Sananlaskujen 18
1 Eriseurainen noudattaa omia pyyteitään; kaikin neuvoin hän riitaa haastaa.
Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.
2 Tyhmän halu ei ole ymmärrykseen, vaan tuomaan julki oma mielensä.
Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
3 Kunne jumalaton tulee, tulee ylenkatsekin, ja häpeällisen menon mukana häväistys.
Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.
4 Syviä vesiä ovat sanat miehen suusta, ovat virtaava puro ja viisauden lähde.
La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.
5 Ei ole hyvä pitää syyllisen puolta ja vääräksi vääntää syyttömän asiaa oikeudessa.
Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.
6 Tyhmän huulet tuovat mukanaan riidan, ja hänen suunsa kutsuu lyöntejä.
La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.
7 Oma suu on tyhmälle turmioksi ja omat huulet ansaksi hänelle itselleen.
La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
8 Panettelijan puheet ovat kuin herkkupalat ja painuvat sisusten kammioihin asti.
La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
9 Joka on veltto toimessansa, se on jo tuhontekijän veli.
Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
10 Herran nimi on vahva torni; hurskas juoksee sinne ja saa turvan.
La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.
11 Rikkaan tavara on hänen vahva kaupunkinsa, ja korkean muurin kaltainen hänen kuvitteluissaan.
La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
12 Kukistumisen edellä miehen sydän ylpistyy, mutta kunnian edellä käy nöyryys.
Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.
13 Jos kuka vastaa, ennenkuin on kuullut, on se hulluutta ja koituu hänelle häpeäksi.
Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.
14 Miehekäs mieli pitää sairaankin pystyssä, mutta kuka voi kantaa murtunutta mieltä?
La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
15 Tietoa hankkii ymmärtäväisen sydän, tietoa etsii viisasten korva.
La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.
16 Lahja avartaa alat ihmiselle ja vie hänet isoisten pariin.
Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
17 Käräjissä on kukin ensiksi oikeassa, mutta sitten tulee hänen riitapuolensa ja ottaa hänestä selvän.
La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.
18 Arpa riidat asettaa ja ratkaisee väkevien välit.
La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
19 Petetty veli on vaikeampi voittaa kuin vahva kaupunki, ja riidat ovat kuin linnan salvat.
Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
20 Suunsa hedelmästä saa mies vatsansa kylläiseksi, saa kyllikseen huultensa satoa.
De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.
21 Kielellä on vallassansa kuolema ja elämä; jotka sitä rakastavat, saavat syödä sen hedelmää.
Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.
22 Joka vaimon löysi, se onnen löysi, sai Herralta mielisuosion.
Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
23 Köyhä puhuu pyydellen, mutta rikas vastaa tylysti.
Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.
24 Häviökseen mies on monien ystävä, mutta on myös ystäviä, veljiäkin uskollisempia.
Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.
