< Sananlaskujen 9 >
1 Viisaus on talonsa rakentanut, veistänyt seitsemän pylvästänsä.
Ынцелепчуня шь-а зидит каса, шь-а тэят чей шапте стылпь,
2 Hän on teuraansa teurastanut, viininsä sekoittanut ja myöskin pöytänsä kattanut.
шь-а ынжунгият вителе, шь-а аместекат винул, шь-а пус маса,
3 Hän on palvelijattarensa lähettänyt kutsua kuuluttamaan kaupungin kumpujen rinteiltä:
шь-а тримис служничеле ши стригэ де пе вырфул ынэлцимилор четэций:
4 "Joka yksinkertainen on, poiketkoon tänne". Sille, joka on mieltä vailla, hän sanoo:
„Чине есте прост сэ винэ ынкоаче!” Челор липсиць де причепере ле зиче:
5 "Tulkaa, syökää minun leipääni ja juokaa viiniä, minun sekoittamaani.
„Вениць де мынкаць дин пыня мя ши бець дин винул пе каре л-ам аместекат!
6 Hyljätkää yksinkertaisuus, niin saatte elää, ja astukaa ymmärryksen tielle." -
Лэсаць простия ши вець трэи ши умблаць пе каля причеперий!”
7 Joka pilkkaajaa ojentaa, saa itsellensä häpeän, ja häpeäpilkun se, joka jumalatonta nuhtelee.
Чел че мустрэ пе ун батжокоритор ышь траӂе диспрец ши чел че каутэ сэ ындрепте пе чел рэу се алеӂе ку окара.
8 Älä nuhtele pilkkaajaa, ettei hän sinua vihaisi; nuhtele viisasta, niin hän sinua rakastaa.
Ну мустра пе чел батжокоритор, ка сэ ну те ураскэ; мустрэ пе чел ынцелепт, ши ел те ва юби!
9 Anna viisaalle, niin hän yhä viisastuu; opeta vanhurskasta, niin hän saa oppia lisää.
Дэ ынцелептулуй, ши се ва фаче ши май ынцелепт; ынвацэ пе чел неприхэнит, ши ва ынвэца ши май мулт!
10 Herran pelko on viisauden alku, ja Pyhimmän tunteminen on ymmärrystä. -
Ынчепутул ынцелепчуний есте фрика де Домнул ши штиинца сфинцилор есте причеперя.
11 "Sillä minun avullani päiväsi enenevät ja jatkuvat elämäsi vuodet.
Прин мине ци се вор ынмулци зилеле ши ци се вор мэри аний веций тале.
12 Jos olet viisas, olet omaksi hyväksesi viisas; ja jos olet pilkkaaja, saat sinä sen yksin kestää."
Дакэ ешть ынцелепт, пентру тине ешть ынцелепт; дакэ ешть батжокоритор, ту сингур вей суфери.
13 Tyhmyys on nainen, levoton ja yksinkertainen, eikä hän mistään mitään tiedä.
Небуния есте о фемее гэлэӂиоасэ, проастэ ши каре ну штие нимик.
14 Hän istuu talonsa ovella, istuimella kaupungin kummuilla,
Еа шаде тотушь ла уша касей сале, пе ун скаун, пе ынэлцимиле четэций,
15 kutsumassa ohikulkijoita, jotka käyvät polkujansa suoraan eteenpäin:
ка сэ стриӂе ла трекэторий каре мерг пе каля чя дряптэ:
16 "Joka yksinkertainen on, poiketkoon tänne". Ja sille, joka on mieltä vailla, hän sanoo:
„Чине есте прост сэ винэ аич!” Яр челуй фэрэ минте ый зиче:
17 "Varastettu vesi on makeata, ja salattu leipä on suloista".
„Апеле фурате сунт дулчь ши пыня луатэ пе аскунс есте плэкутэ!”
18 Eikä toinen tiedä, että haamuja on siellä, että hänen kutsuvieraansa ovat tuonelan laaksoissa. (Sheol )
Ел ну штие кэ аколо сунт морций ши кэ оаспеций ей сунт ын вэиле Локуинцей морцилор. (Sheol )