< Sananlaskujen 18 >

1 Eriseurainen noudattaa omia pyyteitään; kaikin neuvoin hän riitaa haastaa.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 Tyhmän halu ei ole ymmärrykseen, vaan tuomaan julki oma mielensä.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 Kunne jumalaton tulee, tulee ylenkatsekin, ja häpeällisen menon mukana häväistys.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 Syviä vesiä ovat sanat miehen suusta, ovat virtaava puro ja viisauden lähde.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 Ei ole hyvä pitää syyllisen puolta ja vääräksi vääntää syyttömän asiaa oikeudessa.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 Tyhmän huulet tuovat mukanaan riidan, ja hänen suunsa kutsuu lyöntejä.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 Oma suu on tyhmälle turmioksi ja omat huulet ansaksi hänelle itselleen.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 Panettelijan puheet ovat kuin herkkupalat ja painuvat sisusten kammioihin asti.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 Joka on veltto toimessansa, se on jo tuhontekijän veli.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 Herran nimi on vahva torni; hurskas juoksee sinne ja saa turvan.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 Rikkaan tavara on hänen vahva kaupunkinsa, ja korkean muurin kaltainen hänen kuvitteluissaan.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Kukistumisen edellä miehen sydän ylpistyy, mutta kunnian edellä käy nöyryys.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 Jos kuka vastaa, ennenkuin on kuullut, on se hulluutta ja koituu hänelle häpeäksi.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 Miehekäs mieli pitää sairaankin pystyssä, mutta kuka voi kantaa murtunutta mieltä?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 Tietoa hankkii ymmärtäväisen sydän, tietoa etsii viisasten korva.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 Lahja avartaa alat ihmiselle ja vie hänet isoisten pariin.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 Käräjissä on kukin ensiksi oikeassa, mutta sitten tulee hänen riitapuolensa ja ottaa hänestä selvän.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 Arpa riidat asettaa ja ratkaisee väkevien välit.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 Petetty veli on vaikeampi voittaa kuin vahva kaupunki, ja riidat ovat kuin linnan salvat.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 Suunsa hedelmästä saa mies vatsansa kylläiseksi, saa kyllikseen huultensa satoa.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 Kielellä on vallassansa kuolema ja elämä; jotka sitä rakastavat, saavat syödä sen hedelmää.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Joka vaimon löysi, se onnen löysi, sai Herralta mielisuosion.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 Köyhä puhuu pyydellen, mutta rikas vastaa tylysti.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 Häviökseen mies on monien ystävä, mutta on myös ystäviä, veljiäkin uskollisempia.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.

< Sananlaskujen 18 >