< Psalmien 37 >
1 Daavidin virsi. Älä vihastu pahain tähden, älä kadehdi väärintekijöitä.
Van David. Wees niet afgunstig op zondaars, En benijd de boosdoeners niet;
2 Sillä niinkuin heinä heidät pian niitetään pois, ja he lakastuvat niinkuin vihanta ruoho.
Want snel versmachten zij als gras, Verkwijnen als het groen gewas.
3 Turvaa Herraan ja tee sitä, mikä hyvä on, asu maassa ja noudata totuutta;
Vertrouw op Jahweh, doe enkel wat goed is, Blijf in het land en wees trouw;
4 silloin sinulla on ilo Herrassa, ja hän antaa sinulle, mitä sinun sydämesi halajaa.
Dan zult gij uw vreugde in Jahweh vinden, En Hij schenkt u wat uw hart maar begeert.
5 Anna tiesi Herran haltuun ja turvaa häneen, kyllä hän sen tekee.
Laat Jahweh uw weg maar bestieren, Verlaat u op Hem: Hij zal hem banen;
6 Ja hän antaa sinun vanhurskautesi nousta niinkuin valkeuden ja sinun oikeutesi niinkuin keskipäivän.
Als de dageraad doet Hij uw gerechtigheid stralen, En als de middagzon uw recht.
7 Hiljenny Herran edessä ja odota häntä. Älä vihastu siihen, jonka tie menestyy, mieheen, joka juonia punoo.
Berust in Jahweh, En blijf op Hem hopen. Benijd niet den man, wien het goed gaat, Ofschoon hij bedriegt.
8 Herkeä vihasta ja heitä kiukku, älä kiivastu, se on vain pahaksi.
Word niet toornig en maak u niet boos, Wind u niet op: gij maakt het maar erger;
9 Sillä pahat hävitetään, mutta jotka Herraa odottavat, ne perivät maan.
Want de zondaars worden vernietigd, Maar die op Jahweh vertrouwen, bezitten het Land!
10 Hetkinen vielä, niin jumalatonta ei enää ole; kun hänen sijaansa katsot, on hän jo poissa.
Een ogenblik maar: en de zondaar is er niet meer; Gij zoekt naar zijn plaats: hij is weg.
11 Mutta nöyrät perivät maan ja iloitsevat suuresta rauhasta.
Maar de rechtschapenen bezitten het Land, En genieten een heerlijke vrede.
12 Jumalaton miettii vanhurskaalle pahaa ja kiristelee hänelle hampaitansa;
De zondaar belaagt den rechtvaardige, En knarst tegen hem op zijn tanden;
13 mutta Herra nauraa hänelle, sillä hän näkee hänen päivänsä joutuvan.
Maar de Heer lacht hem uit, Want Hij ziet zijn Dag al nabij.
14 Jumalattomat paljastavat miekkansa ja jännittävät jousensa, kaataaksensa kurjan ja köyhän, teurastaaksensa ne, jotka ovat oikealla tiellä.
De bozen trekken hun zwaard en spannen hun boog, Om ongelukkigen en armen te doden, en vromen te slachten;
15 Mutta heidän miekkansa käy heidän omaan sydämeensä, ja heidän jousensa särkyvät.
Maar het zwaard dringt in hun eigen hart, En hun bogen worden gebroken.
16 Vanhurskaan vähä vara on parempi kuin monen jumalattoman tavarain paljous.
Beter het weinige, dat de rechtvaardige heeft, Dan de geweldige rijkdom der bozen;
17 Sillä jumalattomain käsivarret särjetään, mutta Herra tukee vanhurskaita.
Want de arm der bozen wordt gebroken, Maar voor de rechtvaardigen is Jahweh een stut.
18 Herra tuntee nuhteettomain päivät, ja heidän perintönsä pysyy iankaikkisesti.
Jahweh zorgt voor de dagen der vromen, En hun erfdeel blijft eeuwig bijeen;
19 Pahana aikana he eivät joudu häpeään, ja nälän päivinä heillä on kyllin syötävää.
Ze staan niet verlegen in tijden van rampspoed, Maar worden verzadigd bij hongersnood.
20 Sillä jumalattomat hukkuvat, ja Herran viholliset ovat kuin niittyjen koreus: he katoavat, katoavat niinkuin savu.
Maar de goddelozen gaan zeker te gronde, En hun kinderen bedelen om brood; Jahweh’s vijanden vergaan als de glorie der velden, En verdwijnen als rook.
21 Jumalaton ottaa lainan eikä maksa, mutta vanhurskas on armahtavainen ja antelias.
De boze moet lenen, en kan niet betalen, De gerechte kan mild zijn en geven;
22 Sillä hänen siunaamansa perivät maan, mutta hänen kiroamansa hävitetään.
Want wien Hij zegent, bezit het Land, Maar wien Hij vervloekt, wordt vernietigd.
23 Herra vahvistaa sen miehen askeleet, jonka tie hänelle kelpaa.
Jahweh leidt de schreden der mensen, Hij richt overeind, wiens gedrag Hem behaagt;
24 Jos hän lankeaa, ei hän maahan sorru, sillä Herra tukee hänen kättänsä.
En mocht hij al wankelen, toch zal hij niet vallen, Want Jahweh houdt hem bij de hand.
25 Olen ollut nuori ja olen vanhaksi tullut, mutta en ole nähnyt vanhurskasta hyljättynä enkä hänen lastensa kerjäävän leipää.
Ik was jong, en nu ben ik oud: Maar nooit heb ik een vrome verlaten gezien;
26 Aina hän on armahtavainen ja antaa lainaksi, ja hänen lapsensa ovat siunaukseksi.
Steeds kan hij nog mild zijn en aan anderen lenen, Zijn nageslacht tot zegen zijn.
27 Karta pahaa ja tee hyvää, niin sinä pysyt iankaikkisesti.
Houd u ver van het kwaad, en doe enkel wat goed is, Dan woont gij veilig voor eeuwig;
28 Sillä Herra rakastaa oikeutta eikä hylkää hurskaitansa; heidät varjellaan iankaikkisesti, mutta jumalattomain siemen hävitetään.
Want Jahweh heeft de gerechtigheid lief, En nimmer verlaat Hij zijn vromen. De bozen worden voor eeuwig vernietigd, En het geslacht van de zondaars vergaat;
29 Vanhurskaat perivät maan ja asuvat siinä iankaikkisesti.
Maar de rechtvaardigen bezitten het Land, En blijven er altijd in wonen.
30 Vanhurskaan suu lausuu viisautta, ja hänen kielensä puhuu oikeuden sanoja.
De mond van den rechtvaardige verkondigt de wijsheid, En zijn tong spreekt wat recht is.
31 Hänen Jumalansa laki on hänen sydämessään, hänen askeleensa eivät horju.
Hij draagt de Wet van zijn God in zijn hart; Nooit wankelen zijn schreden.
32 Jumalaton väijyy vanhurskasta ja etsii häntä tappaaksensa.
De boze loert op den vrome, En zoekt hem te doden;
33 Mutta Herra ei jätä häntä hänen käsiinsä eikä tuomitse häntä syylliseksi, kun hänen asiansa on oikeudessa.
Maar Jahweh laat hem niet in zijn macht, En duldt geen veroordeling, als men hem richt.
34 Odota Herraa ja ota vaari hänen tiestänsä, niin hän korottaa sinut, ja sinä perit maan ja näet, kuinka jumalattomat hävitetään.
Blijf op Jahweh vertrouwen, En bewandel zijn wegen; Dan stelt Hij u in het bezit van het Land, En zult gij de verdelging der zondaars aanschouwen.
35 Minä näin jumalattoman, väkivaltaisen, rehevänä kuin viheriöivä puu, juurtunut paikoilleen.
Ik heb een zondaar gezien in zijn vermetele trots, Hoog als een Libanon-ceder;
36 Mutta kun ohi kuljettiin, katso, ei häntä enää ollut; minä etsin häntä, vaan häntä ei löytynyt.
Ik ging voorbij: zie, hij was er niet meer; Ik zocht hem, hij was niet te vinden.
37 Ota nuhteettomasta vaari, katso rehellistä: rauhan miehellä on tulevaisuus,
Geef acht op den vrome en let op den brave: Het kroost van dien man leeft in vrede;
38 mutta luopuneet hukkuvat kaikki, ja jumalattomain tulevaisuus leikataan pois.
Maar de zondaars gaan allen te gronde, De kinderen der bozen worden vernietigd.
39 Mutta vanhurskasten pelastus tulee Herralta, hän on heidän linnansa ahdingon aikana.
Jahweh is het heil van de vromen, Hun toevlucht in tijden van nood;
40 Herra auttaa heitä ja vapahtaa heidät, vapahtaa jumalattomista ja pelastaa heidät; sillä he turvaavat häneen.
Jahweh helpt en beschermt hen tegen de bozen, Hij redt hen, als ze vluchten tot Hem!