Psalmien 119
1 Autuaat ne, joiden tie on nuhteeton, jotka Herran laissa vaeltavat!
Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.
2 Autuaat ne, jotka ottavat vaarin hänen todistuksistaan, jotka etsivät häntä kaikesta sydämestänsä,
Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;
3 jotka eivät vääryyttä tee, vaan vaeltavat hänen teillään!
Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.
4 Sinä olet asetuksesi säätänyt, että niitä tarkasti noudatettaisiin.
Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.
5 Oi, jospa minun vaellukseni olisi vakaa, niin että noudattaisin sinun käskyjäsi!
Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!
6 Silloin minä en joudu häpeään, kun katselen kaikkia sinun käskyjäsi.
Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.
7 Minä kiitän sinua vilpittömällä sydämellä, kun opin sinun vanhurskautesi oikeudet.
Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.
8 Minä noudatan sinun käskyjäsi, älä minua peräti hylkää.
Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.
9 Kuinka voi nuorukainen pitää tiensä puhtaana? Siten, että hän noudattaa sinun sanaasi.
Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.
10 Minä etsin sinua kaikesta sydämestäni, älä salli minun eksyä pois sinun käskyistäsi.
Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.
11 Minä kätken sinun sanasi sydämeeni, etten tekisi syntiä sinua vastaan.
En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.
12 Kiitetty ole sinä, Herra, opeta minulle käskysi.
Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.
13 Huulillani minä julistan kaikki sinun suusi oikeudet.
Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.
14 Minä iloitsen sinun todistustesi tiestä, niinkuin kaikkinaisesta rikkaudesta.
Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.
15 Minä tutkistelen sinun asetuksiasi ja katselen sinun polkujasi.
Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
16 Minä iloitsen sinun käskyistäsi enkä sinun sanaasi unhota.
Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.
17 Tee palvelijallesi hyvin, että minä eläisin ja noudattaisin sinun sanaasi.
Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
18 Avaa minun silmäni näkemään sinun lakisi ihmeitä.
Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
19 Minä olen muukalainen maan päällä; älä salaa minulta käskyjäsi.
Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.
20 Minun sieluni hiukeaa ikävöidessäni alati sinun oikeuksiasi.
Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.
21 Sinä nuhtelet julkeita, kirotuita, jotka poikkeavat pois sinun käskyistäsi.
Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.
22 Poista minun päältäni häväistys ja ylenkatse, sillä minä otan sinun todistuksistasi vaarin.
Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.
23 Ruhtinaatkin istuvat ja pitävät neuvoa minua vastaan, mutta palvelijasi tutkistelee sinun käskyjäsi.
Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.
24 Sinun todistuksesi ovat minun iloni, ne ovat minun neuvonantajani.
Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.
25 Minun sieluni on vaipunut tomuun; virvoita minua sanasi jälkeen.
Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.
26 Minä kerron vaellukseni, ja sinä vastaat minulle; opeta minulle käskysi.
Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.
27 Saata minut ymmärtämään asetustesi tie, niin minä tutkistelen sinun ihmeitäsi.
Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
28 Minun sieluni itkee murheesta; vahvista minua sanasi jälkeen.
Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.
29 Käännä minusta pois valheen tie, ja anna armostasi minulle lakisi.
La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
30 Minä olen valinnut totuuden tien, olen asettanut eteeni sinun oikeutesi.
La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.
31 Minä riipun kiinni sinun todistuksissasi, Herra, älä anna minun joutua häpeään.
Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
32 Minä juoksen sinun käskyjesi tietä, sillä sinä avarrat minun sydämeni.
Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.
33 Opeta minulle, Herra, käskyjesi tie, niin minä seuraan sitä loppuun asti.
Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.
34 Anna minulle ymmärrys ottaakseni sinun laistasi vaarin ja noudattaakseni sitä kaikesta sydämestäni.
Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.
35 Anna minun vaeltaa sinun käskyjesi polkua, sillä sitä minä halajan.
Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.
36 Anna minun sydämeni taipua sinun todistuksiisi, ei väärän voiton puoleen.
Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.
37 Käännä silmäni pois turhuutta katselemasta, anna minun saada virvoitus sinun teilläsi.
Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.
38 Anna palvelijallesi toteutua lupauksesi, joka on annettu sinua pelkääville.
Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
39 Poista minusta häväistys, jota pelkään, sillä sinun oikeutesi ovat hyvät.
Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.
40 Katso, minä ikävöitsen sinun asetuksiasi; virvoita minua vanhurskaudellasi.
Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.
41 Tulkoon minulle sinun armosi, Herra, sinun apusi, sinun lupauksesi jälkeen,
Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
42 että minä voisin vastata herjaajalleni; sillä sinun sanaasi minä turvaan.
Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.
43 Älä ota peräti pois minun suustani totuuden sanaa, sillä sinun oikeuteesi minä panen toivoni.
Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.
44 Minä tahdon alati noudattaa sinun lakiasi, aina ja iankaikkisesti.
Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.
45 Silloin minä vaellan avaralla paikalla; sillä sinun asetuksiasi minä kysyn.
Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
46 Minä puhun sinun todistuksistasi kuningasten edessä, enkä häpeään joudu.
Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
47 Minä iloitsen sinun käskyistäsi, jotka ovat minulle rakkaat.
Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
48 Minä kohotan käteni sinun käskyjesi puoleen, jotka ovat minulle rakkaat, ja tutkistelen sinun säädöksiäsi.
Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
49 Muista sana, jonka olet palvelijallesi puhunut, sillä sinä olet antanut minulle toivon.
Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
50 Se on minun lohdutukseni kurjuudessani, että sinun lupauksesi minua virvoittaa.
Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
51 Julkeat pilkkaavat minua kovin, mutta sinun laistasi minä en poikkea.
Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
52 Herra, minä ajattelen sinun tuomioitasi, tuomioitasi hamasta ikiajoista asti, ja minä saan lohdutuksen.
Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
53 Minut valtaa palava vihastus jumalattomien tähden, jotka hylkäävät sinun lakisi.
Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
54 Sinun käskysi ovat minun ylistysvirteni minun muukalaisuuteni majassa.
Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
55 Yöllä minä ajattelen sinun nimeäsi, Herra, ja minä noudatan sinun lakiasi.
Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
56 Tämä on minun osakseni suotu: että otan vaarin sinun asetuksistasi.
Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
57 Herra on minun osani; minä olen päättänyt noudattaa sinun sanojasi.
Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
58 Minä etsin sinun mielisuosiotasi kaikesta sydämestäni; ole minulle armollinen lupauksesi mukaan.
Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
59 Minä tutkin teitäni, ja käännän askeleeni sinun todistustesi puoleen.
Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
60 Minä riennän viivyttelemättä noudattamaan sinun käskyjäsi.
Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
61 Jumalattomain paulat piirittävät minua, mutta minä en unhota sinun lakiasi.
Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
62 Puoliyöstä minä nousen kiittämään sinua sinun vanhurskautesi oikeuksista.
En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
63 Minä olen kaikkien niiden ystävä, jotka sinua pelkäävät ja noudattavat sinun asetuksiasi.
Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
64 Maa on täynnä sinun laupeuttasi, Herra; opeta minulle käskysi.
De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
65 Sinä osoitat palvelijallesi hyvyyttä sanasi jälkeen, Herra.
Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
66 Opeta minulle hyvä ymmärrys ja tieto, sillä sinun käskyihisi minä panen uskallukseni.
Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
67 Ennenkuin minut nöyryytettiin, minä eksyin, mutta nyt minä noudatan sinun sanaasi.
Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
68 Sinä olet hyvä, ja hyvin sinä teet; opeta minulle käskysi.
Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
69 Julkeat tahraavat minua valheillansa, mutta minä otan sinun asetuksistasi vaarin kaikesta sydämestäni.
Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
70 Heidän sydämensä on turta kuin ihra, mutta minä iloitsen sinun laistasi.
Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
71 Hyvä oli minulle, että minut nöyryytettiin: niin minä opin sinun käskysi.
Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
72 Sinun suusi laki on minulle kalliimpi kuin tuhannet kappaleet kultaa ja hopeata.
Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
73 Sinun kätesi ovat minut tehneet ja valmistaneet; anna minulle ymmärrys oppiakseni sinun käskysi.
Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
74 Sinua pelkääväiset näkevät minut ja iloitsevat, sillä minä panen toivoni sinun sanaasi.
Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
75 Herra, minä tiedän, että sinun tuomiosi ovat vanhurskaat, ja uskollisuudessasi sinä olet minut nöyryyttänyt.
Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
76 Sinun armosi olkoon minun lohdutukseni, niinkuin sinä olet palvelijallesi luvannut.
Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
77 Tulkoon minulle sinun laupeutesi, että minä eläisin; sillä sinun lakisi on minun iloni.
Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
78 Joutukoot julkeat häpeään, sillä he sortavat minua syyttä; minä tutkistelen sinun asetuksiasi.
Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
79 Kääntykööt minun puolelleni ne, jotka sinua pelkäävät ja jotka sinun todistuksesi tuntevat.
Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
80 Pysyköön sydämeni vakaana sinun käskyissäsi, etten minä häpeään joutuisi.
Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
81 Sinun apuasi minun sieluni ikävöitsee, sinun sanaasi minä panen toivoni.
Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
82 Minun silmäni ikävöitsevät sinun sanaasi; minä kysyn: "Milloin lohdutat minua?"
Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
83 Sillä minä olen kuin nahkaleili savussa, mutta sinun käskyjäsi minä en unhota.
Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
84 Kuinka harvat ovat palvelijasi päivät! Milloin sinä tuomitset minun vainoojani?
Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
85 Julkeat kaivavat minulle kuoppia, ne, jotka eivät elä sinun lakisi mukaan.
Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
86 Kaikki sinun käskysi ovat todet; syyttä he minua vainoavat; auta minua.
Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
87 He ovat minut miltei tuhonneet tässä maassa, mutta minä en ole hyljännyt sinun asetuksiasi.
Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
88 Virvoita minua armosi jälkeen, niin minä noudatan sinun suusi todistuksia.
Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
89 Iankaikkisesti pysyy sinun sanasi, Herra, vahvana taivaissa.
Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
90 Sinun uskollisuutesi kestää polvesta polveen, sinä perustit maan, ja se pysyy.
Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
91 Sinun järjestyksesi mukaan ne pysyvät vielä tänä päivänä, sillä ne kaikki ovat sinun palvelijoitasi.
Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
92 Ellei sinun lakisi olisi ollut minun iloni, olisin menehtynyt kurjuuteeni.
Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
93 En minä ikinä unhota sinun asetuksiasi, sillä niillä sinä minua virvoitat.
Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
94 Sinun omasi minä olen, pelasta minut, sillä sinun asetuksiasi minä kysyn.
Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
95 Jumalattomat väijyvät minua, tuhotakseen minut, mutta minä tarkkaan sinun todistuksiasi.
Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
96 Kaikella täydellisellä on rajansa-sen olen nähnyt-mutta sinun käskysi ovat ylen avarat.
Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
97 Kuinka sinun lakisi onkaan minulle rakas! Kaiken päivää minä sitä tutkistelen.
Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
98 Sinun käskysi tekevät minut vihollisiani viisaammaksi, sillä ne ovat minun omani iankaikkisesti.
Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
99 Minä olen kaikkia opettajiani taitavampi, sillä minä tutkistelen sinun todistuksiasi.
Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
100 Minä olen ymmärtäväisempi kuin vanhat, sillä minä otan vaarin sinun asetuksistasi.
Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
101 Minä pidätän jalkani kaikilta pahoilta teiltä, noudattaakseni sinun sanaasi.
De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
102 Minä en poikkea sinun oikeuksistasi, sillä sinä neuvot minua.
De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.
103 Kuinka makeat ovat minulle sinun lupauksesi! Ne ovat hunajaa makeammat minun suussani.
Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!
104 Sinun asetuksistasi minä saan ymmärrystä; sentähden minä vihaan kaikkia valheen teitä.
De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.
105 Sinun sanasi on minun jalkaini lamppu ja valkeus minun tielläni.
Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
106 Minä olen vannonut ja tahdon sen täyttää: noudattaa sinun vanhurskautesi oikeuksia.
Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
107 Minä olen kovin vaivattu; Herra, virvoita minua sanasi jälkeen.
Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
108 Kelvatkoot sinulle, Herra, minun suuni vapaaehtoiset uhrit, ja opeta minulle oikeutesi.
La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
109 Minun henkeni häälyy alati kämmenelläni, mutta sinun lakiasi minä en unhota.
Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
110 Jumalattomat virittävät pauloja minun eteeni, mutta sinun asetuksistasi minä en eksy.
La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.
111 Sinun todistuksesi ovat minun ikuinen perintöosani, sillä ne ovat minun sydämeni ilo.
Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.
112 Minä olen taivuttanut sydämeni pitämään sinun käskysi, aina ja loppuun asti.
Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.
113 Kaksimielisiä minä vihaan, mutta sinun lakiasi minä rakastan.
Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
114 Sinä olet minun suojani ja kilpeni, sinun sanaasi minä panen toivoni.
Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
115 Luopukaa minusta, te pahantekijät, minä tahdon ottaa Jumalani käskyistä vaarin.
Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
116 Tue minua lupauksesi jälkeen, että minä eläisin, äläkä anna minun joutua toivossani häpeään.
Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
117 Vahvista minua, että minä pelastuisin, niin minä katselen alati sinun käskyjäsi.
Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
118 Sinä hylkäät kaikki, jotka sinun käskyistäsi eksyvät, sillä heidän kavaluutensa on turha.
Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
119 Kaikki maan jumalattomat sinä heität pois niinkuin kuonan; sentähden minä rakastan sinun todistuksiasi.
Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
120 Sinun peljättävyytesi edessä minun ruumiini vapisee, ja minä pelkään sinun tuomioitasi.
De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
121 Minä teen oikeuden ja vanhurskauden, älä jätä minua sortajaini käsiin.
Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
122 Ole palvelijasi puolusmies hänen parhaaksensa, älä salli julkeain minua sortaa.
Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
123 Minun silmäni hiueten halajavat sinun apuasi ja sinun vanhurskaita lupauksiasi.
Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
124 Tee palvelijallesi armosi jälkeen ja opeta minulle käskysi.
Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
125 Minä olen sinun palvelijasi, anna minulle ymmärrys, että minä sinun todistuksesi tuntisin.
Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
126 On aika Herran tehdä tekonsa: he ovat rikkoneet sinun lakisi.
Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
127 Sentähden minä rakastan sinun käskyjäsi enemmän kuin kultaa, enemmän kuin puhtainta kultaa.
Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
128 Sentähden minä vaellan kaikessa suoraan, kaikkien sinun asetuksiesi mukaan; kaikkia valheen teitä minä vihaan.
Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
129 Ihmeelliset ovat sinun todistuksesi, sentähden minun sieluni ottaa niistä vaarin.
Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
130 Kun sinun sanasi avautuvat, niin ne valaisevat ja antavat yksinkertaiselle ymmärrystä.
Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
131 Minä avaan suuni ja huohotan, sillä minä halajan sinun käskyjäsi.
Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
132 Käänny minun puoleeni, ole minulle armollinen, niinkuin on oikein niitä kohtaan, jotka sinun nimeäsi rakastavat.
Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
133 Tee minun askeleeni vakaviksi sanallasi äläkä salli minkään vääryyden minua hallita.
Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
134 Päästä minut ihmisten sorrosta, niin minä noudatan sinun asetuksiasi.
Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
135 Kirkasta kasvosi palvelijallesi ja opeta minulle käskysi.
Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
136 Minun silmistäni vuotavat kyynelvirrat, kun sinun lakiasi ei noudateta.
Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
137 Sinä olet vanhurskas, Herra, ja sinun tuomiosi ovat oikeat.
Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
138 Sinä olet säätänyt todistuksesi vanhurskaudessa ja suuressa uskollisuudessa.
Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
139 Minun kiivauteni kuluttaa minut, sillä minun vihamieheni unhottavat sinun sanasi.
Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
140 Sinun sanasi on hyvin koeteltu, ja sinun palvelijasi rakastaa sitä.
Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
141 Minä olen vähäinen ja halveksittu, mutta minä en unhota sinun asetuksiasi.
Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
142 Sinun vanhurskautesi on iankaikkinen vanhurskaus, ja sinun lakisi on totuus.
Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
143 Hätä ja ahdistus ovat minut saavuttaneet, mutta sinun käskysi ovat minun iloni.
Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
144 Sinun todistuksesi ovat iankaikkisesti vanhurskaat; anna minulle ymmärrys, että minä eläisin.
La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
145 Kaikesta sydämestäni minä huudan; vastaa minulle, Herra. Minä tahdon ottaa sinun käskyistäsi vaarin.
Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
146 Minä huudan sinua, pelasta minut, niin minä noudatan sinun todistuksiasi.
Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
147 Jo ennen aamun valkenemista minä huudan, sinun sanoihisi minä panen toivoni.
Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
148 Jo ennen yön vartiohetkiä minun silmäni tutkistelevat sinun puhettasi.
Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
149 Kuule minun ääneni armosi jälkeen; Herra, virvoita minua oikeutesi mukaan.
Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
150 Lähellä ovat ilkeät vainoojat, jotka ovat kaukana sinun laistasi.
Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
151 Lähellä olet sinä, Herra, ja kaikki sinun käskysi ovat todet.
Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
152 Jo aikoja minä olen tiennyt sinun todistuksistasi, että sinä olet ne perustanut iäti pysyviksi.
De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
153 Katso minun kurjuuttani ja pelasta minut, sillä minä en unhota sinun lakiasi.
Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
154 Aja minun asiani ja lunasta minut, virvoita minua lupauksesi jälkeen.
Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
155 Kaukana on pelastus jumalattomista, sillä he eivät kysy sinun käskyjäsi.
Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
156 Herra, sinun armahtavaisuutesi on suuri, virvoita minua oikeutesi mukaan.
Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
157 Monta on minulla vainoojaa ja vihamiestä, mutta sinun todistuksistasi minä en poikkea.
Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.
158 Minä näen uskottomat, ja minua iljettää, sillä he eivät noudata sinun sanaasi.
Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.
159 Huomaa, että minä rakastan sinun asetuksiasi. Herra, virvoita minua armosi jälkeen.
Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.
160 Sinun sanasi on kokonansa totuus, ja kaikki sinun vanhurskautesi oikeudet pysyvät iankaikkisesti.
La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.
161 Ruhtinaat vainoavat minua syyttä, mutta minun sydämeni pelkää sinun sanojasi.
Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.
162 Minä riemuitsen sinun puheestasi, niinkuin suuren saaliin saanut.
Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
163 Valhetta minä vihaan ja inhoan, mutta sinun lakiasi minä rakastan.
Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
164 Seitsemästi päivässä minä ylistän sinua sinun vanhurskautesi oikeuksien tähden.
Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.
165 Suuri rauha on niillä, jotka rakastavat sinun lakiasi, eikä heille kompastusta tule.
Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.
166 Minä odotan sinulta pelastusta, Herra, ja täytän sinun käskysi.
Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
167 Minun sieluni noudattaa sinun todistuksiasi, ja suuresti minä niitä rakastan.
Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
168 Minä noudatan sinun asetuksiasi ja sinun todistuksiasi, sillä kaikki minun tieni ovat sinun edessäsi.
Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.
169 Herra, suo minun valitukseni tulla sinun kasvojesi eteen, anna minulle ymmärrys sanasi jälkeen.
Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.
170 Tulkoon minun anomiseni sinun kasvojesi eteen, pelasta minut lupauksesi mukaan.
Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.
171 Vuodattakoot minun huuleni ylistystä, sillä sinä opetat minulle käskysi.
Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.
172 Minun kieleni veisatkoon sinun lupauksistasi, sillä kaikki sinun käskysi ovat vanhurskaat.
Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.
173 Sinun kätesi olkoon minun apuni, sillä minä olen valinnut sinun asetuksesi.
Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.
174 Minä ikävöitsen pelastusta sinulta, Herra, ja sinun lakisi on minun iloni.
Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
175 Saakoon minun sieluni elää ja ylistää sinua, ja sinun oikeutesi minua auttakoot.
Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.
176 Minä olen eksyksissä kuin kadonnut lammas; etsi palvelijaasi, sillä minä en unhota sinun käskyjäsi.
Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.
