< Psalmien 126 >
1 Matkalaulu. Kun Herra käänsi Siionin kohtalon, niin me olimme kuin unta näkeväiset.
Een lied Hammaaloth. Als de HEERE de gevangenen Sions wederbracht, waren wij gelijk degenen, die dromen.
2 Silloin oli meidän suumme naurua täynnä, ja kielemme riemua täynnä; silloin sanottiin pakanain keskuudessa: "Herra on tehnyt suuria heitä kohtaan".
Toen werd onze mond vervuld met lachen, en onze tong met gejuich; toen zeide men onder de heidenen: De HEERE heeft grote dingen aan dezen gedaan.
3 Niin, Herra on tehnyt suuria meitä kohtaan; siitä me iloitsemme.
De HEERE heeft grote dingen bij ons gedaan; dies zijn wij verblijd.
4 Herra, käännä meidän kohtalomme, niinkuin sadepurot Etelämaassa.
O HEERE! wend onze gevangenis, gelijk waterstromen in het zuiden.
5 Jotka kyynelin kylvävät, ne riemuiten leikkaavat.
Die met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien.
6 He menevät itkien, kun kylvösiemenen vievät; he palajavat riemuiten, kun lyhteensä tuovat.
Die het zaad draagt, dat men zaaien zal, gaat al gaande en wenende; maar voorzeker zal hij met gejuich wederkomen, dragende zijn schoven.