Psalmien 104
1 Kiitä Herraa, minun sieluni, Herra, minun Jumalani, sinä olet ylen suuri; valkeus ja kirkkaus on sinun pukusi.
Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
2 Sinä verhoudut valoon niinkuin viittaan, sinä levität taivaat niinkuin teltan;
Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
3 sinä rakennat salisi vetten päälle, teet pilvet vaunuiksesi ja kuljet tuulen siivillä.
Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
4 Sinä teet tuulet sanasi saattajiksi, palvelijoiksesi tulen liekit.
Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
5 Sinä asetit maan perustuksillensa, niin että se pysyy horjumatta iankaikkisesti.
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
6 Sinä peitit sen syvyyden vesillä kuin vaatteella: vuoria ylempänä seisoivat vedet.
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
7 Mutta ne pakenivat sinun nuhteluasi, sinun jylinääsi ne juoksivat pakoon;
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
8 vuoret kohosivat ja laaksot laskeutuivat paikkoihin, jotka sinä olit niille valmistanut.
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
9 Sinä panit rajan, jonka yli vedet eivät käy eivätkä palaja peittämään maata.
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
10 Sinä kuohutit laaksoista lähteet, jotka vuorten välillä vuotavat.
Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
11 Ne antavat juoman kaikille metsän eläimille, villiaasit niistä janonsa sammuttavat.
A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
12 Niiden partailla asuvat taivaan linnut ja visertävät lehvien välissä.
Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
13 Saleistasi sinä kastelet vuoret, sinun töittesi hedelmistä maa saa ravintonsa.
Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
14 Sinä kasvatat ruohon karjalle ja kasvit ihmisen tarpeeksi. Niin sinä tuotat maasta leivän
Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
15 ja viinin, joka ilahuttaa ihmisen sydämen; niin sinä saatat kasvot öljystä kiiltäviksi, ja leipä vahvistaa ihmisen sydäntä.
I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
16 Ravintonsa saavat myös Herran puut, Libanonin setrit, jotka hän on istuttanut.
Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
17 Niissä lintuset pesivät, ja haikaroilla on majansa kypresseissä.
Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
18 Korkeat vuoret ovat kauristen hallussa, kallionkolot ovat tamaanien suoja.
Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
19 Kuun sinä olet tehnyt näyttämään aikoja; aurinko tietää laskunsa.
Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
20 Sinä teet pimeän, niin tulee yö; silloin lähtevät liikkeelle kaikki metsän eläimet.
Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 Nuoret jalopeurat kiljuvat saalista ja pyytävät Jumalalta elatustansa.
Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
22 Aurinko nousee, ne vetäytyvät pois ja laskeutuvat luoliinsa maata.
Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
23 Silloin ihminen menee töihinsä ja askaroitsee iltaan asti.
Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
24 Kuinka moninaiset ovat sinun tekosi, Herra! Sinä olet ne kaikki viisaasti tehnyt, maa on täynnä sinun luotujasi.
O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
25 Merikin, suuri ja aava-siinä vilisee lukemattomat laumat pieniä ja suuria eläviä.
W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
26 Siellä kulkevat laivat, siellä Leviatan, jonka sinä olet luonut siinä leikitsemään.
Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
27 Ne kaikki odottavat sinua, että antaisit heille ruuan ajallansa.
Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
28 Sinä annat niille, ja ne kokoavat, sinä avaat kätesi, ja ne ravitaan hyvyydellä.
Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
29 Sinä peität kasvosi, ja ne peljästyvät, sinä otat pois niiden hengen, ne kuolevat ja palajavat tomuun jälleen.
Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
30 Sinä lähetät henkesi, ja ne luodaan; ja sinä uudistat maan muodon.
Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
31 Pysyköön Herran kunnia iankaikkisesti. Saakoon Herra teoistansa iloita,
Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
32 hän, joka katsahtaa maahan, ja se vapisee, joka koskettaa vuoria, ja ne suitsuavat.
On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
33 Kaiken ikäni minä ylistän Herraa, minä veisaan Jumalani kiitosta, niin kauan kuin elän.
Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
34 Olkoot minun tutkisteluni hänelle otolliset; minä iloitsen Herrassa.
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
35 Hävitkööt syntiset maasta, älköön jumalattomia enää olko. Kiitä Herraa, minun sieluni. Halleluja!
Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
