Psalmien 73
1 Aasafin virsi. Totisesti, Jumala on hyvä Israelille, niille, joilla on puhdas sydän.
Та добар је Бог Израиљу, онима који су чиста срца.
2 Mutta minun jalkani olivat vähällä kompastua, askeleeni olivat aivan liukahtaa.
А ноге моје умало не зађоше, умало не попузнуше стопала моја,
3 Sillä minussa nousi kateus ylvästelijöitä kohtaan, kun minä näin jumalattomien menestyvän.
Јер се расрдих на безумнике видећи како безбожници добро живе.
4 Sillä he ovat vaivoista vapaat kuolemaansa asti, he ovat voimakkaat ja lihavat.
Јер не знају за невољу до саме смрти, и тело је њихово претило.
5 Eivät he koe muitten kuolevaisten tuskia, eikä heitä vaivata niinkuin muita ihmisiä.
На пословима човечијим нема их, и не муче се с другим људима.
6 Sentähden on ylpeys heillä kaulakoristeena, väkivalta on puku, joka heidät verhoaa.
Тога ради опточени су охолоћу као огрлицом, и обучени у обест као у стајаће рухо.
7 Heidän silmänsä pullistuvat ulos heidän lihavuudestaan, heidän sydämensä kuvittelut kulkevat valtoimina.
Од дебљине избуљено им је око, срце пуно клапе.
8 He pilkkaavat ja puhuvat väkivallan puheita pahuudessansa, he puhuvat kuin korkeuksista.
Подсмевају се, пакосно говоре о насиљу, охоло говоре.
9 Heidän suunsa tavoittelee taivasta, ja heidän kielensä kulkee pitkin maata.
Уста своја дижу у небо, и земљу пролази језик њихов.
10 Sentähden heidän kansansa liittyy heihin ja särpii vettä kyllälti.
И зато се онамо навраћају неки из народа његовог, и пију воду из пуног извора.
11 Ja he sanovat: "Kuinka Jumala sen tietäisi, onko tietoa Korkeimmalla?"
И говоре: Како ће разабрати Бог? Зар Вишњи зна?
12 Katso, nämä ovat jumalattomat; kuitenkin he elävät ainaisessa rauhassa ja rikastuvat yhäti.
Па ето, ови безбожници срећни на свету умножавају богатство.
13 Turhaan minä olen pitänyt sydämeni puhtaana ja pessyt käteni viattomuudessa:
Зар, дакле, узалуд чистим срце своје, и умивам безазленошћу руке своје,
14 minua vaivataan joka aika, ja minä saan joka aamu kuritusta.
Допадам рана сваки дан, и муке свако јутро?
15 Jos olisin sanonut: "Noin minäkin puhun", katso, niin minä olisin ollut petollinen koko sinun lastesi sukua kohtaan.
Кад бих казао: Говорићу као и они, изневерио бих род синова Твојих.
16 Minä mietin päästäkseni tästä selvyyteen; mutta se oli minulle ylen vaikeata,
И тако стадох размишљати да бих ово разумео; али то беше тешко у очима мојим.
17 kunnes minä pääsin sisälle Jumalan pyhiin salaisuuksiin ja käsitin, mikä heidän loppunsa on oleva.
Док најпосле не уђох у светињу Божију, и дознах крај њихов.
18 Totisesti, sinä panet heidät liukkaalle, perikatoon sinä heidät syökset.
Та на клизавом месту поставио си их, и бацаш их у пропаст!
19 Kuinka he joutuvatkaan äkisti turmioon! He hukkuvat, heidän loppunsa on kauhistava.
Како зачас пропадају, гину, нестаје их од ненадне страхоте!
20 Niinkuin unen käy herätessä, niin sinä, Herra, kun heräjät, heidän valhekuvansa hylkäät.
Као сан, кад се човек пробуди, тако пробудивши их, Господе, у ништа обраћаш утвару њихову.
21 Kun minun sydämeni katkeroitui ja minun munaskuihini pisti,
Кад кипљаше срце моје и растрзах се у себи,
22 silloin minä olin järjetön enkä mitään älynnyt, olin sinun edessäsi kuin nauta.
Тада бејах незналица и не разумевах; као живинче бијах пред Тобом.
23 Kuitenkin minä pysyn alati sinun tykönäsi, sinä pidät minua kiinni oikeasta kädestäni.
Али сам свагда код Тебе, Ти ме држиш за десну руку.
24 Sinä talutat minua neuvosi mukaan ja korjaat minut viimein kunniaan.
По својој вољи водиш ме, и после ћеш ме одвести у славу.
25 Ketä muuta minulla olisi taivaassa! Ja kun sinä olet minun kanssani, en minä mistään maan päällä huoli.
Кога имам на небу? И с Тобом ништа нећу на земљи.
26 Vaikka minun ruumiini ja sieluni nääntyisi, Jumala on minun sydämeni kallio ja minun osani iankaikkisesti.
Чезне за Тобом тело моје и срце моје; Бог је град срца мог и део мој довека.
27 Sillä katso, jotka sinusta eriävät, ne hukkuvat, sinä tuhoat kaikki, jotka haureudessa sinusta luopuvat.
Јер ево који одступише од Тебе, гину; Ти истребљаваш сваког који чини прељубу остављајући Тебе.
28 Mutta minun onneni on olla Jumalaa lähellä, minä panen turvani Herraan, Herraan, kertoakseni kaikkia sinun tekojasi.
А мени је добро бити близу Бога. На Господа полажем надање своје, и казиваћу сва чудеса Твоја.
