Psalmien 105

1 Kiittäkää Herraa, julistakaa hänen nimeänsä, tehkää hänen suuret tekonsa tiettäviksi kansojen keskuudessa.

Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

2 Laulakaa hänelle, veisatkaa hänelle, puhukaa kaikista hänen ihmeistänsä.

Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.

3 Hänen pyhä nimensä olkoon teidän kerskauksenne; iloitkoon niiden sydän, jotka etsivät Herraa.

Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.

4 Kysykää Herraa ja hänen voimaansa, etsikää alati hänen kasvojansa.

Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

5 Muistakaa hänen ihmetöitänsä, jotka hän on tehnyt, hänen ihmeitänsä ja hänen suunsa tuomioita,

Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.

6 te Aabrahamin, hänen palvelijansa, siemen, Jaakobin lapset, te hänen valittunsa.

Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!

7 Hän, Herra, on meidän Jumalamme; hänen tuomionsa käyvät yli kaiken maan.

Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

8 Hän muistaa liittonsa iankaikkisesti, säätämänsä sanan hamaan tuhansiin polviin,

Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;

9 liittonsa, jonka hän teki Aabrahamin kanssa, ja Iisakille vannomansa valan.

Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

10 Hän vahvisti sen käskyksi Jaakobille, Israelille iankaikkiseksi liitoksi.

Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,

11 Hän sanoi: "Sinulle minä annan Kanaanin maan, se olkoon teidän perintöosanne".

Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.

12 Heitä oli vähäinen joukko, vain harvoja, ja he olivat muukalaisia siellä.

Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;

13 Ja he vaelsivat kansasta kansaan ja yhdestä valtakunnasta toiseen kansaan.

En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;

14 Hän ei sallinut kenenkään heitä vahingoittaa, ja hän rankaisi kuninkaita heidän tähtensä:

Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

15 "Älkää koskeko minun voideltuihini, älkää tehkö pahaa minun profeetoilleni".

Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

16 Ja kun hän kutsui nälänhädän maahan ja kokonaan mursi leivän tuen,

Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.

17 oli hän lähettänyt heidän edellänsä miehen: Joosef oli myyty orjaksi.

Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.

18 Hänen jalkojansa vaivattiin kahleilla, hän joutui rautoihin,

Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.

19 siksi kunnes hänen sanansa kävi toteen ja Herran puhe osoitti hänet puhtaaksi.

Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.

20 Niin kuningas lähetti ja päästätti hänet, kansojen hallitsija laski hänet irti.

De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.

21 Hän pani hänet talonsa herraksi ja kaiken omaisuutensa haltijaksi,

Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;

22 sitomaan mielensä mukaan hänen ruhtinaitansa ja opettamaan viisautta vanhimmille.

Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.

23 Niin joutui Israel Egyptiin, Jaakob muukalaiseksi Haamin maahan.

Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.

24 Ja Herra teki kansansa hyvin hedelmälliseksi ja väkevämmäksi heidän vihamiehiänsä.

En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.

25 Hän käänsi näitten sydämen vihaamaan hänen kansaansa, kavalasti kohtelemaan hänen palvelijoitaan.

Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.

26 Hän lähetti Mooseksen, palvelijansa, ja Aaronin, jonka hän oli valinnut.

Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.

27 Nämä tekivät hänen tunnustekonsa heidän keskellään, tekivät ihmeitä Haamin maassa.

Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.

28 Hän lähetti pimeyden ja pimensi kaiken, eivätkä he vastustaneet hänen sanojansa.

Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.

29 Hän muutti heidän vetensä vereksi ja kuoletti heiltä kalat.

Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.

30 Heidän maansa vilisi sammakoita aina kuningasten kammioita myöten.

Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.

31 Hän käski, ja paarmoja tuli ja sääskiä koko heidän alueellensa.

Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.

32 Hän antoi heille rakeita sateen sijaan, tulen leimauksia heidän maahansa.

Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.

33 Ja hän hävitti heidän viini-ja viikunapuunsa ja murskasi puut heidän alueeltansa.

En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.

34 Hän käski, ja heinäsirkkoja tuli ja tuhosirkkoja lukematon joukko;

Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;

35 ne söivät kaiken ruohon heidän maastansa, söivät hedelmän heidän vainioiltansa.

Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landouwe op.

36 Ja hän surmasi kaikki heidän maansa esikoiset, kaikki heidän miehuutensa ensimmäiset.

Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.

37 Sitten hän vei Israelin sieltä varustettuna hopealla ja kullalla, eikä ollut hänen sukukunnissaan kompastuvaista.

En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.

38 Egypti iloitsi heidän lähdöstänsä, koska sen oli vallannut pelko heidän tähtensä.

Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.

39 Hän levitti suojaksi pilven ja tulen valaisemaan yötä.

Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.

40 He pyysivät, ja hän pani tulemaan viiriäiset, ja hän ravitsi heitä taivaan leivällä.

Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.

41 Hän avasi kallion, ja vettä vuoti; se juoksi virtana kautta erämaan.

Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.

42 Sillä hän muisti pyhän sanansa, muisti Aabrahamia, palvelijaansa.

Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.

43 Niin hän vei kansansa pois sen iloitessa, valittunsa heidän riemuitessaan.

Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.

44 Ja hän antoi heille pakanain maat, ja he ottivat omaksensa kansojen vaivannäöt,

En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;

45 että he noudattaisivat hänen käskyjänsä ja ottaisivat hänen laeistansa vaarin. Halleluja!

Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!