Psalmien 44
1 Veisuunjohtajalle; koorahilaisten mietevirsi. Jumala, me olemme omin korvin kuulleet, meidän isämme ovat meille kertoneet, minkä teon sinä teit heidän päivinänsä, muinaisina päivinä.
Боже, својим ушима слушасмо, оци нам наши приповедаше дело које си учинио у њихово време, у старо време.
2 Sinä karkoitit kädelläsi pakanat, mutta heidät sinä istutit, sinä hävitit kansat, mutta heidät sinä levitit.
Руком својом изгнао си народе, а њих посадио; искоренио си племена, а њих намножио.
3 Sillä eivät he miekallansa valloittaneet maata, eikä heidän käsivartensa heitä auttanut, vaan sinun oikea kätesi, sinun käsivartesi ja sinun kasvojesi valkeus, koska sinä olit heihin mielistynyt.
Јер не задобише земље својим мачем, нити им мишица њихова поможе, него Твоја десница и Твоја мишица, и светлост лица Твог, јер Ти беху омилели.
4 Sinä, Jumala, sinä olet minun kuninkaani, toimita Jaakobille apu.
Боже, царе мој, Ти си онај исти, пошљи помоћ Јакову!
5 Sinun avullasi me syöksemme ahdistajamme maahan, sinun nimessäsi me tallaamme vastustajamme.
С Тобом ћемо избости непријатеље своје, и с именом Твојим изгазићемо оне који устају на нас.
6 Sillä en minä jouseeni luota, eikä miekkani minua auta;
Јер се не уздам у лук свој, нити ће ми мач мој помоћи.
7 vaan sinä pelastat meidät vihollisistamme, ja saatat vihamiehemme häpeään.
Него ћеш нас Ти избавити од непријатеља наших, и ненавиднике наше посрамићеш.
8 Jumala on meidän kerskauksemme kaikkina päivinä, ja sinun nimeäsi me ylistämme iankaikkisesti. (Sela)
Богом ћемо се хвалити сваки дан, и име Твоје славићемо довека.
9 Kuitenkin sinä meidät hylkäsit ja saatoit meidät häpeään, et lähtenyt sotaan meidän joukkojemme kanssa.
Али сад си нас повргао и посрамио, и не идеш с војском нашом.
10 Sinä käänsit meidät vihollista pakoon, ja meidän vihamiehemme ryöstivät saalista.
Обраћаш нас те бежимо испред непријатеља, и непријатељи нас наши харају.
11 Sinä annoit meidät syötäviksi kuin lampaat, ja hajotit meidät pakanain sekaan.
Дао си нас као овце да нас једу, и по народима расејао си нас.
12 Sinä myit kansasi halvasta etkä heidän hinnastaan paljoa hyötynyt.
У бесцење си продао народ свој, и ниси му подигао цене.
13 Sinä annat meidät naapuriemme häväistäviksi, ympärillämme asuvaisten pilkaksi ja ivaksi.
Дао си нас на подсмех суседима нашим, да нам се ругају и срамоте нас који живе око нас.
14 Sinä saatat meidät sananparreksi pakanoille, pään pudistukseksi kansoille.
Начинио си од нас причу у народа, гледајући нас машу главом туђинци.
15 Joka päivä on häväistykseni minun edessäni, ja kasvojeni häpeä peittää minut,
Сваки је дан срамота моја преда мном, и стид је попао лице моје.
16 herjaajan ja pilkkaajan puheen tähden, vihollisen ja kostonhimoisen katseitten tähden.
Од речи подсмевачевих и ругачевих, и од погледа непријатељевих и осветљивчевих.
17 Tämä kaikki on meitä kohdannut, vaikka emme ole sinua unhottaneet emmekä sinun liittoasi rikkoneet.
Све ово снађе нас; али не заборависмо Тебе, нити преступисмо завет Твој.
18 Ei ole meidän sydämemme sinusta luopunut, eivät meidän askeleemme sinun polultasi poikenneet.
Не одступи натраг срце наше, и стопе наше не зађоше с пута Твог.
19 Kuitenkin sinä runtelit meidät aavikkosutten asuinsijoilla ja peitit meidät synkeydellä.
Кад си нас био у земљи змајевској, и покривао нас сеном смртним,
20 Jos me olisimme unhottaneet Jumalamme nimen ja ojentaneet kätemme vieraan jumalan puoleen,
Онда да бејасмо заборавили име Бога свог и подигли руке своје к Богу туђем,
21 eikö Jumala olisi sitä tutkituksi saanut, sillä hän tuntee sydämen salaisuudet?
Не би ли Бог изнашао то? Јер Он зна тајне у срцу.
22 Ei, vaan sinun tähtesi meitä surmataan kaiken päivää, meitä pidetään teuraslampaina.
А убијају нас за Тебе сваки дан; с нама поступају као с овцама кланицама.
23 Heräjä, miksi nukut, Herra? Nouse, älä iäksi hylkää.
Устани, што спаваш, Господе! Пробуди се, немој одбацити засвагда.
24 Miksi peität kasvosi, unhotat meidän kurjuutemme ja ahdistuksemme?
Зашто кријеш лице своје? Заборављаш невољу и муку нашу?
25 Sillä meidän sielumme on vaipunut tomuun, meidän ruumiimme painunut maahan.
Душа наша паде у прах, тело је наше бачено на земљу.
26 Nouse, auta meitä ja lunasta meidät armosi tähden.
Устани, помоћи наша, и избави нас ради милости своје.
