Psalmien 49
1 Veisuunjohtajalle; koorahilaisten virsi. Kuulkaa tämä, kaikki kansat, ottakaa korviinne, maailman asukkaat kaikki,
За първият певец, псалом на Кореевите синове. Слушайте това, всички племена; Внимавайте всички жители на вселената,
2 sekä alhaiset että ylhäiset, niin rikkaat kuin köyhät.
И ниско поставени и високопоставени, Богати и сиромаси заедно.
3 Minun suuni puhuu viisautta, minun sydämeni ajatus on ymmärrystä.
Устата ми ще говорят мъдрост, И размишлението на сърцето ми ще бъде за разумни неща;
4 Minä kallistan korvani kuulemaan mietelauseita, minä selitän ongelmani kannelta soittaen.
Ще поведа към притча ухото си, Ще изложа на арфа гатанката си.
5 Miksi minä pelkäisin pahoina päivinä, kun minun vainoojani vääryys piirittää minut?
Защо да се боя във време на бедствие, Когато ме обкръжи беззаконието до петите?
6 He luottavat tavaroihinsa ja kerskaavat suuresta rikkaudestaan.
От ония, които уповават на имота си, И се хвалят с голямото си богатство,
7 Kukaan ei voi veljeänsä lunastaa eikä hänestä Jumalalle sovitusta maksaa.
Ни един от тях не може никак да изкупи брата си, Нито да даде Богу откуп за него.
8 Sillä hänen sielunsa lunastus on ylen kallis ja jää iäti suorittamatta,
(Защото толкова скъп е откупът на душата им, Щото всеки трябва да се оставя от това за винаги),
9 että hän saisi elää iankaikkisesti eikä kuolemaa näkisi.
Та да живее вечно И да не види изтление.
10 Vaan hänen täytyy nähdä, että viisaat kuolevat, että tyhmät ja järjettömät myös hukkuvat ja jättävät toisille tavaransa.
Защото гледа, бе мъдрите умират, И еднакво с тях погиват безумният и несмисленият, И оставят богатството си на други.
11 He luulevat, että heidän huoneensa pysyvät iäti ja heidän asuntonsa polvesta polveen; he nimittävät maatiloja nimensä mukaan.
Тайната им мисъл е, че домовете им ще траят вечно, И жилищата им из род в род; Наричат земите си със своите си имена.
12 Mutta ihminen, mahtavinkaan, ei ole pysyväinen: hän on verrattava eläimiin, jotka hukkuvat.
Но човекът не пребъдва в чест; Прилича на животните, които загиват.
13 Näin käy niiden, jotka itseensä luottavat, ja heidän perässään niiden, jotka mielistyvät heidän puheisiinsa. (Sela)
Това е пътят на безумните; Но пак идещите подир тях човеци одобряват думите им. (Села)
14 Kuin lammaslauma heidät viedään tuonelaan, kuolema heitä kaitsee, jo huomenna oikeamieliset astuvat heidän ylitsensä; tuonela kalvaa heidän hahmoansa, eikä heillä ole asuntoa. (Sheol h7585)
Назначават се като овци за преизподнята; Смъртта ще им бъде овчар; И праведните ще ги обладаят призори; И красотата им ще овехтее, Като остава преизподнята жилище на всеки един от тях. (Sheol h7585)
15 Mutta minun sieluni Jumala lunastaa tuonelan vallasta, sillä hän ottaa minut huomaansa. (Sela) (Sheol h7585)
Но Бог ще изкупи душата ми от силата на преизподнята. Защото ще ме приеме. (Села) (Sheol h7585)
16 Älä pelkää, jos joku rikastuu, jos hänen talonsa komeus karttuu.
Не бой се, когато забогатее човек, Когато се умножи славата на дома му;
17 Sillä kuollessaan ei hän ota mitään mukaansa, eikä hänen komeutensa astu alas hänen jäljessänsä.
Защото, когато умре няма да вземе със себе си нищо, Нито ще мине славата му на друг подир него,
18 Vaikka hän eläissänsä kiittää itseään siunatuksi, vaikka sinua ylistetään, kun vietät hyviä päiviä,
Ако и да е облажавал душата си приживе, И човеците да те хвалят, когато правиш добро на себе си.
19 täytyy sinun mennä isiesi suvun tykö, jotka eivät ikinä enää valoa näe.
Пак ще дойда при рода на бащите си. които никога няма да видят виделина.
20 Ihminen, mahtavinkin, on ymmärrystä vailla, hän on verrattava eläimiin, jotka hukkuvat.
Човек, който е на почит, а не разбира, Прилича на животните, които загиват.
