Psalmien 2
1 Miksi pakanat pauhaavat ja kansat turhia ajattelevat?
Hvílík heimska að þjóðirnar skuli ráðast gegn Drottni! Furðulegt að menn láti sér detta í hug að þeir séu vitrari en Guð!
2 Maan kuninkaat nousevat, ruhtinaat yhdessä neuvottelevat Herraa ja hänen voideltuansa vastaan:
Leiðtogar heimsins hittast og ráðgera samsæri gegn Drottni og Kristi konungi.
3 "Katkaiskaamme heidän kahleensa, heittäkäämme päältämme heidän köytensä".
„Komum, “segja þeir, „og vörpum af okkur oki hans. Slítum okkur lausa frá Guði!“
4 Hän, joka taivaassa asuu, nauraa; Herra pilkkaa heitä.
En á himnum hlær Guð að slíkum mönnum! Honum er skemmt með þeirra fánýtu ráðagerðum.
5 Kerran hän on puhuva heille vihassansa, peljättävä heitä hirmuisuudessaan:
Hann ávítar þá í reiði sinni og skýtur þeim skelk í bringu. Drottinn lýsir yfir:
6 "Minä olen asettanut kuninkaani Siioniin, pyhälle vuorelleni".
„Þennan konung hef ég útvalið og krýnt í Jerúsalem, minni helgu borg“. Hans útvaldi svarar:
7 Minä ilmoitan, mitä Herra on säätänyt. Hän lausui minulle: "Sinä olet minun poikani, tänä päivänä minä sinut synnytin.
„Ég mun kunngera áform Guðs, því að Drottinn sagði við mig: „Þú ert sonur minn. Í dag verður þú krýndur. Í dag geri ég þig dýrlegan“.“
8 Ano minulta, niin minä annan pakanakansat sinun perinnöksesi ja maan ääret sinun omiksesi.
„Bið þú mig og ég mun leggja undir þig öll ríki heimsins.
9 Rautaisella valtikalla sinä heidät muserrat, niinkuin saviastian sinä särjet heidät."
Stjórnaðu þeim með harðri hendi og mölvaðu þau eins og leirkrukku!“
10 Tulkaa siis järkiinne, kuninkaat, maan tuomarit, ottakaa nuhteesta vaari.
Þið, konungar jarðarinnar! Hlustið meðan tími er til!
11 Palvelkaa Herraa pelvolla ja iloitkaa vavistuksella.
Þjónið Drottni með óttablandinni lotningu og fagnið með auðmýkt.
12 Antakaa suuta pojalle, ettei hän vihastuisi ettekä te hukkuisi tiellänne. Sillä hänen vihansa syttyy äkisti. Autuaat ovat kaikki, jotka häneen turvaavat.
Fallið á kné fyrir syni hans og kyssið fætur hans svo að hann reiðist ekki og tortími ykkur! Gætið ykkar, því að senn mun blossa reiði hans. En munið þetta: Sæll er hver sá sem leitar ásjár hjá honum.
