< Handelingen 20 >

1 Nadat nu het oproer gestild was, riep Paulus de discipelen tot zich en vermaande hen, en hen gegroet hebbende ging hij op reis naar Macedonië.
Waasoy deccidaappe guye, Phawuloosi ammaniyaa asata xeegisidi entta zoridaappe guye, sarothidi Maqedooniya baanaw keyis.
2 En die landstreken doorreisd en hen met veel woorden vermaand hebbende, kwam hij naar Griekenland.
He biittaara aadhdhishe qaala odishe asaa daro minthethidaappe guye Girike biittaa bis.
3 En als hij daar drie maanden doorgebracht had, werd er door de Joden een komplot tegen hem gesmeed, toen hij naar Syrië wilde overvaren, zoodat hij besloot door Macedonië terug te keeren.
I yan heedzu ageena uttidi, markkabera Sooriya baanaw qoppidi de7ishin, Ayhudeti bana wodhanaw koyeyssa eridi Maqedooniyara guye simmanaw koyis.
4 En met hem gingen Sopater, de zoon van Pyrrus van Berea; en van de Thessalonikers: Aristarchus en Sekundus; en Gajus van Derbe; en Timotheüs; en van Asië: Tychikus en Trofimus.
Phawuloosa moyzidayssati Beeriyappe Pharhusa na7aa Sophaaxirosa, Teselonqefe Arsxirokoosanne Sikonddusa, Derbbefe Gaayoosa, Iisiyappe Tikiqoosa, Xirofimoosanne Ximotiyoosa.
5 Dezen nu waren vooruitgegaan en wachtten ons te Troas.
Hessati sinthe bidi nuna Xiro7aadan naagoosona.
6 Wij voeren dan af van Filippi na de dagen der ongedeesemde brooden, en kwamen in vijf dagen bij hen te Troas, waar wij zeven dagen bleven.
Nuuni Uytha Baaliya bonchchidaappe guye, Filphisiyuusappe markkabera denddidi, ichchashantho gallasan entta Xiro7aadan gakkidi yan laappun gallas gam77ada.
7 Toen wij nu op den eersten dag der week vergaderd waren om brood te breken, sprak Paulus tot hen, die des anderen daags vertrekken zou; en hij rekte zijn sermoen tot den middernacht.
Saaminttafe koyro gallasan nuuni uythaa menthanaw shiiqidi de7ishin, Phawuloosi wonttethe baanaw qoppida gisho, enttaw qaala odishe giddi bilahe gakkanaw odaa adussis.
8 En er waren veel lampen in de bovenzaal waar wij vergaderd waren.
Nuuni shiiqidi uttida pooqiyan daro poo7oy de7ees.
9 En een zeker jongeling, met name Eutyches, die in het venster zat, viel in een diepen slaap, daar Paulus lang sprak; en door den slaap stortte hij neder en viel van de derde zoldering naar beneden; en werd dood opgenomen.
Ewuxikoosa giya issi na7atethay maskkoote bolla uttidi, baana dogidi dhiskkis. Phawuloosi oda adussida wode Ewuxikoosi dhiskko eeyidi heedzantho pooqiyappe kunddidi hayqqidayssa asay denthis.
10 Maar Paulus ging naar beneden en wierp zich op hem, en omhelsde hem, en zeide: Vreest niet, want zijn leven is in hem.
Shin Phawuloosi wodhdhidi, iya bolla gufannis. Iya idimmidi, “I hayqqibeenna, hirggofite” yaagis.
11 En hij ging naar boven en brak het brood en at; en hij sprak lang tot hen, tot den dageraad toe, en alzoo vertrok hij.
Hessafe guye, pude pooqiya bolla keyidi uythaa menthidi mis. Sa7ay wonttana gakkanaw asaas odidaappe guye denddidi bis.
12 En zij brachten den jongen levend binnen, en waren niet weinig vertroost.
He paxida naatethaa soo efidi daro ufayttidosona.
13 Wij nu gingen vooruit naar het schip en voeren af naar Assus, waar wij Paulus zouden opnemen; zoo toch had hij het beschikt, daar hij zelf te voet wilde gaan.
Shin Phawuloosi bana yaappe mokkana mela nuus odida gisho, kasetidi markkabiyakko bidi, Asoosa baanaw denddida. Ays giikko, I tohon baanaw qoppida gisho nuna hessatho kiittis.
14 Toen hij nu te Assus zich bij ons gevoegd had, namen wij hem op en kwamen naar Mitylene;
I nuura Asoosan gayttin markkabiyan iya ekkidi Mixiliine bida.
15 en vandaar afgevaren zijnde, kwamen wij den volgenden dag tegenover Chios, en des anderen daags staken wij over naar Samos, en den volgenden dag kwamen wij naar Milete.
Wonttetha gallas yaappe denddidi markkabiyan Kiyoosa sinthen de7iya bessaa gakkida; qassi wonttetha gallas Saamose pinnidi kaalliya gallas Miliixe gakkida.
16 Want Paulus had besloten om Efesus voorbij te varen, om zijn tijd niet in Asië door te brengen, want hij spoedde zich om, als het hem mogelijk was, den Pinksterdag te Jerusalem te zijn.
Phawuloosi Iisiyan daro gam77onna Efesoona matara aadhdhanaw qoppis. Baw dandda7ettiko Phenxeqosxe Baaliya gallas Yerusalaame gakkanaw eesotees.
17 Van Milete nu zond hij naar Efesus en ontbood de oudsten der gemeente.
Phawuloosi Miliixeppe Efesoona kiittidi woosa keethaa cimata xeegisis.
18 En toen dezen bij hem gekomen waren, zeide hij tot hen: Gijlieden weet hoe ik van den eersten dag af dat ik in Asië ben gekomen, al den tijd met u geweest ben,
Woosa keetha cimati iyaakko yin, enttako hayssada yaagis: “Taani Iisiya gelida koyro gallasappe doomida hinttera de7ida wode ubban waana de7idaakko hintte ereeta.
19 dienende den Heere met alle nederigheid, en met tranen, en onder beproevingen die mij overkomen zijn door de aanslagen der Joden;
Ayhudeti duulatidi ta bolla meto gathikokka taani ashkketethaninne daro afuthan Godaas oothas.
20 hoe ik niets heb nagelaten van al hetgeen nuttig was, dat ik het u niet verkondigde en leerde, in het openbaar en bij de huizen;
Dabaabankka hintte keethan keethan hinttena tamaarssishe hinttena maaddiyabaappe issibaakka pacisabiikke.
21 verkondigende, zoowel aan Joden als aan Grieken, de bekeering tot God en het geloof in onzen Heere Jezus Christus.
Taani Ayhudetasinne Ayhude gidonnayssatas nagaraappe Xoossaakko simmana melanne nu Godaa Yesuusa ammanana mela markkattas.
22 En nu, ziet, gebonden in den geest, ga ik naar Jerusalem, niet wetende wat mij daar zal overkomen;
“Yan tana aybi gakkaneekko erikke, shin ha77i taani Geeshsha Ayyaanas kiitettada Yerusalaame bays.
23 behalve dat de Heilige Geest mij van stad tot stad betuigt, zeggende dat banden en verdrukkingen mij verwachten;
Geeshsha Ayyaanay qashoynne waayey tana naageyssa katama ubban taw maarkkattis.
24 doch ik acht mijn leven niet kostelijk voor mij zelven, als ik maar mijn loop mag volbrengen, en de bediening die ik van den Heere Jezus heb ontvangen, om het Evangelie van Gods genade te verkondigen.
Shin ta wothaa polanawunne Godaa Yesuus Kiristtoosappe ekkida oosuwa, Xoossaa aadho keehatethaa Wonggelaa markkatteyssa polanaw ta shemppiw pathonnabaada qoodays.
25 En nu, ziet, ik weet dat, gij mijn aangezicht niet meer zult zien, gij allen, onder wie ik rondgaande het Koninkrijk Gods heb gepredikt.
“Taani ha77ika Xoossaa kawotethaa markkattashe hintte ubbaa giddon yuuyas. Hizappe guye hinttefe oonikka tana be7onnayssa erays.
26 Daarom betuig ik u den dag van heden, dat ik rein ben van het bloed van allen
Hessa gisho, hinttefe issi uray dhayikkoka ta oyshettonayssa hachchi hinttew geeshshada odays.
27 want ik heb niet nagelaten ulieden den geheelen raad Gods te verkondigen.
Ays giikko, Xoossay oothanaw qoppidabaa ubbaa hinttew aybibaakka ashshonna odas.
28 Let dan wel op u zelven, en op de geheele kudde, waarin de Heilige Geest u heeft gesteld tot opzieners, om de gemeente des Heeren te weiden, die Hij verkregen heeft door zijn eigen bloed.
“Ba na7aa suuthan wozida Xoossaa woosa keethaa naagite. Geeshsha Ayyaanay hinttena halaqaa oothidi doorida wudiyasinne hintte huu7iyas naagettite.
29 Ik weet toch dat er, na mijn vertrek, grijpende wolven tot u zullen komen, die de kudde niet sparen zullen;
Taani bidaappe guye, wudiyas qadhettonna iita suudhumeti hintte giddo gelanayssa ta erays.
30 en uit uw eigen midden zullen mannen opstaan die verkeerde dingen spreken, om de discipelen achter zich af te trekken.
Ammaneyssata bantta geedo kaalethanaw worddo tamaarssiya asati hintte giddofe denddana.
31 Daarom waakt! en gedenkt dat ik drie jaar lang, nacht en dag, niet opgehouden heb een ieder met tranen te vermanen.
Hessa gisho, taani heedzu laythi qammanne gallas afuthan hinttena huu7en huu7en minthethidayssa qoppishe naagettite.
32 En nu, ik beveel u aan God en aan het woord zijner genade, aan Hem die machtig is op te bouwen en het erfdeel onder al de geheiligden te geven.
“Ha77ika hinttena minthanawunne geeshsha asaara laatisanaw dandda7iya Xoossaasinne iya aadho keehatetha qaalas hinttena hadara immays.
33 Niemands zilver, of goud, of kleeding heb ik begeerd.
“Taani ooppekka bira woykko worqqa woykko afila amottabiikke.
34 Gij zelven weet dat deze handen hebben gezorgd voor hetgeen ik noodig had en degenen die met mij zijn;
Taani ta kushen oothada tananne taara de7eyssata koshshidabaa maaddidayssa hinttee, hintte huu7en ereeta.
35 in alles heb ik u het voorbeeld gegeven hoe men, aldus arbeidende, de zwakken moet ondersteunen, en gedenken aan de woorden van den Heere Jezus, hoe Hij zelf zeide: Zaliger is het te geven dan te ontvangen.
Hintte hayssada daaburidi oothishe daaburanchchota maaddanayssanne Godaa Yesuusi, ‘Ekkeyssafe immeyssi anjjettidayssa’ gida qaala hintte qoppanaw besseyssa taani hinttena ubbaban bessas” yaagis.
36 En toen Paulus dit gezegd had, knielde hij neder en bad met hen allen.
Phawuloosi hessa odi onggidi entta ubbaara gulbbatidi Xoossaa woossis.
37 En zij weenden allen zeer, en vielen Paulus om den hals en kusten hem,
Entti ubbayka Phawuloosa idimmidi yeekkidi yeeridosona.
38 allermeest bedroefd zijnde om het woord dat hij gezegd had, dat zij zijn aangezicht niet meer zouden zien. En zij vergezelden hem naar het schip.
I Zaaridi, “Tana be7ekketa” yaagida qaalay entta daro azzanthis. Entti markkabiya gakkanaw iya moyzidosona.

< Handelingen 20 >