Psalmien 103
1 Daavidin virsi. Kiitä Herraa, minun sieluni, ja kaikki, mitä minussa on, hänen pyhää nimeänsä.
Благосиљај, душо моја, Господа, и све што је у мени свето име Његово.
2 Kiitä Herraa, minun sieluni, äläkä unhota, mitä hyvää hän on sinulle tehnyt,
Благосиљај, душо моја, Господа, и не заборављај ниједно добро што ти је учинио.
3 hän, joka antaa kaikki sinun syntisi anteeksi ja parantaa kaikki sinun sairautesi,
Он ти прашта све грехе и исцељује све болести твоје;
4 joka lunastaa sinun henkesi tuonelasta ja kruunaa sinut armolla ja laupeudella,
Избавља од гроба живот твој, венчава те добротом и милошћу;
5 joka sinun halajamisesi tyydyttää hyvyydellään, niin että sinun nuoruutesi uudistuu kuin kotkan.
Испуња добрим жеље твоје, понавља се као у орла младост твоја.
6 Herra tekee vanhurskauden ja hankkii oikeuden kaikille sorretuille.
Господ твори правду и суд свима којима се криво чини.
7 Hän on tehnyt Moosekselle tunnetuksi tiensä, Israelin lapsille suuret tekonsa.
Показа путеве своје Мојсију, синовима Израиљевим дела своја.
8 Laupias ja armahtavainen on Herra, pitkämielinen ja suuri armossa.
Милостив је и добар Господ, спор на гнев и веома благ.
9 Ei hän aina riitele eikä pidä vihaa iankaikkisesti.
Не гневи се једнако, нити се довека срди.
10 Ei hän tee meille syntiemme mukaan eikä kosta meille pahain tekojemme mukaan.
Не поступа с нама по гресима нашим, нити нам враћа по неправдама нашим.
11 Sillä niin korkealla kuin taivas on maasta, niin voimallinen on hänen armonsa niitä kohtaan, jotka häntä pelkäävät.
Него колико је небо високо од земље, толика је милост Његова к онима који Га се боје.
12 Niin kaukana kuin itä on lännestä, niin kauas hän siirtää meistä rikkomuksemme.
Колико је исток далеко од запада, толико удаљује од нас безакоња наша.
13 Niinkuin isä armahtaa lapsiansa, niin Herrakin armahtaa pelkääväisiänsä.
Како отац жали синове, тако Господ жали оне који Га се боје.
14 Sillä hän tietää, minkäkaltaista tekoa me olemme: hän muistaa meidät tomuksi.
Јер зна грађу нашу, опомиње се да смо прах.
15 Ihmisen elinpäivät ovat niinkuin ruoho, hän kukoistaa niinkuin kukkanen kedolla.
Дани су човечији као трава; као цвет у пољу, тако цвета.
16 Kun tuuli käy hänen ylitsensä, ei häntä enää ole, eikä hänen asuinsijansa häntä enää tunne.
Дуне ветар на њ, и нестане га, нити ће га више познати место његово.
17 Mutta Herran armo pysyy iankaikkisesta iankaikkiseen niille, jotka häntä pelkäävät, ja hänen vanhurskautensa lasten lapsille,
Али милост Господња остаје од века и довека на онима који Га се боје, и правда Његова на синовима синова,
18 niille, jotka pitävät hänen liittonsa ja muistavat hänen käskynsä ja noudattavat niitä.
Који држе завет Његов, и памте заповести Његове, да их извршују.
19 Herra on pystyttänyt istuimensa taivaisiin, ja hänen kuninkuutensa hallitsee kaikkia.
Господ на небесима постави престо свој, и царство Његово свим влада.
20 Kiittäkää Herraa, te hänen enkelinsä, te väkevät sankarit, jotka hänen käskynsä täytätte, kun kuulette hänen sanansa äänen.
Благосиљајте Господа анђели Његови, који сте силни крепошћу, извршујете реч Његову слушајући глас речи Његове.
21 Kiittäkää Herraa, kaikki hänen sotaväkensä, te hänen palvelijansa, jotka hänen tahtonsa teette.
Благосиљајте Господа све војске Његове, слуге Његове, које творите вољу Његову.
22 Kiittäkää Herraa, kaikki hänen tekonsa, hänen valtakuntansa kaikissa paikoissa. Kiitä, minun sieluni, Herraa.
Благосиљајте Господа сва дела Његова, по свим местима владе Његове! Благосиљај, душо моја Господа!
