Roomalaisille 14
1 Heikkouskoista hoivatkaa, rupeamatta väittelemään mielipiteistä.
โย ชโน'ทฺฤฒวิศฺวาสสฺตํ ยุษฺมากํ สงฺคินํ กุรุต กินฺตุ สนฺเทหวิจารารฺถํ นหิฯ
2 Toinen uskoo saavansa syödä kaikkea, mutta toinen, joka on heikko, syö vihanneksia.
ยโต นิษิทฺธํ กิมปิ ขาทฺยทฺรวฺยํ นาสฺติ, กสฺยจิชฺชนสฺย ปฺรตฺยย เอตาทฺฤโศ วิทฺยเต กินฺตฺวทฺฤฒวิศฺวาส: กศฺจิทปโร ชน: เกวลํ ศากํ ภุงฺกฺตํฯ
3 Joka syö, älköön halveksiko sitä, joka ei syö; ja joka ei syö, älköön tuomitko sitä, joka syö, sillä Jumala on ottanut hänet hoivaansa.
ตรฺหิ โย ชน: สาธารณํ ทฺรวฺยํ ภุงฺกฺเต ส วิเศษทฺรวฺยโภกฺตารํ นาวชานียาตฺ ตถา วิเศษทฺรวฺยโภกฺตาปิ สาธารณทฺรวฺยโภกฺตารํ โทษิณํ น กุรฺยฺยาตฺ, ยสฺมาทฺ อีศฺวรสฺตมฺ อคฺฤหฺลาตฺฯ
4 Mikä sinä olet tuomitsemaan toisen palvelijaa? Oman isäntänsä edessä hän seisoo tai kaatuu; mutta hän on pysyvä pystyssä, sillä Herra on voimallinen hänet pystyssä pitämään.
เห ปรทาสสฺย ทูษยิตสฺตฺวํ ก: ? นิชปฺรโภ: สมีเป เตน ปทเสฺถน ปทจฺยุเตน วา ภวิตวฺยํ ส จ ปทสฺถ เอว ภวิษฺยติ ยต อีศฺวรสฺตํ ปทสฺถํ กรฺตฺตุํ ศกฺโนติฯ
5 Toinen pitää yhden päivän toista parempana, toinen pitää kaikki päivät yhtä hyvinä; kukin olkoon omassa mielessään täysin varma.
อปรญฺจ กศฺจิชฺชโน ทินาทฺ ทินํ วิเศษํ มนฺยเต กศฺจิตฺตุ สรฺวฺวาณิ ทินานิ สมานานิ มนฺยเต, เอไกโก ชน: สฺวียมนสิ วิวิจฺย นิศฺจิโนตุฯ
6 Joka valikoi päiviä, se valikoi Herran tähden; ja joka syö, se syö Herran tähden, sillä hän kiittää Jumalaa; ja joka ei syö, se on Herran tähden syömättä ja kiittää Jumalaa.
โย ชน: กิญฺจน ทินํ วิเศษํ มนฺยเต ส ปฺรภุภกฺตฺยา ตนฺ มนฺยเต, ยศฺจ ชน: กิมปิ ทินํ วิเศษํ น มนฺยเต โส'ปิ ปฺรภุภกฺตฺยา ตนฺน มนฺยเต; อปรญฺจ ย: สรฺวฺวาณิ ภกฺษฺยทฺรวฺยาณิ ภุงฺกฺเต ส ปฺรภุภกฺตยา ตานิ ภุงฺกฺเต ยต: ส อีศฺวรํ ธนฺยํ วกฺติ, ยศฺจ น ภุงฺกฺเต โส'ปิ ปฺรภุภกฺไตฺยว น ภุญฺชาน อีศฺวรํ ธนฺยํ พฺรูเตฯ
7 Sillä ei kukaan meistä elä itsellensä, eikä kukaan kuole itsellensä.
อปรมฺ อสฺมากํ กศฺจิตฺ นิชนิมิตฺตํ ปฺราณานฺ ธารยติ นิชนิมิตฺตํ มฺริยเต วา ตนฺน;
8 Jos me elämme, niin elämme Herralle, ja jos kuolemme, niin kuolemme Herralle. Sentähden, elimmepä tai kuolimme, niin me olemme Herran omat.
กินฺตุ ยทิ วยํ ปฺราณานฺ ธารยามสฺตรฺหิ ปฺรภุนิมิตฺตํ ธารยาม: , ยทิ จ ปฺราณานฺ ตฺยชามสฺตรฺหฺยปิ ปฺรภุนิมิตฺตํ ตฺยชาม: , อเตอว ชีวเน มรเณ วา วยํ ปฺรโภเรวาสฺมเหฯ
9 Sillä sitä varten Kristus kuoli ja heräsi eloon, että hän olisi sekä kuolleitten että elävien Herra.
ยโต ชีวนฺโต มฺฤตาศฺเจตฺยุภเยษำ โลกานำ ปฺรภุตฺวปฺราปฺตฺยรฺถํ ขฺรีษฺโฏ มฺฤต อุตฺถิต: ปุนรฺชีวิตศฺจฯ
10 Mutta sinä, minkätähden sinä tuomitset veljeäsi? Taikka sinä toinen, minkätähden sinä halveksit veljeäsi? Sillä kaikki meidät asetetaan Jumalan tuomioistuimen eteen.
กินฺตุ ตฺวํ นิชํ ภฺราตรํ กุโต ทูษยสิ? ตถา ตฺวํ นิชํ ภฺราตรํ กุตสฺตุจฺฉํ ชานาสิ? ขฺรีษฺฏสฺย วิจารสึหาสนสฺย สมฺมุเข สรฺไวฺวรสฺมาภิรุปสฺถาตวฺยํ;
11 Sillä kirjoitettu on: "Niin totta kuin minä elän, sanoo Herra, minun edessäni pitää jokaisen polven notkistuman ja jokaisen kielen ylistämän Jumalaa".
ยาทฺฤศํ ลิขิตมฺ อาเสฺต, ปเรศ: ศปถํ กุรฺวฺวนฺ วากฺยเมตตฺ ปุราวทตฺฯ สรฺโวฺว ชน: สมีเป เม ชานุปาตํ กริษฺยติฯ ชิไหฺวไกกา ตเถศสฺย นิฆฺนตฺวํ สฺวีกริษฺยติฯ
12 Niin on siis meidän jokaisen tehtävä Jumalalle tili itsestämme.
อเตอว อีศฺวรสมีเป'สฺมากมฺ เอไกกชเนน นิชา กถา กถยิตวฺยาฯ
13 Älkäämme siis enää toisiamme tuomitko, vaan päättäkää pikemmin olla panematta veljenne eteen loukkauskiveä tai langetusta.
อิตฺถํ สติ วยมฺ อทฺยารภฺย ปรสฺปรํ น ทูษยนฺต: สฺวภฺราตุ รฺวิคฺโหฺน วฺยาฆาโต วา ยนฺน ชาเยต ตาทฺฤศีมีหำ กุรฺมฺมเหฯ
14 Minä tiedän ja olen varma Herrassa Jeesuksessa, ettei mikään ole epäpyhää itsessään; vaan ainoastaan sille, joka pitää jotakin epäpyhänä, sille se on epäpyhää.
กิมปิ วสฺตุ สฺวภาวโต นาศุจิ ภวตีตฺยหํ ชาเน ตถา ปฺรภุนา ยีศุขฺรีษฺเฏนาปิ นิศฺจิตํ ชาเน, กินฺตุ โย ชโน ยทฺ ทฺรวฺยมฺ อปวิตฺรํ ชานีเต ตสฺย กฺฤเต ตทฺ อปวิตฺรมฺ อาเสฺตฯ
15 Mutta jos veljesi tulee murheelliseksi ruokasi tähden, niin sinä et enää vaella rakkauden mukaan. Älä saata ruuallasi turmioon sitä, jonka edestä Kristus on kuollut.
อเตอว ตว ภกฺษฺยทฺรเวฺยณ ตว ภฺราตา โศกานฺวิโต ภวติ ตรฺหิ ตฺวํ ภฺราตรํ ปฺรติ เปฺรมฺนา นาจรสิฯ ขฺรีษฺโฏ ยสฺย กฺฤเต สฺวปฺราณานฺ วฺยยิตวานฺ ตฺวํ นิเชน ภกฺษฺยทฺรเวฺยณ ตํ น นาศยฯ
16 Älkää siis antako sen hyvän, mikä teillä on, joutua herjattavaksi;
อปรํ ยุษฺมากมฺ อุตฺตมํ กรฺมฺม นินฺทิตํ น ภวตุฯ
17 sillä ei Jumalan valtakunta ole syömistä ja juomista, vaan vanhurskautta ja rauhaa ja iloa Pyhässä Hengessä.
ภกฺษฺยํ เปยญฺเจศฺวรราชฺยสฺย สาโร นหิ, กินฺตุ ปุณฺยํ ศานฺติศฺจ ปวิเตฺรณาตฺมนา ชาต อานนฺทศฺจฯ
18 Joka tässä kohden palvelee Kristusta, se on Jumalalle otollinen ja ihmisille kelvollinen.
เอไต โรฺย ชน: ขฺรีษฺฏํ เสวเต, ส เอเวศฺวรสฺย ตุษฺฏิกโร มนุไษฺยศฺจ สุขฺยาต: ฯ
19 Niin tavoitelkaamme siis sitä, mikä edistää rauhaa ja keskinäistä rakentumistamme.
อเตอว เยนาสฺมากํ สรฺเวฺวษำ ปรสฺปรมฺ ไอกฺยํ นิษฺฐา จ ชายเต ตเทวาสฺมาภิ รฺยติตวฺยํฯ
20 Älä ruuan tähden turmele Jumalan työtä. Kaikki tosin on puhdasta, mutta sille ihmiselle, joka syö tuntoansa loukaten, se on pahaa.
ภกฺษฺยารฺถมฺ อีศฺวรสฺย กรฺมฺมโณ หานึ มา ชนยต; สรฺวฺวํ วสฺตุ ปวิตฺรมิติ สตฺยํ ตถาปิ โย ชโน ยทฺ ภุกฺตฺวา วิฆฺนํ ลภเต ตทรฺถํ ตทฺ ภทฺรํ นหิฯ
21 Hyvä on olla lihaa syömättä ja viiniä juomatta ja karttaa sitä, mistä veljesi loukkaantuu tai joutuu lankeemukseen tai heikoksi tulee.
ตว มำสภกฺษณสุราปานาทิภิ: กฺริยาภิ รฺยทิ ตว ภฺราตุ: ปาทสฺขลนํ วิคฺโหฺน วา จาญฺจลฺยํ วา ชายเต ตรฺหิ ตทฺโภชนปานโยสฺตฺยาโค ภทฺร: ฯ
22 Pidä sinä itselläsi Jumalan edessä se usko, mikä sinulla on. Onnellinen on se, joka ei tuomitse itseään siitä, minkä hän oikeaksi havaitsee;
ยทิ ตว ปฺรตฺยยสฺติษฺฐติ ตรฺหีศฺวรสฺย โคจเร สฺวานฺตเร ตํ โคปย; โย ชน: สฺวมเตน สฺวํ โทษิณํ น กโรติ ส เอว ธนฺย: ฯ
23 mutta joka epäröi ja kuitenkin syö, on tuomittu, koska se ei tapahdu uskosta; sillä kaikki, mikä ei ole uskosta, on syntiä.
กินฺตุ ย: กศฺจิตฺ สํศยฺย ภุงฺกฺเต'รฺถาตฺ น ปฺรตีตฺย ภุงฺกฺเต, ส เอวาวศฺยํ ทณฺฑาโรฺห ภวิษฺยติ, ยโต ยตฺ ปฺรตฺยยชํ นหิ ตเทว ปาปมยํ ภวติฯ
