Sananlaskujen 19
1 Parempi on köyhä, joka nuhteettomasti vaeltaa, kuin huuliltansa nurja, joka on vielä tyhmäkin.
Лучше есть убог ходяй в простоте своей, неже богатый строптив устны своими и несмыслен.
2 Ilman taitoa ei ole intokaan hyväksi, ja kiirehtivän jalka astuu harhaan.
Идеже несть учения души, несть добро, и иже скор есть ногама, поткнется.
3 Ihmisen oma hulluus turmelee hänen tiensä, mutta Herralle hän sydämessään vihoittelee.
Неразумие мужа погубляет пути его, и Бога виновна творит в сердцы своем.
4 Tavara tuo ystäviä paljon, mutta vaivainen joutuu ystävästänsä eroon.
Богатство прилагает други многи: нищий же и от сущаго друга оставляемь бывает.
5 Väärä todistaja ei jää rankaisematta, ja joka valheita puhuu, se ei pelastu.
Свидетель лжив без муки не будет: оклеветаяй же неправедно не убежит ея.
6 Monet etsivät ylhäisen suosiota, ja kaikki ovat anteliaan ystäviä.
Мнози угождают лицам царским: всяк же зол бывает в поношение мужеви.
7 Köyhä on kaikkien veljiensä vihattu, vielä vierotumpi ystävilleen. Tyhjiä sanoja hän saa tavoitella.
Всяк, иже убогаго брата ненавидит, и от содружества далече будет. Мысль благая ведящым ю приближается, муж же мудр обрящет ю. Много творяй зла совершает злобу, а иже раздражает словесы, не спасется.
8 Joka mieltä hankkii, se sieluansa rakastaa; joka ymmärryksen säilyttää, se onnen löytää.
Стяжавый мудрость любит себе, а иже сохраняет разум, обрящет благая.
9 Väärä todistaja ei jää rankaisematta, ja joka valheita puhuu, se hukkuu.
Свидетель лживый не без муки будет, а иже разжизает злобу, погибнет от нея.
10 Ei sovi tyhmälle hyvät päivät, saati sitten palvelijalle hallita ruhtinaita.
Не пользует безумному сладость, и аще раб начнет с досаждением обладати.
11 Ymmärrys tekee ihmisen pitkämieliseksi, ja hänen kunniansa on antaa rikos anteeksi.
Милостив муж долготерпит, похвала же его превосходит законопреступных.
12 Kuninkaan viha on kuin nuoren leijonan kiljunta, mutta hänen suosionsa on kuin kaste ruoholle.
Царево прещение подобно рыканию львову, и якоже роса злаку, тако тихость его.
13 Tyhmä poika on isänsä turmio, ja vaimon tora on kuin räystäästä tippuva vesi.
Студ есть отцу сын безумен, и нечисты обеты от мзды блудницы.
14 Talo ja tavara peritään isiltä, mutta toimellinen vaimo tulee Herralta.
Дом и имение разделяют отцы чадом: от Господа же сочетавается жена мужеви.
15 Laiskuus vaivuttaa sikeään uneen, ja veltto joutuu näkemään nälkää.
Страх содержит мужа женонравна: душа же празднаго взалчет.
16 Joka käskyt pitää, saa henkensä pitää; joka ei teistänsä välitä, on kuoleman oma.
Иже хранит заповеди, соблюдает свою душу, а нерадяй о своих путех погибнет.
17 Joka vaivaista armahtaa, se lainaa Herralle, ja hän maksaa jälleen hänen hyvän tekonsa.
Милуяй нища взаим дает Богови, по даянию же его воздастся ему.
18 Kurita poikaasi, kun vielä toivoa on; ethän halunne hänen kuolemaansa.
Наказуй сына твоего, тако бо будет благонадежен: в досаждение же не вземлися душею твоею.
19 Rajuluontoinen joutuu sakkoihin: vain yllytät, jos yrität apuun.
Злоумен муж много отщетится: аще же губитель есть, и душу свою приложит.
20 Kuule neuvoa, ota kuritus varteen, että olisit vasta viisaampi.
Слушай, сыне, отца твоего наказания, да мудр будеши в последняя твоя.
21 Monet ovat miehen mielessä aivoitukset, mutta Herran neuvo on pysyväinen.
Многи мысли в сердцы мужа: совет же Господень во век пребывает.
22 Ihaninta ihmisessä on hänen laupeutensa, ja köyhä on parempi kuin valhettelija.
Плод мужеви милостыня: лучше же нищь праведный, нежели богат лжив.
23 Herran pelko on elämäksi: saa levätä yönsä ravittuna, eikä mikään paha kohtaa.
Страх Господень в живот мужеви: а безстрашный водворится на местех, идеже не наблюдается разум.
24 Laiska pistää kätensä vatiin, mutta ei saa sitä viedyksi suuhunsa jälleen.
Скрываяй в недрех руце свои неправедно ниже ко устом своим принесет я.
25 Lyö pilkkaajaa, niin yksinkertainen saa mieltä, ja jos ymmärtäväistä nuhdellaan, niin hän käsittää tiedon.
Губителю раны приемлющу, безумный коварнее будет: аще же обличаеши мужа разумна, уразумеет чувство.
26 Joka isäänsä pahoin pitelee ja ajaa äitinsä pois, se on kunnoton ja rietas poika.
Безчествуяй отца и отреваяй матерь свою срамоту приимет и поношение.
27 Jos herkeät, poikani, kuulemasta kuritusta, niin eksyt pois tiedon sanoista.
Сын оставляяй хранити наказание отчее поучится словесем злым.
28 Kelvoton todistaja pitää oikeuden pilkkanaan, ja jumalattomien suu nielee vääryyttä.
Выручаяй отрока несмыслена досаждает оправданию: уста же нечестивых пожрут суд.
29 Tuomiot ovat valmiina pilkkaajille ja lyönnit tyhmien selkään.
Уготовляются невоздержным раны, и мучения подобне неразумным.
