< Psalmien 3 >
1 Daavidin virsi, hänen paetessaan poikaansa Absalomia. Herra, kuinka paljon minulla on vihollisia, paljon niitä, jotka nousevat minua vastaan!
Een psalm van David, bij zijn vlucht voor zijn zoon Absalom. Jahweh, hoe talrijk zijn mijn belagers, Hoe talrijk, die tegen mij opstaan;
2 Monet sanovat minusta: "Ei ole hänellä pelastusta Jumalassa". (Sela)
Hoe velen, die van mij zeggen: Voor hem geen heil bij zijn God!
3 Mutta sinä, Herra, olet minun kilpeni, sinä olet minun kunniani, sinä kohotat minun pääni.
Toch zijt Gij, Jahweh, het schild dat mij dekt, Mijn glorie en trots!
4 Ääneeni minä huudan Herraa, ja hän vastaa minulle pyhältä vuoreltansa. (Sela)
Ik behoef maar tot Jahweh te roepen, Dan verhoort Hij mij van zijn heilige berg.
5 Minä käyn levolle ja nukun; minä herään, sillä Herra minua tukee.
Ik leg mij neer, slaap rustig in, Ontwaak, want Jahweh beschut mij.
6 En pelkää kymmentuhantista joukkoa, joka asettuu yltympäri minua vastaan.
Zo vrees ik de duizenden niet, Die van alle kant mij omringen.
7 Nouse, Herra, pelasta minut, minun Jumalani! Sillä sinä lyöt poskelle kaikkia minun vihollisiani, sinä murskaat jumalattomain hampaat.
Sta op dan, Jahweh; Red mij, mijn God! Want Gij slaat al mijn vijanden in het gezicht, Stoot de bozen hun tanden stuk.
8 Herrassa on pelastus; sinun siunauksesi tulkoon sinun kansallesi. (Sela)
Bij U, Jahweh, is redding; Op uw volk rust uw zegen.