< Psalmien 3 >

1 Daavidin virsi, hänen paetessaan poikaansa Absalomia. Herra, kuinka paljon minulla on vihollisia, paljon niitä, jotka nousevat minua vastaan!
Davut'un oğlu Avşalom'dan kaçtığı zaman yazdığı mezmur Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı, Hele bana karşı ayaklananlar!
2 Monet sanovat minusta: "Ei ole hänellä pelastusta Jumalassa". (Sela)
Birçoğu benim için: “Tanrı katında ona kurtuluş yok!” diyor. (Sela)
3 Mutta sinä, Herra, olet minun kilpeni, sinä olet minun kunniani, sinä kohotat minun pääni.
Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın, Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
4 Ääneeni minä huudan Herraa, ja hän vastaa minulle pyhältä vuoreltansa. (Sela)
RAB'be seslenirim, Yanıtlar beni kutsal dağından. (Sela)
5 Minä käyn levolle ja nukun; minä herään, sillä Herra minua tukee.
Yatar uyurum, Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
6 En pelkää kymmentuhantista joukkoa, joka asettuu yltympäri minua vastaan.
Korkum yok Çevremi saran binlerce düşmandan.
7 Nouse, Herra, pelasta minut, minun Jumalani! Sillä sinä lyöt poskelle kaikkia minun vihollisiani, sinä murskaat jumalattomain hampaat.
Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni! Vur bütün düşmanlarımın çenesine, Kır kötülerin dişlerini.
8 Herrassa on pelastus; sinun siunauksesi tulkoon sinun kansallesi. (Sela)
Kurtuluş RAB'dedir, Halkının üzerinde olsun bereketin! (Sela)

< Psalmien 3 >