Psalmien 130

1 Matkalaulu. Syvyydestä minä huudan sinua, Herra.

Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

2 Herra, kuule minun ääneni. Tarkatkoot sinun korvasi minun rukousteni ääntä.

Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.

3 Jos sinä, Herra, pidät mielessäsi synnit, Herra, kuka silloin kestää?

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

4 Mutta sinun tykönäsi on anteeksiantamus, että sinua peljättäisiin.

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

5 Minä odotan Herraa, minun sieluni odottaa, ja minä panen toivoni hänen sanaansa.

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

6 Minun sieluni odottaa Herraa hartaammin kuin vartijat aamua, kuin vartijat aamua.

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

7 Pane toivosi Herraan, Israel. Sillä Herran tykönä on armo, runsas lunastus hänen tykönänsä.

Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.

8 Ja hän lunastaa Israelin kaikista sen synneistä.

Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.