Psalmien 120

1 Matkalaulu. Ahdistuksessani minä huudan Herraa, ja hän vastaa minulle.

O cântare a treptelor. În strâmtorarea mea am strigat către DOMNUL și el m-a ascultat.

2 Herra, pelasta minun sieluni valheellisista huulista, petollisesta kielestä.

Scapă-mi sufletul, DOAMNE, de buzele mincinoase și de limba înșelătoare.

3 Mitä hän sinulle antaa ja mitä siihen vielä lisää, sinä petollinen kieli?

Ce ți se va da? Sau ce ți se va face, limbă mincinoasă?

4 Väkivaltaisen teräviä nuolia ynnä kinsteripensaan tulisia hiiliä!

Săgeți ascuțite ale celui tare, cu cărbuni de ienupăr.

5 Voi minua, että minun täytyy oleskella muukalaisena Mesekissä, asua Keedarin majojen keskellä!

Vai mie, că locuiesc temporar în Meșec, că locuiesc în corturile Chedarului.

6 Kauan on minun sieluni täytynyt asua niiden seurassa, jotka rauhaa vihaavat.

Sufletul meu a locuit mult cu cel ce urăște pacea.

7 Minä pidän rauhan, mutta jos sanan sanon, niin he ovat sotaan valmiit.

Eu sunt pentru pace, dar când vorbesc eu, ei sunt pentru război.