Sananlaskujen 27
1 Älä huomispäivästä kersku, sillä et tiedä, mitä mikin päivä synnyttää.
Не хвалися о утрии, не веси бо, что родит (день) находяй.
2 Kehukoon sinua toinen, ei oma suusi; vieras, eikä omat huulesi.
Да хвалит тя искренний, а не твоя уста, чуждий, а не твои устне.
3 Raskas on kivi ja painava hiekka, mutta molempia raskaampi hullun suuttumus.
Тяжко камень и неудобоносно песок, гнев же безумнаго тяжший обоего.
4 Kiukku on julma, viha on niinkuin tulva; mutta kuka voi kestää luulevaisuutta?
Безмилостивна ярость и остр гнев, но ничтоже постоит ревности.
5 Parempi julkinen nuhde kuin salattu rakkaus.
Лучше обличения откровенна тайныя любве.
6 Ystävän lyönnit ovat luotettavat, mutta vihamiehen suutelot ylenpalttiset.
Достовернее суть язвы друга, нежели вольная лобзания врага.
7 Kylläinen polkee hunajaakin, nälkäiselle on kaikki karvaskin makeata.
Душа в сытости сущи сотам ругается: души же нищетней и горькая сладка являются.
8 Kuin pesästään paennut lintu, on mies paossa kotipaikoiltaan.
Якоже егда птица отлетит от гнезда своего, тако человек порабощается, егда устранится от своих мест.
9 Öljy ja suitsuke ilahuttavat sydämen; samoin ystävän hellyys, alttiisti neuvoja antavainen.
Миры и вином и фимиамы красуется сердце, растерзаваетжеся от бед душа.
10 Ystävääsi ja isäsi ystävää älä hylkää, äläkä hätäpäivänäsi mene veljesi taloon: parempi läheinen naapuri kuin kaukainen veli.
Друга твоего или друга отча не оставляй: в дом же брата своего не вниди неблагополучно: лучше друг близ, неже брат далече живый.
11 Viisastu, poikani, ja ilahuta minun sydämeni, niin minä voin antaa herjaajalleni vastauksen.
Мудр буди, сыне, да веселится сердце твое, и отврати от себе понослива словеса.
12 Mielevä näkee vaaran ja kätkeytyy, mutta yksinkertaiset käyvät kohti ja saavat vahingon.
Хитрый злым находящым укрывается: безумнии же нашедше тщету постраждут.
13 Ota siltä vaatteet, joka toista takasi, ja ota häneltä pantti vieraan naisen tähden.
Отими ризу его, прейде бо досадитель, иже чуждая погубляет.
14 Joka siunaa ystäväänsä isoäänisesti aamulla varhain, sille se luetaan kiroukseksi.
Иже аще благословит друга утро велиим гласом, от кленущаго ни чимже разнствовати возмнится.
15 Räystäästä tippuva vesi sadepäivänä ja toraisa vaimo ovat yhdenveroiset.
Капли изгоняют человека в день зимен из дому его, тако и жена клеветливая из своего дому.
16 Joka tahtoo hänet salassa pitää, se tuulta salassa pitää, se tavoittaa öljyä oikeaan käteensä.
Север жесток ветр, именем же приятен нарицается.
17 Rauta rautaa hioo, ja ihminen toistansa hioo.
Железо железа острит: муж же поощряет лице дружне.
18 Joka viikunapuuta hoitaa, saa syödä sen hedelmää; ja joka isännästänsä vaarin pitää, se tulee kunniaan.
Иже насаждает смоковницу, снесть плоды ея: а иже хранит господа своего, честен будет.
19 Niinkuin kasvot kuvastuvat vedessä, niin ihmisen sydän toisessa ihmisessä.
Якоже суть неподобна лица лицам, сице ниже сердца человеков.
Ад и Погибель не насыщаются: такожде и очи человечестии несыти. (Sheol h7585)
21 Hopealle sulatin, kullalle uuni; mies maineensa mukainen.
Искушение сребру и злату раздежение: муж же искушается усты хвалящих его.
22 Survo hullua huhmaressa, petkelellä surveitten seassa: ei erkane hänestä hänen hulluutensa.
Аще биеши безумнаго посреде сонмища срамляя его, не отимеши безумия его.
23 Tiedä tarkoin, miltä pikkukarjasi näyttää; pidä huoli laumoista.
Разумне разумевай души стада твоего, и да приставиши сердце твое ко твоим стадам.
24 Sillä eivät aarteet säily iäti; ja pysyykö kruunukaan polvesta polveen?
Яко не во век мужеви держава и крепость, ниже предает от рода в род.
25 Kun heinä on mennyt ja tuore äpäre tulee näkyviin ja ruoho on koottu vuorilta,
Прилежи о злацех сущих на поли и пожнеши траву, и собирай сено нагорное,
26 on sinulla karitsoita puvuksesi ja vuohipukkeja pellon ostohinnaksi
да имаши овцы на одеяние: почитай поле, да будут ти агнцы.
27 ja vuohenmaitoa kyllin ravinnoksesi, perheesi ravinnoksi ja palvelijatartesi elatukseksi.
Сыне, от мене имаши речения крепка в жизнь твою и в жизнь твоих служителей.
