< Sananlaskujen 7 >

1 Poikani, noudata minun sanojani ja kätke mieleesi minun käskyni.
Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.
2 Noudata minun käskyjäni, niin saat elää, säilytä opetukseni kuin silmäteräsi.
Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.
3 Sido ne kiinni sormiisi, kirjoita ne sydämesi tauluun.
Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.
4 Sano viisaudelle: "Sinä olet sisareni", kutsu ymmärrystä sukulaiseksi,
Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;
5 että varjeltuisit irstaalta naiselta, vieraalta vaimolta, joka sanoillansa liehakoitsee.
Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.
6 Sillä minä katselin taloni ikkunasta ristikon läpi,
Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;
7 ja minä näin yksinkertaisten joukossa, havaitsin poikain seassa nuorukaisen, joka oli mieltä vailla.
En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;
8 Hän kulki katua erään naisen kulmaukseen ja asteli hänen majaansa päin
Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.
9 päivän illaksi hämärtyessä, yön aikana, pimeässä.
In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;
10 Ja katso, nainen tulee häntä vastaan, porton puvussa, kavala sydämeltä.
En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;
11 Hän on levoton ja hillitön, eivät pysy hänen jalkansa kotona;
Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
12 milloin hän on kadulla, milloin toreilla, ja väijyy joka kulmassa.
Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
13 Hän tarttui nuorukaiseen, suuteli häntä ja julkeasti katsoen sanoi hänelle:
En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
14 "Minun oli uhrattava yhteysuhri, tänä päivänä olen täyttänyt lupaukseni.
Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
15 Sentähden läksin ulos sinua vastaan, etsiäkseni sinua, ja olen sinut löytänyt.
Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
16 Olen leposijalleni peitteitä levittänyt, kirjavaa Egyptin liinavaatetta.
Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
17 Vuoteeseeni olen pirskoitellut mirhaa, aloeta ja kanelia.
Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
18 Tule, nauttikaamme lemmestä aamuun asti, riemuitkaamme rakkaudesta.
Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
19 Sillä mieheni ei ole kotona, hän meni matkalle kauas.
Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
20 Rahakukkaron hän otti mukaansa ja tulee kotiin vasta täydenkuun päiväksi."
Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.
21 Hän taivutti hänet paljolla houkuttelullaan, vietteli liukkailla huulillansa:
Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.
22 kkiä hän lähti hänen jälkeensä, niinkuin härkä menee teuraaksi, niinkuin hullu jalkaraudoissa kuritettavaksi,
Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.
23 niinkuin lintu kiiruhtaa paulaan; eikä tiennyt, että oli henkeänsä kaupalla, kunnes nuoli lävisti hänen maksansa.
Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.
24 Sentähden, poikani, kuulkaa minua, kuunnelkaa minun suuni sanoja.
Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.
25 Älköön poiketko sydämesi tuon naisen teille, älä eksy hänen poluillensa.
Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.
26 Sillä paljon on surmattuja, hänen kaatamiaan, lukuisasti niitä, jotka hän on kaikki tappanut.
Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.
27 Hänen majastaan käyvät tuonelan tiet, jotka vievät alas tuonelan kammioihin. (Sheol h7585)
Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods. (Sheol h7585)

< Sananlaskujen 7 >