Psalmien 129

1 Matkalaulu. He ovat minua kovin ahdistaneet nuoruudestani asti-näin sanokoon Israel-

Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,

2 he ovat minua kovin ahdistaneet nuoruudestani asti, mutta eivät he ole päässeet minusta voitolle.

Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.

3 Kyntäjät ovat minun selkääni kyntäneet ja vetäneet pitkät vaot.

Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.

4 Mutta Herra on vanhurskas, hän on katkonut jumalattomain köydet.

Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.

5 Joutukoot häpeään ja kääntykööt takaisin kaikki Siionin vihamiehet.

Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.

6 Olkoot he niinkuin ruoho katoilla, joka kuivuu ennen korrelle puhkeamistaan,

Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:

7 josta ei leikkaaja täytä kättänsä eikä lyhteen sitoja syliänsä.

Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.

8 Älköötkä sanoko ohitsekulkijat: "Herran siunaus tulkoon teille. Me siunaamme teitä Herran nimeen."

Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.