Sananlaskujen 7
1 Poikani, noudata minun sanojani ja kätke mieleesi minun käskyni.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Noudata minun käskyjäni, niin saat elää, säilytä opetukseni kuin silmäteräsi.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Sido ne kiinni sormiisi, kirjoita ne sydämesi tauluun.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Sano viisaudelle: "Sinä olet sisareni", kutsu ymmärrystä sukulaiseksi,
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 että varjeltuisit irstaalta naiselta, vieraalta vaimolta, joka sanoillansa liehakoitsee.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Sillä minä katselin taloni ikkunasta ristikon läpi,
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 ja minä näin yksinkertaisten joukossa, havaitsin poikain seassa nuorukaisen, joka oli mieltä vailla.
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Hän kulki katua erään naisen kulmaukseen ja asteli hänen majaansa päin
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 päivän illaksi hämärtyessä, yön aikana, pimeässä.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Ja katso, nainen tulee häntä vastaan, porton puvussa, kavala sydämeltä.
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 Hän on levoton ja hillitön, eivät pysy hänen jalkansa kotona;
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 milloin hän on kadulla, milloin toreilla, ja väijyy joka kulmassa.
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Hän tarttui nuorukaiseen, suuteli häntä ja julkeasti katsoen sanoi hänelle:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 "Minun oli uhrattava yhteysuhri, tänä päivänä olen täyttänyt lupaukseni.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Sentähden läksin ulos sinua vastaan, etsiäkseni sinua, ja olen sinut löytänyt.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Olen leposijalleni peitteitä levittänyt, kirjavaa Egyptin liinavaatetta.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Vuoteeseeni olen pirskoitellut mirhaa, aloeta ja kanelia.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Tule, nauttikaamme lemmestä aamuun asti, riemuitkaamme rakkaudesta.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Sillä mieheni ei ole kotona, hän meni matkalle kauas.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Rahakukkaron hän otti mukaansa ja tulee kotiin vasta täydenkuun päiväksi."
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Hän taivutti hänet paljolla houkuttelullaan, vietteli liukkailla huulillansa:
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 kkiä hän lähti hänen jälkeensä, niinkuin härkä menee teuraaksi, niinkuin hullu jalkaraudoissa kuritettavaksi,
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 niinkuin lintu kiiruhtaa paulaan; eikä tiennyt, että oli henkeänsä kaupalla, kunnes nuoli lävisti hänen maksansa.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Sentähden, poikani, kuulkaa minua, kuunnelkaa minun suuni sanoja.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Älköön poiketko sydämesi tuon naisen teille, älä eksy hänen poluillensa.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Sillä paljon on surmattuja, hänen kaatamiaan, lukuisasti niitä, jotka hän on kaikki tappanut.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
