< Psalmien 147 >

1 Halleluja! Hyvä on veisata kiitosta meidän Jumalallemme. Se on suloista; ylistäminen on soveliasta.
Louvae ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradavel; decoroso é o louvor.
2 Herra rakentaa Jerusalemin, hän kokoaa Israelin karkoitetut.
O Senhor edifica a Jerusalem, congrega os dispersos de Israel.
3 Hän parantaa ne, joilla on särjetty sydän, ja sitoo heidän haavansa.
Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.
4 Hän on määrännyt tähtien luvun, hän kutsuu niitä kaikkia nimeltä.
Conta o numero das estrellas, chama-as a todas pelos seus nomes.
5 Meidän Herramme on suuri, suuri voimassansa, hänen ymmärryksensä on mittaamaton.
Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.
6 Herra pitää pystyssä nöyrät, mutta jumalattomat hän painaa maahan.
O Senhor eleva os humildes, e abate os impios até á terra.
7 Veisatkaa Herralle kiitosvirsi, soittakaa kanteleilla kiitosta meidän Jumalallemme.
Cantae ao Senhor em acção de graça; cantae louvores ao nosso Deus sobre a harpa.
8 Hän peittää pilvillä taivaan ja valmistaa sateen maalle; hän kasvattaa ruohon vuorille
Elle é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir herva sobre os montes.
9 ja antaa ruuan eläimille, kaarneen pojillekin, kun ne huutavat.
O que dá aos animaes o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.
10 Ei kelpaa hänelle hevosen voima, ei hän mielisty miehen jalkojen nopeuteen:
Não se deleita na força do cavallo, nem se compraz nas pernas do varão.
11 Herra mielistyy niihin, jotka häntä pelkäävät, jotka panevat toivonsa hänen armoonsa.
O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericordia.
12 Kiitä Herraa, Jerusalem. Ylistä Jumalaasi, Siion.
Louva, ó Jerusalem, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.
13 Sillä hän tekee lujiksi sinun porttiesi salvat; hän siunaa sinun lapsesi sinun keskelläsi.
Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.
14 Hän hankkii rauhan sinun rajojesi sisälle, ravitsee sinut parhaalla nisulla.
Elle é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.
15 Hän lähettää sanansa maahan, nopeasti kiitää hänen käskynsä.
O que envia o seu mandamento á terra, a sua palavra corre velozmente.
16 Hän antaa sataa lunta niinkuin villaa ja sirottaa härmää niinkuin tuhkaa.
O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.
17 Hän viskaa rakeitansa niinkuin leivänmuruja; kuka voi kestää hänen pakkastansa?
O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?
18 Hän lähettää sanansa ja sulattaa rakeet; hän panee tuulensa puhaltamaan, ja vedet virtaavat.
Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as aguas.
19 Hän ilmoittaa sanansa Jaakobille, käskynsä ja oikeutensa Israelille.
Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juizos a Israel.
20 Niin hän ei ole tehnyt yhdellekään pakanakansalle, ja hänen oikeuksiansa ne eivät tunne. Halleluja!
Não fez assim a nenhuma outra nação; e, emquanto aos seus juizos, não os conhecem. Louvae ao Senhor.

< Psalmien 147 >