Psalmien 121
1 Matkalaulu. Minä nostan silmäni vuoria kohti: mistä tulee minulle apu?
Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?
2 Apu minulle tulee Herralta, joka on tehnyt taivaan ja maan.
Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.
3 Hän ei salli sinun jalkasi horjua, sinun varjelijasi ei torku.
Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.
4 Katso, hän, joka Israelia varjelee, ei torku eikä nuku.
Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.
5 Herra on sinun varjelijasi, Herra on suojaava varjosi sinun oikealla puolellasi.
La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.
6 Ei polta sinua aurinko päivällä, eikä kuu yöllä.
En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.
7 Herra varjelee sinut kaikesta pahasta, hän varjelee sinun sielusi.
La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.
8 Herra varjelee sinun lähtemisesi ja tulemisesi, nyt ja iankaikkisesti.
La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.
