< Psalmien 91 >
1 Joka Korkeimman suojassa istuu ja Kaikkivaltiaan varjossa yöpyy,
Који живи у заклону Вишњег, у сену Свемогућег почива.
2 se sanoo: "Herra on minun turvani ja linnani, hän on minun Jumalani, johon minä turvaan".
Говори Господу: Ти си уточиште моје и бранич мој, Бог мој, у ког се уздам.
3 Sillä hän päästää sinut linnustajan paulasta, turmiollisesta rutosta.
Он ће те избавити из замке птичареве, и од љутог помора;
4 Sulillansa hän sinua suojaa, ja sinä saat turvan hänen siipiensä alla; hänen uskollisuutensa on kilpi ja suojus.
Перјем својим осениће те, и под крилима Његовим заклонићеш се; истина је Његова штит и ограда.
5 Et sinä pelkää yön kauhuja, et päivällä lentävää nuolta,
Нећеш се бојати страхоте ноћне, стреле, која лети дању,
6 et ruttoa, joka pimeässä kulkee, et kulkutautia, joka päiväsydännä häviötä tekee.
Помора, који иде по мраку, болести, која у подне мори.
7 Vaikka tuhat kaatuisi sinun sivultasi, kymmenen tuhatta oikealta puoleltasi, ei se sinuun satu.
Пашће поред тебе хиљада и десет хиљада с десне стране теби, а тебе се неће дотаћи.
8 Sinun silmäsi saavat vain katsella ja nähdä, kuinka jumalattomille kostetaan. -
Само ћеш гледати очима својим, и видећеш плату безбожницима.
9 Sillä: "Sinä, Herra, olet minun turvani". -Korkeimman olet sinä ottanut suojaksesi.
Јер си Ти, Господе, поуздање моје. Вишњег си изабрао себи за уточиште.
10 Ei kohtaa sinua onnettomuus, eikä vitsaus lähesty sinun majaasi.
Неће Те зло задесити, и ударац неће досегнути до колибе Твоје.
11 Sillä hän antaa enkeleilleen sinusta käskyn varjella sinua kaikilla teilläsi.
Јер анђелима својим заповеда за Тебе да Те чувају по свим путевима Твојим.
12 He kantavat sinua käsillänsä, ettet jalkaasi kiveen loukkaisi.
На руке ће Те узети да где не запнеш за камен ногом својом.
13 Sinä kuljet leijonan ja kyykäärmeen ylitse, sinä tallaat nuorta jalopeuraa ja lohikäärmettä. -
На лава и на аспиду наступаћеш и газићеш лавића и змаја.
14 "Koska hän riippuu minussa kiinni, niin minä hänet pelastan; minä suojelen hänet, koska hän tuntee minun nimeni.
"Кад ме љуби, избавићу Га; заклонићу Га, кад је познао име моје.
15 Hän huutaa minua avuksensa, ja minä vastaan hänelle, minä olen hänen tykönänsä, kun hänellä on ahdistus, minä vapahdan hänet ja saatan hänet kunniaan.
Зазваће ме, и услишићу Га; с Њим ћу бити у невољи, избавићу Га и прославићу Га.
16 Minä ravitsen hänet pitkällä iällä ja suon hänen nähdä antamani pelastuksen."
Дугог живота наситићу Га, и показаћу му спасење своје."