich en zeide: Ik heb medelijden met de schare, want het is nu al drie dagen dat zij bij Mij blijven en zij hebben niets om te eten; en Ik wil hen niet hongerig laten gaan, opdat zij onderweg niet bezwijken.
А Исус повика учениците Си и рече: Жално Ми е за народа, защото три дни вече седят при Мене и нямат що да ядат; а не искам да ги разпусна гладни, да не би да им премалее по пътя.
33 En de discipelen zeiden tot Hem: Vanwaar krijgen wij in een woestijn zooveel brooden, om zoo groote menigte te verzadigen?
Учениците Му казаха: Отгде да имаме в уединено място толкова хляб, че да нахраним такова голямо множество?
34 En Jezus zeide tot hen: Hoeveel brooden hebt gij? En zij zeiden: Zeven en een weinig vischjes.
Исус им каза: Колко хляба имате? А те рекоха: Седем и малко рибки.
35 En Hij gebood de schare zich op den grond neder te zetten.
Тогава заповяда на народа да насядат на земята.
36 En Hij nam de zeven brooden en de visschen, en als Hij gedankt had, brak Hij ze en gaf ze aan de discipelen; en de discipelen gaven ze aan de scharen.
И като взе седемте хляба и рибите, благодари и разчупи; и даде на учениците, а учениците на народа.
37 En allen aten en werden verzadigd; en het overschot der brokken namen zij op, zeven volle manden.
И ядоха всички и наситиха се, и дигнаха останалите къшеи, седем кошници пълни.
38 En die gegeten hadden, waren vier duizend mannen, behalve de kinderen en de vrouwen.
А ония, които ядоха, бяха четири хиляди мъже, освен жени и деца.
39 En toen Hij de scharen had laten weggaan, ging Hij in het schip; en zij kwamen in de omstreken van Magdala.
И като разпусна народа, влезе в ладията, и дойде в магаданските предели.

< Mattheüs 15 >