Psalmien 144
1 Daavidin virsi. Kiitetty olkoon Herra, minun kallioni, joka opettaa minun käteni taistelemaan, minun sormeni sotimaan,
Madaydayaw ni Yahweh, a dakkel a batok, a mangisursuro kadagiti imak a makiranget ken kadagiti ramayko a makigubat.
2 hän, joka antaa minulle armon; minun linnani, varustukseni ja pelastajani, minun kilpeni, jonka turviin minä pakenen, hän, joka laskee kansani minun valtani alle.
Ipakpakitam kaniak ti kinapudnom iti tulagmo ken sika ti sarikedkedko, ti nangato a torek ken ti mangis-ispal kaniak, ti kalasagko ken ti pagkamkamangak, ti nangikabil kadagiti nasion iti panagturayko.
3 Herra, mikä on ihminen, että hänestä lukua pidät, mikä ihmislapsi, että häntä ajattelet!
O Yahweh, ania koma ti tao tapno ikankanom wenno ti anak ti tao tapno panpanunotem ti maipapan kenkuana?
4 Ihminen on kuin tuulen henkäys, hänen päivänsä niinkuin pakeneva varjo.
Ti tao ket maiyarig iti anges; kasla lumablabas nga aniniwan dagiti aldawna.
5 Herra, notkista taivaasi ja astu alas, kosketa vuoria, niin että ne suitsuavat.
Luktam ti tangatang, O Yahweh, ket bumabaka; sagidem dagiti bantay ken paasukem dagitoy.
6 Iske salamoita ja hajota heidät, lennätä nuolesi ja kauhistuta heidät.
Mangibaonka kadagiti kimat ken warawaraem dagiti kabusorko; ibiatmo dagiti panam ken abugem ida iti pannakatikaw.
7 Ojenna kätesi korkeudesta, tempaa ja pelasta minut suurista vesistä, muukalaisten kädestä,
Igaw-atmo ti imam manipud ngato; ispalennak kadagiti adu a danum manipud kadagiti ima dagitoy a ganggannaet.
8 joiden suu puhuu vilppiä ja joiden oikea käsi on valheen käsi!
Agsasao dagiti ngiwatda kadagiti inuulbod, ken ti makannawan nga imada ket kinapalso.
9 Jumala, minä veisaan sinulle uuden virren, soitan sinulle kymmenkielisellä harpulla,
Kantaanka iti baro a kanta, O Dios; iti arpa a sangapulo ti kwerdasna, agkantaak kadagiti pammadayaw kenka.
10 sinulle, joka annat kuninkaille voiton ja tempaat palvelijasi Daavidin turvaan pahalta miekalta.
Mangmangtedka iti pannakaisalakan kadagiti ar-ari; inispalmo ni David nga adipenmo iti dakes a kampilan.
11 Tempaa ja pelasta minut muukalaisten käsistä, joiden suu puhuu vilppiä ja joiden oikea käsi on valheen käsi.
Ispalennak ken wayawayaannak kadagiti ima dagitoy a ganggannaet. Agsasao dagiti ngiwatda iti inuulbod, ken ti makannawan nga imada ket kinapalso.
12 Niin meidän poikamme ovat nuoruudessaan kuin korkealle kohoavat kasvit, tyttäremme kuin temppelin veistetyt kulmapatsaat;
Dagiti annakmi koma a lallaki ket kasla kadagiti mula a dumakkel unay iti kinaagtutuboda ken dagiti annakmi a babbai ket kasla kadagiti nakitikitan nga adigi iti suli, nasukog a kasla kadagiti adda iti palasio.
13 meidän aittamme ovat täynnä, ja antavat kaikkinaista viljaa, meidän lampaamme lisääntyvät laitumillamme tuhansin ja kymmenin tuhansin;
Mapno koma dagiti kamaligmi kadagiti agduduma a kita ti apit, ken aganak koma dagiti karneromi iti rinibu ken sangapulo a ribu kadagiti talonmi.
14 meidän härkiemme kuormat ovat runsaat, ei ole aukkoa muurissa, ei ole pakolaista, ei kuulu valitushuutoa kaduillamme.
Ket aganakto iti adu dagiti bakami. Awanto ti mangrebba kadagiti didingmi; awanto iti pannakapapanaw ken sangsangit kadagiti dalanmi.
15 Autuas se kansa, jolle näin käy, autuas se kansa, jonka Jumala Herra on!
Nagasat dagiti tattao nga addaan kadagiti kasta a bendission; naragsak dagiti tattao a ti Diosda ket ni Yahweh.
