Psalmien 81
1 Veisuunjohtajalle; veisataan kuin viininkorjuulaulu; Aasafin virsi. Nostakaa ilohuuto Jumalalle, joka on meidän väkevyytemme; nostakaa riemuhuuto Jaakobin Jumalalle.
Радујте се Богу, који нам даје крепост; покликујте Богу Јаковљевом.
2 Virittäkää kiitosvirsi, lyökää vaskirumpuja, soittakaa suloisesti kanteleita ynnä harppuja.
Подигните песме, дајте бубањ, слатке гусле са псалтиром.
3 Puhaltakaa pasunaa uudenkuun aikana, täyden kuun aikana, meidän juhlapäivämme kunniaksi.
Трубите о мени у трубу, о уштапу ради празника нашег.
4 Sillä tämä on käsky Israelille, Jaakobin Jumalan säädös.
Јер је такав закон у Израиља, наредба од Бога Јаковљевог.
5 Hän asetti sen todistukseksi Joosefille käydessään Egyptin maata vastaan. Minä kuulen puheen, joka on minulle outo:
За сведочанство постави Јосифу ово, кад иђаше на земљу мисирску. Језик, ког не знах, чух!
6 "Minä nostin taakan hänen hartioiltansa, hänen kätensä pääsivät kantokorin kuormasta.
"Уклонио сам рамена његова од бремена, руке његове опростише се котарица.
7 Hädässäsi sinä huusit, ja minä vapautin sinut; ukkospilven peitosta minä vastasin sinulle, minä koettelin sinua Meriban veden luona." (Sela)
У невољи си ме зазвао, и избавих те, услиших те усред грома, на води Мериви искушах те.
8 "Kuule, kansani, minä varoitan sinua; Israel, jospa sinä minua kuulisit!
Слушај, народе мој, и засведочићу ти, Израиљу, о кад би ме послушао:
9 Älköön sinulla olko muukalaista jumalaa, äläkä kumarra vierasta jumalaa.
Да не буде у тебе туђег бога, и богу страном немој се клањати.
10 Minä olen Herra, sinun Jumalasi, joka toin sinut Egyptin maasta; avaa suusi, niin minä sen täytän.
Ја сам Господ, Бог твој, који сам те извео из земље мисирске; отвори уста своја, и ја ћу их напунити.
11 Mutta minun kansani ei kuullut minun ääntäni, eikä Israel noudattanut minun mieltäni.
Али не послуша народ мој глас мој, Израиљ не мари за ме.
12 Niin minä annoin heidän mennä pois sydämensä paatumuksessa, he saivat vaeltaa omien neuvojensa mukaan.
И ја их пустих на вољу срца њихова, нека ходе по својим мислима.
13 Oi, jospa minun kansani minua kuulisi ja Israel vaeltaisi minun teilläni,
О кад би народ мој слушао мене, и синови Израиљеви ходили путевима мојим!
14 niin minä pian masentaisin heidän vihollisensa ja kääntäisin käteni heidän vihamiehiänsä vastaan.
Брзо бих покорио непријатеље њихове, и на противнике њихове дигао бих руку своју;
15 Ne, jotka Herraa vihaavat, matelisivat hänen edessään, ja heidän kohtalonsa kestäisi iankaikkisesti.
Који мрзе на Господа, били би им покорни, и добри дани њихови били би довека;
16 Mutta kansaansa hän ruokkisi parhaalla nisulla; minä ravitsisin sinua hunajalla kalliosta."
Најбољом би пшеницом хранио њих, и медом бих из камена ситио их."
