Psalmien 104
1 Kiitä Herraa, minun sieluni, Herra, minun Jumalani, sinä olet ylen suuri; valkeus ja kirkkaus on sinun pukusi.
Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.
2 Sinä verhoudut valoon niinkuin viittaan, sinä levität taivaat niinkuin teltan;
Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.
3 sinä rakennat salisi vetten päälle, teet pilvet vaunuiksesi ja kuljet tuulen siivillä.
Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.
4 Sinä teet tuulet sanasi saattajiksi, palvelijoiksesi tulen liekit.
Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.
5 Sinä asetit maan perustuksillensa, niin että se pysyy horjumatta iankaikkisesti.
Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.
6 Sinä peitit sen syvyyden vesillä kuin vaatteella: vuoria ylempänä seisoivat vedet.
Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.
7 Mutta ne pakenivat sinun nuhteluasi, sinun jylinääsi ne juoksivat pakoon;
Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.
8 vuoret kohosivat ja laaksot laskeutuivat paikkoihin, jotka sinä olit niille valmistanut.
De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.
9 Sinä panit rajan, jonka yli vedet eivät käy eivätkä palaja peittämään maata.
Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.
10 Sinä kuohutit laaksoista lähteet, jotka vuorten välillä vuotavat.
Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.
11 Ne antavat juoman kaikille metsän eläimille, villiaasit niistä janonsa sammuttavat.
Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.
12 Niiden partailla asuvat taivaan linnut ja visertävät lehvien välissä.
Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.
13 Saleistasi sinä kastelet vuoret, sinun töittesi hedelmistä maa saa ravintonsa.
Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.
14 Sinä kasvatat ruohon karjalle ja kasvit ihmisen tarpeeksi. Niin sinä tuotat maasta leivän
Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.
15 ja viinin, joka ilahuttaa ihmisen sydämen; niin sinä saatat kasvot öljystä kiiltäviksi, ja leipä vahvistaa ihmisen sydäntä.
En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.
16 Ravintonsa saavat myös Herran puut, Libanonin setrit, jotka hän on istuttanut.
De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;
17 Niissä lintuset pesivät, ja haikaroilla on majansa kypresseissä.
Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.
18 Korkeat vuoret ovat kauristen hallussa, kallionkolot ovat tamaanien suoja.
De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.
19 Kuun sinä olet tehnyt näyttämään aikoja; aurinko tietää laskunsa.
Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.
20 Sinä teet pimeän, niin tulee yö; silloin lähtevät liikkeelle kaikki metsän eläimet.
Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:
21 Nuoret jalopeurat kiljuvat saalista ja pyytävät Jumalalta elatustansa.
De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.
22 Aurinko nousee, ne vetäytyvät pois ja laskeutuvat luoliinsa maata.
De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.
23 Silloin ihminen menee töihinsä ja askaroitsee iltaan asti.
De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.
24 Kuinka moninaiset ovat sinun tekosi, Herra! Sinä olet ne kaikki viisaasti tehnyt, maa on täynnä sinun luotujasi.
Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.
25 Merikin, suuri ja aava-siinä vilisee lukemattomat laumat pieniä ja suuria eläviä.
Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.
26 Siellä kulkevat laivat, siellä Leviatan, jonka sinä olet luonut siinä leikitsemään.
Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.
27 Ne kaikki odottavat sinua, että antaisit heille ruuan ajallansa.
Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.
28 Sinä annat niille, ja ne kokoavat, sinä avaat kätesi, ja ne ravitaan hyvyydellä.
Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.
29 Sinä peität kasvosi, ja ne peljästyvät, sinä otat pois niiden hengen, ne kuolevat ja palajavat tomuun jälleen.
Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.
30 Sinä lähetät henkesi, ja ne luodaan; ja sinä uudistat maan muodon.
Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.
31 Pysyköön Herran kunnia iankaikkisesti. Saakoon Herra teoistansa iloita,
De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.
32 hän, joka katsahtaa maahan, ja se vapisee, joka koskettaa vuoria, ja ne suitsuavat.
Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.
33 Kaiken ikäni minä ylistän Herraa, minä veisaan Jumalani kiitosta, niin kauan kuin elän.
Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.
34 Olkoot minun tutkisteluni hänelle otolliset; minä iloitsen Herrassa.
Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.
35 Hävitkööt syntiset maasta, älköön jumalattomia enää olko. Kiitä Herraa, minun sieluni. Halleluja!
De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!
