Sananlaskujen 5
1 Poikani, kuuntele minun viisauttani, kallista korvasi minun taidolleni
Mijn zoon, schenk uw aandacht aan mijn wijsheid, Neig uw oor tot mijn inzicht;
2 ottaaksesi vaarin taidollisuudesta, ja huulesi säilyttäkööt tiedon.
Dat overleg en ervaring u mogen behoeden, En u bewaren voor de lippen van een vreemde vrouw.
3 Sillä hunajaa tiukkuvat vieraan vaimon huulet, hänen suunsa on öljyä liukkaampi.
Want al druipen de lippen der vreemde van honing, En is haar gehemelte gladder dan olie,
4 Mutta lopulta hän on karvas kuin koiruoho, terävä kuin kaksiteräinen miekka.
Ten slotte is zij bitter als alsem, En scherp als een tweesnijdend zwaard.
Haar voeten dalen af naar de dood, Tot de onderwereld leiden haar schreden; (Sheol h7585)
6 Ei käy hän elämän tasaista polkua, hänen tiensä horjuvat hänen huomaamattaan.
Ze bakent de weg des levens niet af, Maar haar paden kronkelen ongemerkt!
7 Niinpä, lapset, kuulkaa minua, älkää väistykö minun suuni sanoista.
Welnu dan kinderen, luistert naar mij, Keert u niet af van mijn woorden.
8 Pidä tiesi kaukana tuollaisesta äläkä lähesty hänen majansa ovea,
Houd uw weg verre van haar, Nader niet tot de deur van haar huis:
9 ettet antaisi muille kunniaasi etkä vuosiasi armottomalle,
Anders moet ge aan anderen uw frisheid afstaan, Uw jaren offeren aan een ongenadig mens
10 ettei sinun tavarasi ravitsisi vieraita, sinun vaivannäkösi joutuisi toisen taloon
Verrijken zich vreemden met uw vermogen, En komt uw zuurverdiend loon in het huis van een ander.
11 ja ettet lopulta päätyisi huokailemaan ruumiisi ja lihasi riutuessa
Dan slaat ge ten slotte aan ‘t jammeren, En moet ge, als heel uw lichaam op is, bekennen:
12 ja sanomaan: "Miksi minä kuritusta vihasin ja sydämeni halveksui nuhdetta?
Hoe heb ik toch de tucht kunnen haten, En de vermaning in de wind kunnen slaan?
13 Miksi en kuullut neuvojaini ääntä, kallistanut korvaani opettajilleni?
Waarom heb ik niet geluisterd naar hen, die mij onderwezen, Geen aandacht geschonken aan hen, die mij leerden?
14 Olin joutua kokonaan turmion omaksi keskellä seurakunnan ja kansankokouksen."
Nu hebben mij haast alle rampen getroffen Midden in de kring van mijn volk!
15 Juo vettä omasta säiliöstäsi, sitä, mikä omasta kaivostasi juoksee.
Drink water uit uw eigen bron, Een koele dronk uit uw eigen put
16 Vuotaisivatko sinun lähteesi kadulle, toreille sinun vesiojasi!
Zoudt ge úw wellen over de rand laten stromen, Uw watergolven over de straten?
17 Olkoot ne sinun omasi yksin, älkööt vierasten sinun ohessasi.
Néén, u alleen behoren zij toe, Niet aan vreemden nevens u.
18 Olkoon sinun lähteesi siunattu, ja iloitse nuoruutesi vaimosta.
Houd dus uw bron voor u zelf, En geniet van de vrouw uwer jeugd:
19 Armas peura, suloinen vuorikauris-hänen rintansa sinua aina riemulla ravitkoot, hurmautuos alati hänen rakkaudestaan.
Die aanminnige hinde, Die bevallige gems; Haar borsten mogen u ten allen tijde bevredigen. Aan haar liefde moogt ge u voortdurend bedwelmen.
20 Miksi, poikani, hurmautuisit irstaaseen naiseen ja syleilisit vieraan vaimon povea?
Waarom, mijn zoon, zoudt ge u aan een vreemde te buiten gaan, De boezem strelen van een onbekende?
21 Sillä Herran silmien edessä ovat miehen tiet, ja hän tutkii kaikki hänen polkunsa.
Voor de ogen van Jahweh liggen de wegen van iedereen open, Hij let op de paden van allen:
22 Jumalattoman vangitsevat hänen rikoksensa, ja hän tarttuu oman syntinsä pauloihin.
De boze wordt in zijn eigen wandaden verstrikt, In de banden van zijn zonden gevangen;
23 Kurittomuuteensa hän kuolee ja suistuu harhaan suuressa hulluudessaan.
Zijn losbandigheid brengt hem om het leven, Door zijn vele dwaasheden komt hij om.
