< Sananlaskujen 6 >

1 Poikani, jos olet ketä lähimmäisellesi taannut, lyönyt kättä vieraalle;
Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;
2 jos olet kietoutunut oman suusi sanoihin, joutunut suusi sanoista kiinni,
Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.
3 niin tee toki, poikani, pelastuaksesi tämä, koska olet joutunut lähimmäisesi kouriin: Mene, heittäydy maahan ja ahdista lähimmäistäsi;
Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.
4 Älä suo silmillesi unta äläkä silmäluomillesi lepoa.
Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering;
5 Pelastaudu käsistä niinkuin gaselli, niinkuin lintu pyydystäjän käsistä.
Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.
6 Mene, laiska, muurahaisen tykö, katso sen menoja ja viisastu.
Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;
7 Vaikka sillä ei ole ruhtinasta, ei päällysmiestä eikä hallitsijaa,
Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,
8 se kuitenkin hankkii leipänsä kesällä ja kokoaa varastoon ruokansa elonaikana.
Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.
9 Kuinka kauan sinä, laiska, makaat, milloinka nouset unestasi?
Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?
10 Nuku vielä vähän, torku vähän, makaa vähän ristissä käsin,
Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;
11 niin köyhyys käy päällesi niinkuin rosvo ja puute niinkuin asestettu mies.
Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.
12 Kelvoton ihminen, väärä mies on se, joka kulkee suu täynnä vilppiä,
Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;
13 silmää iskee, jaloillaan merkkiä antaa, sormillansa viittoo,
Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;
14 kavaluus mielessä, pahaa aina hankitsee, riitoja rakentaa.
In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.
15 Sentähden hänen turmionsa tulee yhtäkkiä, tuokiossa hänet rusennetaan, eikä apua ole.
Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.
16 Näitä kuutta Herra vihaa, ja seitsemää hänen sielunsa kauhistuu:
Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:
17 ylpeitä silmiä, valheellista kieltä, käsiä, jotka vuodattavat viatonta verta,
Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;
18 sydäntä, joka häijyjä juonia miettii, jalkoja, jotka kiiruusti juoksevat pahaan,
Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;
19 väärää todistajaa, joka valheita puhuu, ja riidan rakentajaa veljesten kesken.
Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.
20 Säilytä, poikani, isäsi käsky äläkä hylkää äitisi opetusta.
Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.
21 Pidä ne aina sydämellesi sidottuina, kääri ne kaulasi ympärille.
Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.
22 Kulkiessasi ne sinua taluttakoot, maatessasi sinua vartioikoot, herätessäsi sinua puhutelkoot.
Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.
23 Sillä käsky on lamppu, opetus on valo, ja kurittava nuhde on elämän tie,
Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;
24 että varjeltuisit pahasta naisesta, vieraan vaimon liukkaasta kielestä.
Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.
25 Älköön sydämesi himoitko hänen kauneuttaan, älköönkä hän sinua katseillaan vangitko.
Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.
26 Sillä porttonaisen tähden menee leipäkakkukin, ja naitu nainen pyydystää kallista sielua.
Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.
27 Voiko kukaan kuljettaa tulta helmassaan, puvun häneltä palamatta?
Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?
28 Voiko kukaan kävellä hiilloksella, jalkain häneltä kärventymättä?
Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?
29 Samoin käy sen, joka menee lähimmäisensä vaimon luo: ei jää rankaisematta kukaan, joka häneen kajoaa.
Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.
30 Eikö halveksita varasta, vaikka hän olisi nälissään varastanut hengenpiteikseen?
Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;
31 Onhan hänen, jos tavataan, seitsenkertaisesti korvattava, annettava kaikki talonsa varat.
En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.
32 Joka vaimon kanssa avion rikkoo, on mieletön; itsensä menettää, joka niin tekee.
Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;
33 Hän saa vaivan ja häpeän, eikä hänen häväistystään pyyhitä pois.
Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.
34 Sillä luulevaisuus nostaa miehen vihan, ja säälimätön on hän koston päivänä.
Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.
35 Ei hän huoli mistään lunastusmaksusta, ei suostu, vaikka kuinka lahjaasi lisäät.
Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.

< Sananlaskujen 6 >