Roomalaisille 7
1 Vai ettekö tiedä, veljet-minä puhun lain tunteville-että laki vallitsee ihmistä, niin kauan kuin hän elää?
เห ภฺราตฺฤคณ วฺยวสฺถาวิท: ปฺรติ มเมทํ นิเวทนํฯ วิธิ: เกวลํ ยาวชฺชีวํ มานโวปรฺยฺยธิปติตฺวํ กโรตีติ ยูยํ กึ น ชานีถ?
2 Niinpä sitoo laki naidun vaimon hänen elossa olevaan mieheensä; mutta jos mies kuolee, on vaimo irti tästä miehen laista.
ยาวตฺกาลํ ปติ รฺชีวติ ตาวตฺกาลมฺ อูฒา ภารฺยฺยา วฺยวสฺถยา ตสฺมินฺ พทฺธา ติษฺฐติ กินฺตุ ยทิ ปติ รฺมฺริยเต ตรฺหิ สา นารี ปตฺยุ รฺวฺยวสฺถาโต มุจฺยเตฯ
3 Sentähden hän saa avionrikkojan nimen, jos miehensä eläessä antautuu toiselle miehelle; mutta jos mies kuolee, on hän vapaa siitä laista, niin ettei hän ole avionrikkoja, jos menee toiselle miehelle.
เอตตฺการณาตฺ ปตฺยุรฺชีวนกาเล นารี ยทฺยนฺยํ ปุรุษํ วิวหติ ตรฺหิ สา วฺยภิจาริณี ภวติ กินฺตุ ยทิ ส ปติ รฺมฺริยเต ตรฺหิ สา ตสฺยา วฺยวสฺถายา มุกฺตา สตี ปุรุษานฺตเรณ วฺยูฒาปิ วฺยภิจาริณี น ภวติฯ
4 Niin, veljeni, teidätkin on kuoletettu laista Kristuksen ruumiin kautta, tullaksenne toisen omiksi, hänen, joka on kuolleista herätetty, että me kantaisimme hedelmää Jumalalle.
เห มม ภฺราตฺฤคณ, อีศฺวรนิมิตฺตํ ยทสฺมากํ ผลํ ชายเต ตทรฺถํ ศฺมศานาทฺ อุตฺถาปิเตน ปุรุเษณ สห ยุษฺมากํ วิวาโห ยทฺ ภเวตฺ ตทรฺถํ ขฺรีษฺฏสฺย ศรีเรณ ยูยํ วฺยวสฺถำ ปฺรติ มฺฤตวนฺต: ฯ
5 Sillä kun olimme lihan vallassa, niin synnin himot, jotka laki herättää, vaikuttivat meidän jäsenissämme, niin että me kannoimme hedelmää kuolemalle,
ยโต'สฺมากํ ศารีริกาจรณสมเย มรณนิมิตฺตํ ผลมฺ อุตฺปาทยิตุํ วฺยวสฺถยา ทูษิต: ปาปาภิลาโษ'สฺมากมฺ องฺเคษุ ชีวนฺ อาสีตฺฯ
6 mutta nyt me olemme irti laista ja kuolleet pois siitä, mikä meidät piti vankeina, niin että me palvelemme Jumalaa Hengen uudessa tilassa emmekä kirjaimen vanhassa.
กินฺตุ ตทา ยสฺยา วฺยวสฺถายา วเศ อาสฺมหิ สามฺปฺรตํ ตำ ปฺรติ มฺฤตตฺวาทฺ วยํ ตสฺยา อธีนตฺวาตฺ มุกฺตา อิติ เหโตรีศฺวโร'สฺมาภิ: ปุราตนลิขิตานุสาราตฺ น เสวิตวฺย: กินฺตุ นวีนสฺวภาเวไนว เสวิตวฺย:
7 Mitä siis sanomme? Onko laki syntiä? Pois se! Mutta syntiä en olisi tullut tuntemaan muuten kuin lain kautta; sillä en minä olisi tiennyt himosta, ellei laki olisi sanonut: "Älä himoitse".
ตรฺหิ วยํ กึ พฺรูม: ? วฺยวสฺถา กึ ปาปชนิกา ภวติ? เนตฺถํ ภวตุฯ วฺยวสฺถามฺ อวิทฺยมานายำ ปาปํ กิมฺ อิตฺยหํ นาเวทํ; กิญฺจ โลภํ มา การฺษีริติ เจทฺ วฺยวสฺถาคฺรนฺเถ ลิขิตํ นาภวิษฺยตฺ ตรฺหิ โลภ: กิมฺภูตสฺตทหํ นาชฺญาสฺยํฯ
8 Mutta kun synti otti käskysanasta aiheen, herätti se minussa kaikkinaisia himoja; sillä ilman lakia on synti kuollut.
กินฺตุ วฺยวสฺถยา ปาปํ ฉิทฺรํ ปฺราปฺยาสฺมากมฺ อนฺต: สรฺวฺววิธํ กุตฺสิตาภิลาษมฺ อชนยตฺ; ยโต วฺยวสฺถายามฺ อวิทฺยมานายำ ปาปํ มฺฤตํฯ
9 Minä elin ennen ilman lakia; mutta kun käskysana tuli, niin synti virkosi,
อปรํ ปูรฺวฺวํ วฺยวสฺถายามฺ อวิทฺยมานายามฺ อหมฺ อชีวํ ตต: ปรมฺ อาชฺญายามฺ อุปสฺถิตายามฺ ปาปมฺ อชีวตฺ ตทาหมฺ อมฺริเยฯ
10 ja minä kuolin. Niin kävi ilmi, että käskysana, joka oli oleva minulle elämäksi, olikin minulle kuolemaksi.
อิตฺถํ สติ ชีวนนิมิตฺตา ยาชฺญา สา มม มฺฤตฺยุชนิกาภวตฺฯ
11 Sillä kun synti otti käskysanasta aiheen, petti se minut ja kuoletti minut käskysanan kautta.
ยต: ปาปํ ฉิทฺรํ ปฺราปฺย วฺยวสฺถิตาเทเศน มำ วญฺจยิตฺวา เตน มามฺ อหนฺฯ
12 Niin, laki on kuitenkin pyhä ja käskysana pyhä, vanhurskas ja hyvä.
อเตอว วฺยวสฺถา ปวิตฺรา, อาเทศศฺจ ปวิโตฺร นฺยาโยฺย หิตการี จ ภวติฯ
13 Onko siis hyvä tullut minulle kuolemaksi? Pois se! Vaan synti, että se synniksi nähtäisiin, on hyvän kautta tuottanut minulle kuoleman, että synti tulisi ylenmäärin synnilliseksi käskysanan kautta.
ตรฺหิ ยตฺ สฺวยํ หิตกฺฤตฺ ตตฺ กึ มม มฺฤตฺยุชนกมฺ อภวตฺ? เนตฺถํ ภวตุ; กินฺตุ ปาปํ ยตฺ ปาตกมิว ปฺรกาศเต ตถา นิเทเศน ปาปํ ยทตีว ปาตกมิว ปฺรกาศเต ตทรฺถํ หิโตปาเยน มม มรณมฺ อชนยตฺฯ
14 Sillä me tiedämme, että laki on hengellinen, mutta minä olen lihallinen, myyty synnin alaisuuteen.
วฺยวสฺถาตฺมโพธิเกติ วยํ ชานีม: กินฺตฺวหํ ศารีรตาจารี ปาปสฺย กฺรีตกิงฺกโร วิเทฺยฯ
15 Sillä minä en tunne omakseni sitä, mitä teen; sillä minä en toteuta sitä, mitä tahdon, vaan mitä minä vihaan, sitä minä teen.
ยโต ยตฺ กรฺมฺม กโรมิ ตตฺ มม มโน'ภิมตํ นหิ; อปรํ ยนฺ มม มโน'ภิมตํ ตนฺน กโรมิ กินฺตุ ยทฺ ฤตีเย ตตฺ กโรมิฯ
16 Mutta jos minä teen sitä, mitä en tahdo, niin minä myönnän, että laki on hyvä.
ตถาเตฺว ยนฺ มมานภิมตํ ตทฺ ยทิ กโรมิ ตรฺหิ วฺยวสฺถา สูตฺตเมติ สฺวีกโรมิฯ
17 Niin en nyt enää tee sitä minä, vaan synti, joka minussa asuu.
อเตอว สมฺปฺรติ ตตฺ กรฺมฺม มยา กฺริยต อิติ นหิ กินฺตุ มม ศรีรเสฺถน ปาเปไนว กฺริยเตฯ
18 Sillä minä tiedän, ettei minussa, se on minun lihassani, asu mitään hyvää. Tahto minulla kyllä on, mutta voimaa hyvän toteuttamiseen ei;
ยโต มยิ, อรฺถโต มม ศรีเร, กิมปฺยุตฺตมํ น วสติ, เอตทฺ อหํ ชานามิ; มเมจฺฉุกตายำ ติษฺฐนฺตฺยามปฺยหมฺ อุตฺตมกรฺมฺมสาธเน สมรฺโถ น ภวามิฯ
19 sillä sitä hyvää, mitä minä tahdon, minä en tee, vaan sitä pahaa, mitä en tahdo, minä teen.
ยโต ยามุตฺตมำ กฺริยำ กรฺตฺตุมหํ วาญฺฉามิ ตำ น กโรมิ กินฺตุ ยตฺ กุตฺสิตํ กรฺมฺม กรฺตฺตุมฺ อนิจฺฉุโก'สฺมิ ตเทว กโรมิฯ
20 Jos minä siis teen sitä, mitä en tahdo, niin sen tekijä en enää ole minä, vaan synti, joka minussa asuu.
อเตอว ยทฺยตฺ กรฺมฺม กรฺตฺตุํ มเมจฺฉา น ภวติ ตทฺ ยทิ กโรมิ ตรฺหิ ตตฺ มยา น กฺริยเต, มมานฺตรฺวรฺตฺตินา ปาเปไนว กฺริยเตฯ
21 Niin huomaan siis itsessäni, minä, joka tahdon hyvää tehdä, sen lain, että paha riippuu minussa kiinni;
ภทฺรํ กรฺตฺตุมฺ อิจฺฉุกํ มำ โย 'ภทฺรํ กรฺตฺตุํ ปฺรวรฺตฺตยติ ตาทฺฤศํ สฺวภาวเมกํ มยิ ปศฺยามิฯ
22 sillä sisällisen ihmiseni puolesta minä ilolla yhdyn Jumalan lakiin,
อหมฺ อานฺตริกปุรุเษเณศฺวรวฺยวสฺถายำ สนฺตุษฺฏ อาเส;
23 mutta jäsenissäni minä näen toisen lain, joka sotii minun mieleni lakia vastaan ja pitää minut vangittuna synnin laissa, joka minun jäsenissäni on.
กินฺตุ ตทฺวิปรีตํ ยุธฺยนฺตํ ตทนฺยเมกํ สฺวภาวํ มทียางฺคสฺถิตํ ปฺรปศฺยามิ, ส มทียางฺคสฺถิตปาปสฺวภาวสฺยายตฺตํ มำ กรฺตฺตุํ เจษฺฏเตฯ
24 Minä viheliäinen ihminen, kuka pelastaa minut tästä kuoleman ruumiista?
หา หา โย'หํ ทุรฺภาโคฺย มนุชสฺตํ มามฺ เอตสฺมานฺ มฺฤตาจฺฉรีราตฺ โก นิสฺตารยิษฺยติ?
25 Kiitos Jumalalle Jeesuksen Kristuksen, meidän Herramme, kautta! Niin minä siis tämmöisenäni palvelen mielellä Jumalan lakia, mutta lihalla synnin lakia.
อสฺมากํ ปฺรภุณา ยีศุขฺรีษฺเฏน นิสฺตารยิตารมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทามิฯ อเตอว ศรีเรณ ปาปวฺยวสฺถายา มนสา ตุ อีศฺวรวฺยวสฺถายา: เสวนํ กโรมิฯ
