Handelingen 18
1 Na deze dingen vertrok Paulus van Athene en ging naar Korinthe.
តទ្ឃដនាតះ បរំ បៅល អាថីនីនគរាទ៑ យាត្រាំ ក្ឫត្វា ករិន្ថនគរម៑ អាគច្ឆត៑។
2 En hij vond een zekeren Jood, met name Aquila, geboortig van Pontus, die kort geleden uit Italië was gekomen, met Priscilla zijn vrouw, omdat Klaudius had geboden dat al de Joden uit Rome zouden vertrekken.
តស្មិន៑ សមយេ ក្លៅទិយះ សវ៌្វាន៑ យិហូទីយាន៑ រោមានគរំ វិហាយ គន្តុម៑ អាជ្ញាបយត៑, តស្មាត៑ ប្រិស្កិល្លានាម្នា ជាយយា សាទ៌្ធម៑ ឥតាលិយាទេឝាត៑ កិញ្ចិត្បូវ៌្វម៑ អាគមត៑ យះ បន្តទេឝេ ជាត អាក្កិលនាមា យិហូទីយលោកះ បៅលស្តំ សាក្ឞាត៑ ប្រាប្យ តយោះ សមីបមិតវាន៑។
3 En hij kwam bij hen, en omdat hij van hetzelfde beroep was, bleef hij bij hen en arbeidde, want zij waren tentenmakers van beroep.
តៅ ទូឞ្យនិម៌្មាណជីវិនៅ, តស្មាត៑ បរស្បរម៑ ឯកវ្ឫត្តិកត្វាត៑ ស តាភ្យាំ សហ ឧឞិត្វា តត៑ កម៌្មាករោត៑។
4 Op iederen sabbat nu redetwistte hij in de synagoge en hij overtuigde Joden en Grieken.
បៅលះ ប្រតិវិឝ្រាមវារំ ភជនភវនំ គត្វា វិចារំ ក្ឫត្វា យិហូទីយាន៑ អន្យទេឝីយាំឝ្ច ប្រវ្ឫត្តិំ គ្រាហិតវាន៑។
5 Nadat nu Silas en Timotheüs van Macedonië afgekomen waren, sprak Paulus te vuriger, den Joden bewijzende dat Jezus is de Christus.
សីលតីមថិយយោ រ្មាកិទនិយាទេឝាត៑ សមេតយោះ សតោះ បៅល ឧត្តប្តមនា ភូត្វា យីឝុរីឝ្វរេណាភិឞិក្តោ ភវតីតិ ប្រមាណំ យិហូទីយានាំ សមីបេ ប្រាទាត៑។
6 Doch toen zij tegenstonden en lasterden, schudde hij zijn kleederen af en zeide tot hen: Uw bloed zij op uw hoofd! ik ben rein! van nu af zal ik tot de heidenen gaan!
កិន្តុ តេ ៜតីវ វិរោធំ វិធាយ បាឞណ្ឌីយកថាំ កថិតវន្តស្តតះ បៅលោ វស្ត្រំ ធុន្វន៑ ឯតាំ កថាំ កថិតវាន៑, យុឞ្មាកំ ឝោណិតបាតាបរាធោ យុឞ្មាន៑ ប្រត្យេវ ភវតុ, តេនាហំ និរបរាធោ ៜទ្យារភ្យ ភិន្នទេឝីយានាំ សមីបំ យាមិ។
7 En vandaar ging hij weg en kwam in het huis van iemand met name Titus Justus, die godvruchtig was, wiens huis naast de synagoge stond.
ស តស្មាត៑ ប្រស្ថាយ ភជនភវនសមីបស្ថស្យ យុស្តនាម្ន ឦឝ្វរភក្តស្យ ភិន្នទេឝីយស្យ និវេឝនំ ប្រាវិឝត៑។
8 Krispus nu, de overste der synagoge, geloofde in; den Heere met geheel zijn huisgezin, en velen van de Korinthiërs hoorden, en geloofden, en werden gedoopt.
តតះ ក្រីឞ្បនាមា ភជនភវនាធិបតិះ សបរិវារះ ប្រភៅ វ្យឝ្វសីត៑, ករិន្ថនគរីយា ពហវោ លោកាឝ្ច សមាកណ៌្យ វិឝ្វស្យ មជ្ជិតា អភវន៑។
9 En de Heere zeide des nachts in een visioen tot Paulus: Vrees niet, maar spreek en zwijg niet,
ក្ឞណទាយាំ ប្រភុះ បៅលំ ទឝ៌នំ ទត្វា ភាឞិតវាន៑, មា ភៃឞីះ, មា និរសីះ កថាំ ប្រចារយ។
10 Want Ik ben met u en niemand zal u grijpen om u kwaad te doen, want Ik heb veel volk in deze stad.
អហំ ត្វយា សាទ៌្ធម៑ អាស ហិំសាត៌្ហំ កោបិ ត្វាំ ស្ប្រឞ្ដុំ ន ឝក្ឞ្យតិ នគរេៜស្មិន៑ មទីយា លោកា ពហវ អាសតេ។
11 Hij bleef dan een jaar en zes maanden, leerende onder hen het woord Gods.
តស្មាត៑ បៅលស្តន្នគរេ ប្រាយេណ សាទ៌្ធវត្សរបយ៌្យន្តំ សំស្ថាយេឝ្វរស្យ កថាម៑ ឧបាទិឝត៑។
12 Maar toen Gallio stadhouder van Achaje was, stonden de Joden eenparig tegen Paulus op en brachten hem voor den rechterstoel,
គាល្លិយនាមា កឝ្ចិទ៑ អាខាយាទេឝស្យ ប្រាឌ្វិវាកះ សមភវត៑, តតោ យិហូទីយា ឯកវាក្យាះ សន្តះ បៅលម៑ អាក្រម្យ វិចារស្ថានំ នីត្វា
13 zeggende: Deze raadt den menschen aan om God te dienen tegen de wet!
មានុឞ ឯឞ វ្យវស្ថាយ វិរុទ្ធម៑ ឦឝ្វរភជនំ កត៌្តុំ លោកាន៑ កុប្រវ្ឫត្តិំ គ្រាហយតីតិ និវេទិតវន្តះ។
14 Toen nu Paulus zijn mond zou opendoen, zeide Gallio tot de Joden: Indien er eenige onrechtvaardigheid of schelmstuk gepleegd was, o Joden! dan zou ik met reden u aanhooren;
តតះ បៅលេ ប្រត្យុត្តរំ ទាតុម៑ ឧទ្យតេ សតិ គាល្លិយា យិហូទីយាន៑ វ្យាហរត៑, យទិ កស្យចិទ៑ អន្យាយស្យ វាតិឝយទុឞ្ដតាចរណស្យ វិចារោៜភវិឞ្យត៑ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ កថា មយា សហនីយាភវិឞ្យត៑។
15 maar als het een verschil is over een woord, en over namen, en over uw eigen wet, dan moet gij zelven daarin voorzien; daarover wil ik geen rechter zijn!
កិន្តុ យទិ កេវលំ កថាយា វា នាម្នោ វា យុឞ្មាកំ វ្យវស្ថាយា វិវាទោ ភវតិ តហ៌ិ តស្យ វិចារមហំ ន ករិឞ្យាមិ, យូយំ តស្យ មីមាំសាំ កុរុត។
16 En hij dreef hen weg van den rechterstoel.
តតះ ស តាន៑ វិចារស្ថានាទ៑ ទូរីក្ឫតវាន៑។
17 Doch zij allen grepen Sosthenes, den overste der synagoge, en sloegen hem voor den rechterstoel; en Gallio trok zich niets daarvan aan.
តទា ភិន្នទេឝីយាះ សោស្ថិនិនាមានំ ភជនភវនស្យ ប្រធានាធិបតិំ ធ្ឫត្វា វិចារស្ថានស្យ សម្មុខេ ប្រាហរន៑ តថាបិ គាល្លិយា តេឞុ សវ៌្វកម៌្មសុ ន មនោ ន្យទធាត៑។
18 Als nu Paulus nog vele dagen daar gebleven was, nam hij afscheid van de broeders en ging scheep naar Syrië, en met hem Aquila en Priscilla, nadat hij zich te Kenchrea het hoofd geschoren had, want hij stond onder een gelofte.
បៅលស្តត្រ បុនព៌ហុទិនានិ ន្យវសត៑, តតោ ភ្រាត្ឫគណាទ៑ វិសជ៌នំ ប្រាប្យ កិញ្ចនវ្រតនិមិត្តំ កិំក្រិយានគរេ ឝិរោ មុណ្ឌយិត្វា ប្រិស្កិល្លាក្កិលាភ្យាំ សហិតោ ជលបថេន សុរិយាទេឝំ គតវាន៑។
19 Zij kwamen nu te Efesus en daar liet hij hen achter; maar hij zelf ging naar de synagoge om met de Joden te redetwisten.
តត ឥផិឞនគរ ឧបស្ថាយ តត្រ តៅ វិស្ឫជ្យ ស្វយំ ភជនភ្វនំ ប្រវិឝ្យ យិហូទីយៃះ សហ វិចារិតវាន៑។
20 En toen dezen hem vroegen om nog langer te blijven, bewilligde hij niet,
តេ ស្វៃះ សាទ៌្ធំ បុនះ កតិបយទិនានិ ស្ថាតុំ តំ វ្យនយន៑, ស តទនុររីក្ឫត្យ កថាមេតាំ កថិតវាន៑,
21 maar hij nam afscheid en zeide: Ik zal tot u terugkomen, als het God belieft. En hij voer af van Efesus;
យិរូឝាលមិ អាគាម្យុត្សវបាលនាត៌្ហំ មយា គមនីយំ; បឝ្ចាទ៑ ឦឝ្វរេច្ឆាយាំ ជាតាយាំ យុឞ្មាកំ សមីបំ ប្រត្យាគមិឞ្យាមិ។ តតះ បរំ ស តៃ រ្វិស្ឫឞ្ដះ សន៑ ជលបថេន ឥផិឞនគរាត៑ ប្រស្ថិតវាន៑។
22 en te Cesarea gekomen zijnde trok hij op, en de gemeente gegroet hebbende kwam hij af naar Antiochië.
តតះ កៃសរិយាម៑ ឧបស្ថិតះ សន៑ នគរំ គត្វា សមាជំ នមស្ក្ឫត្យ តស្មាទ៑ អាន្តិយខិយានគរំ ប្រស្ថិតវាន៑។
23 En nadat hij daar eenigen tijd had doorgebracht ging hij heen en doorreisde het land van Galatië en Frygië, versterkende al de discipelen.
តត្រ កិយត្កាលំ យាបយិត្វា តស្មាត៑ ប្រស្ថាយ សវ៌្វេឞាំ ឝិឞ្យាណាំ មនាំសិ សុស្ថិរាណិ ក្ឫត្វា ក្រមឝោ គលាតិយាផ្រុគិយាទេឝយោ រ្ភ្រមិត្វា គតវាន៑។
24 Een zekere Jood nu, met name Apollos, geboortig van Alexandrië, een welsprekend man, kwam naar Efesus; en hij was machtig in de Schrifturen.
តស្មិន្នេវ សមយេ សិកន្ទរិយានគរេ ជាត អាបល្លោនាមា ឝាស្ត្រវិត៑ សុវក្តា យិហូទីយ ឯកោ ជន ឥផិឞនគរម៑ អាគតវាន៑។
25 Deze was onderwezen in den weg des Heeren, en vurig van geest zijnde, sprak en onderwees hij nauwkeurig de dingen aangaande Jezus; doch hij kende alleen den doop van Johannes.
ស ឝិក្ឞិតប្រភុមាគ៌ោ មនសោទ្យោគី ច សន៑ យោហនោ មជ្ជនមាត្រំ ជ្ញាត្វា យថាត៌្ហតយា ប្រភោះ កថាំ កថយន៑ សមុបាទិឝត៑។
26 En deze begon vrijmoedig te spreken in de synagoge. Maar toen Priscilla en Aquila hem gehoord hadden, namen zij hem mede en leiden hem den weg Gods nauwkeuriger uit.
ឯឞ ជនោ និព៌្ហយត្វេន ភជនភវនេ កថយិតុម៑ អារព្ធវាន៑, តតះ ប្រិស្កិល្លាក្កិលៅ តស្យោបទេឝកថាំ និឝម្យ តំ ស្វយោះ សមីបម៑ អានីយ ឝុទ្ធរូបេណេឝ្វរស្យ កថាម៑ អពោធយតាម៑។
27 Toen hij nu naar Achaje wilde gaan, moedigden de broeders hem aan, en schreven aan de discipelen dat zij hem zouden ontvangen. En daar gekomen zijnde, was hij zeer nuttig voor hen die geloofd hadden door de genade.
បឝ្ចាត៑ ស អាខាយាទេឝំ គន្តុំ មតិំ ក្ឫតវាន៑, តទា តត្រត្យះ ឝិឞ្យគណោ យថា តំ គ្ឫហ្លាតិ តទត៌្ហំ ភ្រាត្ឫគណេន សមាឝ្វស្យ បត្រេ លិខិតេ សតិ, អាបល្លាស្តត្រោបស្ថិតះ សន៑ អនុគ្រហេណ ប្រត្យយិនាំ ពហូបការាន៑ អករោត៑,
28 Want met kracht overtuigde hij de Joden in het openbaar, bewijzende door de Schrifturen dat Jezus is de Christus.
ផលតោ យីឝុរភិឞិក្តស្ត្រាតេតិ ឝាស្ត្រប្រមាណំ ទត្វា ប្រកាឝរូបេណ ប្រតិបន្នំ ក្ឫត្វា យិហូទីយាន៑ និរុត្តរាន៑ ក្ឫតវាន៑។
