Laulujen laulu 3
1 Yöllä minä vuoteellani etsin häntä, jota minun sieluni rakastaa, minä etsin, mutta en löytänyt häntä.
ʻI he ʻeku ʻi hoku mohenga ʻi he pō, naʻaku kumi kiate ia ʻoku ʻofa ki ai hoku laumālie: ne u kumi, ka naʻe ʻikai ke ʻiloʻi ia,
2 "Minä nousen ja kiertelen kaupunkia, katuja ja toreja, etsin häntä, jota minun sieluni rakastaa." Minä etsin, mutta en löytänyt häntä.
Pea ko eni, te u tuʻu hake ʻo ʻalu fano ʻi he ngaahi hala ʻoe kolo mo e ngaahi hala motuʻa, pea te u kumi ia ʻaia ʻoku ʻofa ki ai hoku laumālie: ne u kumi kiate ia, ka naʻe ʻikai te u ʻiloʻi ia.
3 Kohtasivat minut vartijat, jotka kaupunkia kiertävät. "Oletteko nähneet häntä, jota minun sieluni rakastaa?"
Naʻe ʻiloʻi au ʻe he kau leʻo ʻoku feʻaluʻaki ʻi he kolo; [pea naʻaku fehuʻi ki ai ʻo pehē], “Kuo mou mamata kiate ia ʻoku ʻofa ki ai hoku laumālie?”
4 Tuskin olin kulkenut heidän ohitsensa, kun löysin hänet, jota minun sieluni rakastaa; minä tartuin häneen enkä hellittänyt hänestä, ennenkuin olin saattanut hänet äitini taloon, kantajani kammioon.
Pea kuo tuku siʻi atu ʻakinautolu, pea u ʻilo ia ʻoku ʻofa ki ai hoku laumālie: pea naʻaku puke ia, pea naʻe ʻikai te u toe tukuange ia, kaeʻoua ke u ʻomi ia ki he fale ʻo ʻeku faʻē, mo e potu fale ʻoʻona naʻa ne fanauʻi ai au.
5 Minä vannotan teitä, te Jerusalemin tyttäret, gasellien tai kedon peurojen kautta: älkää herätelkö, älkää häiritkö rakkautta, ennenkuin se itse haluaa.
ʻE ngaahi ʻofefine ʻo Selūsalema, ʻoku ou fekau kiate kimoutolu, ʻi hoʻomou ʻofa ki he fanga kāseli mo e hainite ʻoe vao, ke ʻoua naʻa mou ueʻi pe fafangu ʻa hoku ʻofaʻanga, kaeʻoua ke faʻiteliha pe ia.
6 Mikä tuolla tulee erämaasta kuin savupatsaat, tuoksuten mirhalta ja suitsukkeelta, kaikkinaisilta kauppiaan hajujauheilta?
Ko hai eni ʻoku haʻu mei he toafa, ʻoku hangē ko e pou ko e kohu ʻoe afi, pea kuo fakanamu lelei ʻaki ʻae mula mo e laipeno, mo e ngaahi kakala kotoa pē mei he kau fakatau?
7 Katso, siinä on Salomon kantotuoli ja sen ympärillä kuusikymmentä urhoa, Israelin urhoja,
Vakai ki he mohenga ʻo Solomone, ʻoku kāpui ia ʻe he kau tangata toʻa ʻe toko onongofulu, mei he kau tangata toʻa ʻo ʻIsileli.
8 kaikki miekkamiehiä, sotaan harjoitettuja; jokaisella on miekka kupeellansa öitten kauhuja vastaan.
ʻOku nau taki taha toʻo ʻae heletā, he ʻoku nau maheni ai mo e tau: ʻoku taki taha ai ʻene heletā ki hono tuʻa tenga, naʻa ai ha manavahē ʻi he poʻuli.
9 Kuningas Salomo teetti itsellensä kantotuolin Libanonin puista.
Naʻe ngaohi ʻe he tuʻi ko Solomone ha mohenga moʻona, mei he ngaahi ʻakau ʻo Lepanoni.
10 Sen patsaat hän teetti hopeasta, sen selustan kullasta, sen istuimen purppurasta; sisältä sen koristeli Jerusalemin tyttärien rakkaus.
Naʻa ne ngaohi ʻaki ʻae siliva ʻa hono pou, pea ko hono faliki ko e koula, ko hono ʻufiʻufi ko e kulokula, pea faliki ʻaki ʻi loto ʻae ʻofa ki he ngaahi ʻofefine ʻo Selūsalema.
11 Tulkaa ulos, Siionin tyttäret, ja katsokaa kuningas Salomoa, katsokaa kruunua, jolla hänen äitinsä hänet kruunasi hänen hääpäivänänsä, hänen sydämensä ilonpäivänä.
ʻE ngaahi ʻofefine ʻo Saione, mou ʻalu atu, ʻo vakai kia Solomone, ko e tuʻi, mo e tatā fakatuʻi naʻe tatā ʻaki ia ʻe heʻene faʻē ʻi he ʻaho ʻo ʻene fakamaʻu mali, ʻi he ʻaho ʻoe fiefia ʻa hono loto.
