Psalmien 49
1 Veisuunjohtajalle; koorahilaisten virsi. Kuulkaa tämä, kaikki kansat, ottakaa korviinne, maailman asukkaat kaikki,
Слушајте ово сви народи, пазите сви који живите по васиљени,
2 sekä alhaiset että ylhäiset, niin rikkaat kuin köyhät.
Простаци и господо, богати и сиромаси.
3 Minun suuni puhuu viisautta, minun sydämeni ajatus on ymmärrystä.
Уста ће моја казати премудрост, и срце моје рећи ће разум.
4 Minä kallistan korvani kuulemaan mietelauseita, minä selitän ongelmani kannelta soittaen.
Пригнућу ухо своје к причи, уз гусле ћу отворити загонетку своју.
5 Miksi minä pelkäisin pahoina päivinä, kun minun vainoojani vääryys piirittää minut?
Чега да се бојим у зле дане, кад ме злоба мојих непријатеља опколи?
6 He luottavat tavaroihinsa ja kerskaavat suuresta rikkaudestaan.
Који се уздате у силу своју, и хвалите се великим богатством својим!
7 Kukaan ei voi veljeänsä lunastaa eikä hänestä Jumalalle sovitusta maksaa.
Човек неће никако брата ослободити, неће дати Богу откуп за њ.
8 Sillä hänen sielunsa lunastus on ylen kallis ja jää iäti suorittamatta,
Велик је откуп за душу, и неће бити никад
9 että hän saisi elää iankaikkisesti eikä kuolemaa näkisi.
Да ко довека живи, и не види гроба.
10 Vaan hänen täytyy nähdä, että viisaat kuolevat, että tyhmät ja järjettömät myös hukkuvat ja jättävät toisille tavaransa.
Сви виде где умиру као и незналица и безумник што гину, и остављају другима имање своје.
11 He luulevat, että heidän huoneensa pysyvät iäti ja heidän asuntonsa polvesta polveen; he nimittävät maatiloja nimensä mukaan.
Они мисле да ће куће њихове трајати довека, и станови њихови од колена на колено; именима својим зову земље;
12 Mutta ihminen, mahtavinkaan, ei ole pysyväinen: hän on verrattava eläimiin, jotka hukkuvat.
Али човек у части неће дуго остати, изједначиће се са стоком, коју кољу.
13 Näin käy niiden, jotka itseensä luottavat, ja heidän perässään niiden, jotka mielistyvät heidän puheisiinsa. (Sela)
Овај им се пут чини пробитачан, и који за њима иду, хвале мисли њихове;
14 Kuin lammaslauma heidät viedään tuonelaan, kuolema heitä kaitsee, jo huomenna oikeamieliset astuvat heidän ylitsensä; tuonela kalvaa heidän hahmoansa, eikä heillä ole asuntoa. (Sheol h7585)
Али ће их као овце затворити у пакао, смрт ће им бити пастир; и ујутру ходиће по њима праведници, и облик њихов збрисаће пакао раставивши их с насељем. (Sheol h7585)
15 Mutta minun sieluni Jumala lunastaa tuonelan vallasta, sillä hän ottaa minut huomaansa. (Sela) (Sheol h7585)
Али ће Бог душу моју избавити из руку паклених; јер ме Он прима. (Sheol h7585)
16 Älä pelkää, jos joku rikastuu, jos hänen talonsa komeus karttuu.
Не бој се кад се ко богати; кад расте слава дома његовог.
17 Sillä kuollessaan ei hän ota mitään mukaansa, eikä hänen komeutensa astu alas hänen jäljessänsä.
Јер кад умре, неће ништа понети, нити ће поћи за њим слава његова.
18 Vaikka hän eläissänsä kiittää itseään siunatuksi, vaikka sinua ylistetään, kun vietät hyviä päiviä,
Јер душу његову благосиљају за живота његовог, и славе тебе, што угађаш себи.
19 täytyy sinun mennä isiesi suvun tykö, jotka eivät ikinä enää valoa näe.
Али ће он отићи у стан отаца својих, где света никад не виде.
20 Ihminen, mahtavinkin, on ymmärrystä vailla, hän on verrattava eläimiin, jotka hukkuvat.
Човек у части, ако није разуман, изједначиће се са стоком, коју кољу.
