< Psalmien 124 >

1 Matkalaulu; Daavidin virsi. Ellei Herra olisi meidän kanssamme-näin sanokoon Israel-
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:
2 ellei Herra olisi meidän kanssamme, kun ihmiset nousevat meitä vastaan,
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،
3 niin he meidät elävältä nielisivät, kun heidän vihansa syttyy meitä vastaan;
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!
4 niin vedet upottaisivat meidät, virta tulvisi meidän sielumme ylitse;
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.
5 niin tulvisivat kuohuvat vedet meidän sielumme ylitse.
آری، در گردابها غرق می‌شدیم!
6 Kiitetty olkoon Herra, joka ei antanut meitä heidän hammastensa raadeltaviksi.
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.
7 Meidän sielumme pääsi kuin lintu pyydystäjäin paulasta: paula katkesi, ja me pääsimme pois.
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.
8 Meidän apumme on Herran nimi, hänen, joka on tehnyt taivaan ja maan.
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

< Psalmien 124 >