< Handelingen 17 >

1 En door Amfipolis en Apollonia gegaan zijnde, kwamen Paulus en Silas te Thessalonika, waar een synagoge der Joden was.
បៅលសីលៅ អាម្ផិបល្យាបល្លោនិយានគរាភ្យាំ គត្វា យត្រ យិហូទីយានាំ ភជនភវនមេកម៑ អាស្តេ តត្រ ថិឞលនីកីនគរ ឧបស្ថិតៅ។
2 En Paulus ging, volgens zijn gewoonte tot hen, en gedurende drie sabbatdagen handelde hij met hen over de Schrifturen,
តទា បៅលះ ស្វាចារានុសារេណ តេឞាំ សមីបំ គត្វា វិឝ្រាមវារត្រយេ តៃះ សាទ៌្ធំ ធម៌្មបុស្តកីយកថាយា វិចារំ ក្ឫតវាន៑។
3 die verklarende en aanwijzende dat de Christus móest lijden en uit de dooden verrijzen en dat deze Jezus de Christus is, dien ik zeide hij ulieden verkondig.
ផលតះ ខ្រីឞ្ដេន ទុះខភោគះ កត៌្តវ្យះ ឝ្មឝានទុត្ថានញ្ច កត៌្តវ្យំ យុឞ្មាកំ សន្និធៅ យស្យ យីឝោះ ប្រស្តាវំ ករោមិ ស ឦឝ្វរេណាភិឞិក្តះ ស ឯតាះ កថាះ ប្រកាឝ្យ ប្រមាណំ ទត្វា ស្ថិរីក្ឫតវាន៑។
4 En sommigen van hen werden overtuigd en voegden zich bij Paulus en Silas; en van de godvruchtige Grieken een groote menigte, en niet weinigen van de aanzienlijke vrouwen.
តស្មាត៑ តេឞាំ កតិបយជនា អន្យទេឝីយា ពហវោ ភក្តលោកា ពហ្យះ ប្រធាននាយ៌្យឝ្ច វិឝ្វស្យ បៅលសីលយោះ បឝ្ចាទ្គាមិនោ ជាតាះ។
5 Maar de Joden werden nijdig en namen eenige booswichten uit het gemeene volk, en verwekten een volksopschudding en brachten de stad in roeren; en zij vielen aan op het huis van Jason en zochten de Apostelen tot het volk te brengen.
កិន្តុ វិឝ្វាសហីនា យិហូទីយលោកា ឦឞ៌្យយា បរិបូណ៌ាះ សន្តោ ហដដ្ស្យ កតិនយលម្បដលោកាន៑ សង្គិនះ ក្ឫត្វា ជនតយា នគរមធ្យេ មហាកលហំ ក្ឫត្វា យាសោនោ គ្ឫហម៑ អាក្រម្យ ប្រេរិតាន៑ ធ្ឫត្វា លោកនិវហស្យ សមីបម៑ អានេតុំ ចេឞ្ដិតវន្តះ។
6 Maar zij vonden hen niet en sleepten Jason en eenige broeders voor de oversten der stad, al schreeuwende: Dezen, die de geheele wereld in opstand hebben gebracht, zijn ook hier gekomen,
តេឞាមុទ្ទេឝម៑ អប្រាប្យ ច យាសោនំ កតិបយាន៑ ភ្រាត្ឫំឝ្ច ធ្ឫត្វា នគរាធិបតីនាំ និកដមានីយ ប្រោច្ចៃះ កថិតវន្តោ យេ មនុឞ្យា ជគទុទ្វាដិតវន្តស្តេ ៜត្រាប្យុបស្ថិតាះ សន្តិ,
7 en Jason heeft ze in zijn huis genomen! en deze allen handelen tegen de geboden van den keizer, zeggende dat er een andere koning is, een zekere Jezus!
ឯឞ យាសោន៑ អាតិថ្យំ ក្ឫត្វា តាន៑ គ្ឫហីតវាន៑។ យីឝុនាមក ឯកោ រាជស្តីតិ កថយន្តស្តេ កៃសរស្យាជ្ញាវិរុទ្ធំ កម៌្ម កុវ៌្វតិ។
8 En zij stookten de menigte op en ook de oversten der stad die dit hoorden.
តេឞាំ កថាមិមាំ ឝ្រុត្វា លោកនិវហោ នគរាធិបតយឝ្ច សមុទ្វិគ្នា អភវន៑។
9 Maar toen zij van Jason en de anderen voldoening hadden ontvangen, lieten zij hen gaan.
តទា យាសោនស្តទន្យេឞាញ្ច ធនទណ្ឌំ គ្ឫហីត្វា តាន៑ បរិត្យក្តវន្តះ។
10 De broeders nu zonden terstond des nachts Paulus en Silas naar Berea, die, toen zij daar gekomen waren, naar de synagoge der Joden gingen.
តតះ បរំ ភ្រាត្ឫគណោ រជន្យាំ បៅលសីលៅ ឝីឃ្រំ ពិរយានគរំ ប្រេឞិតវាន៑ តៅ តត្រោបស្ថាយ យិហូទីយានាំ ភជនភវនំ គតវន្តៅ។
11 Dezen nu waren edeler dan die in Thessalonika, daar zij het woord ontvingen met alle toegenegenheid, en dagelijks de Schrifturen onderzochten of deze dingen alzoo waren.
តត្រស្ថា លោកាះ ថិឞលនីកីស្ថលោកេភ្យោ មហាត្មាន អាសន៑ យត ឥត្ថំ ភវតិ ន វេតិ ជ្ញាតុំ ទិនេ ទិនេ ធម៌្មគ្រន្ថស្យាលោចនាំ ក្ឫត្វា ស្វៃរំ កថាម៑ អគ្ឫហ្លន៑។
12 Velen nu uit hen geloofden, ook van de aanzienlijke grieksche vrouwen, en van de mannen niet weinigen.
តស្មាទ៑ អនេកេ យិហូទីយា អន្យទេឝីយានាំ មាន្យា ស្ត្រិយះ បុរុឞាឝ្ចានេកេ វ្យឝ្វសន៑។
13 Toen nu de Joden van Thessalonika vernomen hadden dat het woord Gods, door Paulus ook in Berea; werd verkondigd, kwame zij ook daar de scharen beroeren en opstoken.
កិន្តុ ពិរយានគរេ បៅលេនេឝ្វរីយា កថា ប្រចាយ៌្យត ឥតិ ថិឞលនីកីស្ថា យិហូទីយា ជ្ញាត្វា តត្ស្ថានមប្យាគត្យ លោកានាំ កុប្រវ្ឫត្តិម៑ អជនយន៑។
14 Doch terstond zonden de broeders toen Paulus weg om naar de zeekust te gaan. Maar Silas en Timotheüs bleven aldaar.
អតឯវ តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ សមុទ្រេណ យាន្តីតិ ទឝ៌យិត្វា ភ្រាតរះ ក្ឞិប្រំ បៅលំ ប្រាហិណ្វន៑ កិន្តុ សីលតីមថិយៅ តត្រ ស្ថិតវន្តៅ។
15 Zij nu die Paulus uitgeleide deden, brachten hem naar Athene. En zij gingen terug, nadat zij bevel hadden gekregen voor Silas en Timotheüs dat zij zoo spoedig mogelijk tot hem zouden komen.
តតះ បរំ បៅលស្យ មាគ៌ទឝ៌កាស្តម៑ អាថីនីនគរ ឧបស្ថាបយន៑ បឝ្ចាទ៑ យុវាំ តូណ៌ម៑ ឯតត៑ ស្ថានំ អាគមិឞ្យថះ សីលតីមថិយៅ ប្រតីមាម៑ អាជ្ញាំ ប្រាប្យ តេ ប្រត្យាគតាះ។
16 Terwijl nu Paulus hen te Athene verwachtte, werd zijn geest in hem ontstoken, daar hij zag dat de stad zoo vol afgoderij was.
បៅល អាថីនីនគរេ តាវបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋន៑ តន្នគរំ ប្រតិមាភិះ បរិបូណ៌ំ ទ្ឫឞ្ដ្វា សន្តប្តហ្ឫទយោ ៜភវត៑។
17 Hij redetwistte dan in de synagoge met de Joden en met de godsdienstige heidenen, en alle dagen op de markt met degenen die hij daar aantrof.
តតះ ស ភជនភវនេ យាន៑ យិហូទីយាន៑ ភក្តលោកាំឝ្ច ហដ្ដេ ច យាន៑ អបឝ្យត៑ តៃះ សហ ប្រតិទិនំ វិចារិតវាន៑។
18 Sommigen nu van de Epikureïsche en Stoïcijnsche wijsgeeren twistten met hem en sommigen zeiden: Wat wil die klapper toch zeggen– En anderen zeiden: Hij schijnt een verkondiger van vreemde goden te zijn! omdat hij Jezus en de verrijzenis predikte.
កិន្ត្វិបិកូរីយមតគ្រហិណះ ស្តោយិកីយមតគ្រាហិណឝ្ច កិយន្តោ ជនាស្តេន សាទ៌្ធំ វ្យវទន្ត។ តត្រ កេចិទ៑ អកថយន៑ ឯឞ វាចាលះ កិំ វក្តុម៑ ឥច្ឆតិ? អបរេ កេចិទ៑ ឯឞ ជនះ កេឞាញ្ចិទ៑ វិទេឝីយទេវានាំ ប្រចារក ឥត្យនុមីយតេ យតះ ស យីឝុម៑ ឧត្ថិតិញ្ច ប្រចារយត៑។
19 Zij namen hem dan en brachten hem op den Areopagus, zeggende: Kunnen wij ook weten welke de nieuwe leer is waarvan gij spreekt?
តេ តម៑ អរេយបាគនាម វិចារស្ថានម៑ អានីយ ប្រាវោចន៑ ឥទំ យន្នវីនំ មតំ ត្វំ ប្រាចីកឝ ឥទំ កីទ្ឫឝំ ឯតទ៑ អស្មាន៑ ឝ្រាវយ;
20 want gij brengt eenige vreemde dingen tot onze ooren; wij willen dan weten wat dat toch mag zijn!
យាមិមាម៑ អសម្ភវកថាម៑ អស្មាកំ កណ៌គោចរីក្ឫតវាន៑ អស្យា ភាវាត៌្ហះ ក ឥតិ វយំ ជ្ញាតុម៑ ឥច្ឆាមះ។
21 Al de Atheners toch en de vreemdelingen die zich onder hen onthielden, besteedden hun tijd met niets anders dan met nieuwtjes te vertellen en te hooren.
តទាថីនីនិវាសិនស្តន្នគរប្រវាសិនឝ្ច កេវលំ កស្យាឝ្ចន នវីនកថាយាះ ឝ្រវណេន ប្រចារណេន ច កាលម៑ អយាបយន៑។
22 Paulus dan, midden op den Areopagus staande, zeide: Gij Atheensche mannen! ik zie dat gij in allen deele als overgodsdienstig zijt;
បៅលោៜរេយបាគស្យ មធ្យេ តិឞ្ឋន៑ ឯតាំ កថាំ ប្រចារិតវាន៑, ហេ អាថីនីយលោកា យូយំ សវ៌្វថា ទេវបូជាយាម៑ អាសក្តា ឥត្យហ ប្រត្យក្ឞំ បឝ្យាមិ។
23 want als ik rondging en uw heiligdommen beschouwde, vond ik ook een altaar waarop geschreven stond: Den onbekenden God. — Hem dan dien gij dient, zonder Hem te kennen, dien verkondig ik ulieden!
យតះ បយ៌្យដនកាលេ យុឞ្មាកំ បូជនីយានិ បឝ្យន៑ ‘អវិជ្ញាតេឝ្វរាយ’ ឯតល្លិបិយុក្តាំ យជ្ញវេទីមេកាំ ទ្ឫឞ្ដវាន៑; អតោ ន វិទិត្វា យំ បូជយធ្វេ តស្យៃវ តត្វំ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ ប្រចារយាមិ។
24 De God die de wereld gemaakt heeft en al wat daarin is, deze, omdat Hij Heer is van hemel en aarde, woont niet in tempelen die met handen zijn gemaakt,
ជគតោ ជគត្ស្ថានាំ សវ៌្វវស្តូនាញ្ច ស្រឞ្ដា យ ឦឝ្វរះ ស ស្វគ៌ប្ឫថិវ្យោរេកាធិបតិះ សន៑ ករនិម៌្មិតមន្ទិរេឞុ ន និវសតិ;
25 en wordt ook niet van menschenhanden gediend alsof Hij iets van noode had; want Hij zelf geeft aan allen leven en adem en alle dingen;
ស ឯវ សវ៌្វេភ្យោ ជីវនំ ប្រាណាន៑ សវ៌្វសាមគ្រីឝ្ច ប្រទទាតិ; អតឯវ ស កស្យាឝ្ចិត៑ សាមគ្យ្រា អភាវហេតោ រ្មនុឞ្យាណាំ ហស្តៃះ សេវិតោ ភវតីតិ ន។
26 ook heeft Hij uit éénen bloede het geheele geslacht der menschen gemaakt, om te wonen op het geheele aardrijk, hun vaste tijden en de grenzen hunner woning bepaald hebbende,
ស ភូមណ្ឌលេ និវាសាត៌្ហម៑ ឯកស្មាត៑ ឝោណិតាត៑ សវ៌្វាន៑ មនុឞ្យាន៑ ស្ឫឞ្ដ្វា តេឞាំ បូវ៌្វនិរូបិតសមយំ វសតិសីមាញ្ច និរចិនោត៑;
27 om God te zoeken, of ze Hem mochten gevoelen en vinden, alhoewel Hij niet verre is van een ieder onzer;
តស្មាត៑ លោកៃះ កេនាបិ ប្រការេណ ម្ឫគយិត្វា បរមេឝ្វរស្យ តត្វំ ប្រាប្តុំ តស្យ គវេឞណំ ករណីយម៑។
28 in Hem toch leven wij, en bewegen wij ons, en bestaan wij, zooals ook sommigen van uw eigen dichters gezegd hebben: Want wij zijn ook zijn geslacht.
កិន្តុ សោៜស្មាកំ កស្មាច្ចិទបិ ទូរេ តិឞ្ឋតីតិ នហិ, វយំ តេន និឝ្វសនប្រឝ្វសនគមនាគមនប្រាណធារណានិ កុម៌្មះ, បុនឝ្ច យុឞ្មាកមេវ កតិបយាះ កវយះ កថយន្តិ ‘តស្យ វំឝា វយំ ស្មោ ហិ’ ឥតិ។
29 Daar wij dan Gods geslacht zijn, moeten wij niet meenen dat het goddelijk Wezen gelijk is aan goud, of zilver, of steen, naar de kunst gesneden, en naar menschelijk vernuft!
អតឯវ យទិ វយម៑ ឦឝ្វរស្យ វំឝា ភវាមស្តហ៌ិ មនុឞ្យៃ រ្វិទ្យយា កៅឝលេន ច តក្ឞិតំ ស្វណ៌ំ រូប្យំ ទ្ឫឞទ៑ វៃតេឞាមីឝ្វរត្វម៑ អស្មាភិ រ្ន ជ្ញាតវ្យំ។
30 De tijden der onwetendheid dan overzien hebbende, verkondigt God nu aan alle menschen alom, tot berouw te komen,
តេឞាំ បូវ៌្វីយលោកានាម៑ អជ្ញានតាំ ប្រតីឝ្វរោ យទ្យបិ នាវាធត្ត តថាបីទានីំ សវ៌្វត្រ សវ៌្វាន៑ មនះ បរិវត៌្តយិតុម៑ អាជ្ញាបយតិ,
31 omdat Hij een dag heeft gesteld waarop Hij de bewoonde aarde in rechtvaardigheid zal oordeelen, door een man dien Hij daartoe geschikt heeft; waarvan Hij zekerheid gegeven heeft aan allen, door Hem op te wekken uit de dooden!
យតះ ស្វនិយុក្តេន បុរុឞេណ យទា ស ប្ឫថិវីស្ថានាំ សវ៌្វលោកានាំ វិចារំ ករិឞ្យតិ តទ្ទិនំ ន្យរូបយត៑; តស្យ ឝ្មឝានោត្ថាបនេន តស្មិន៑ សវ៌្វេភ្យះ ប្រមាណំ ប្រាទាត៑។
32 Toen zij nu hoorden van de verrijzenis der dooden, lachten sommigen; maar anderen zeiden: Wij zullen u daarover nog een keer hooren!
តទា ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថានស្យ កថាំ ឝ្រុត្វា កេចិទ៑ ឧបាហមន៑, កេចិទវទន៑ ឯនាំ កថាំ បុនរបិ ត្វត្តះ ឝ្រោឞ្យាមះ។
33 Zoo ging Paulus uit hun midden weg.
តតះ បៅលស្តេឞាំ សមីបាត៑ ប្រស្ថិតវាន៑។
34 Doch eenige mannen voegden zich bij hem en geloofden; waaronder ook Dionysius de Areopagiet, en een vrouw genaamd Damaris, en anderen met hen.
តថាបិ កេចិល្លោកាស្តេន សាទ៌្ធំ មិលិត្វា វ្យឝ្វសន៑ តេឞាំ មធ្យេ ៜរេយបាគីយទិយនុសិយោ ទាមារីនាមា កាចិន្នារី កិយន្តោ នរាឝ្ចាសន៑។

< Handelingen 17 >