Sananlaskujen 17
1 Parempi kuiva kannikka rauhassa kuin talon täysi uhripaistia riidassa.
Лучше кусок сухого хлеба, и с ним мир, нежели дом, полный заколотого скота, с раздором.
2 Taitava palvelija hallitsee kunnotonta poikaa ja pääsee perinnönjaolle veljesten rinnalla.
Разумный раб господствует над беспутным сыном и между братьями разделит наследство.
3 Hopealle sulatin, kullalle uuni, mutta sydämet koettelee Herra.
Плавильня - для серебра, и горнило - для золота, а сердца испытывает Господь.
4 Paha kuuntelee häijyjä huulia, petollisuus kuulee pahoja kieliä.
Злодей внимает устам беззаконным, лжец слушается языка пагубного.
5 Joka köyhää pilkkaa, se herjaa hänen luojaansa; joka toisen onnettomuudesta iloitsee, ei jää rankaisematta.
Кто ругается над нищим, тот хулит Творца его; кто радуется несчастью, тот не останется ненаказанным.
6 Vanhusten kruunu ovat lastenlapset, ja isät ovat lasten kunnia.
Венец стариков - сыновья сыновей, и слава детей - родители их.
7 Ei sovi houkalle ylevä puhe, saati sitten ruhtinaalle valhe.
Неприлична глупому важная речь, тем паче знатному - уста лживые.
8 Lahjus on käyttäjänsä silmissä kallis kivi: mihin vain hän kääntyy, hän menestyy.
Подарок - драгоценный камень в глазах владеющего им: куда ни обратится он, успеет.
9 Joka rikkeen peittää, se rakkautta harrastaa; mutta joka asioita kaivelee, se erottaa ystävykset.
Прикрывающий проступок ищет любви; а кто снова напоминает о нем, тот удаляет друга.
10 Nuhde pystyy paremmin ymmärtäväiseen kuin sata lyöntiä tyhmään.
На разумного сильнее действует выговор, нежели на глупого сто ударов.
11 Pelkkää onnettomuutta hankkii kapinoitsija, mutta häntä vastaan lähetetään armoton sanansaattaja.
Возмутитель ищет только зла; поэтому жестокий ангел будет послан против него.
12 Kohdatkoon miestä karhu, jolta on riistetty poikaset, mutta älköön tyhmä hulluudessansa.
Лучше встретить человеку медведицу, лишенную детей, нежели глупца с его глупостью.
13 Joka hyvän pahalla palkitsee, sen kodista ei onnettomuus väisty.
Кто за добро воздает злом, от дома того не отойдет зло.
14 Alottaa tora on päästää vedet valloilleen; herkeä, ennenkuin riita syttyy.
Начало ссоры - как прорыв воды; оставь ссору прежде, нежели разгорелась она.
15 Syyllisen syyttömäksi ja syyttömän syylliseksi tekijä ovat kumpikin Herralle kauhistus.
Оправдывающий нечестивого и обвиняющий праведного - оба мерзость пред Господом.
16 Mitä hyötyä on rahasta tyhmän käsissä? Viisauden hankkimiseen ei ole ymmärrystä.
К чему сокровище в руках глупца? Для приобретения мудрости у него нет разума.
17 Ystävä rakastaa ainiaan ja veli syntyy varaksi hädässä.
Друг любит во всякое время и, как брат, явится во время несчастья.
18 Mieltä vailla on mies, joka kättä lyöpi, joka menee toista takaamaan.
Человек малоумный дает руку и ручается за ближнего своего.
19 Joka toraa rakastaa, se rikkomusta rakastaa; joka ovensa korottaa, se hankkii kukistumistaan.
Кто любит ссоры, любит грех, и кто высоко поднимает ворота свои, тот ищет падения.
20 Väärämielinen ei onnea löydä, ja kavalakielinen suistuu onnettomuuteen.
Коварное сердце не найдет добра, и лукавый язык попадет в беду.
21 Tyhmä on murheeksi siittäjällensä, ja houkan isä on iloa vailla.
Родил кто глупого, - себе на горе, и отец глупого не порадуется.
22 Terveydeksi on iloinen sydän, mutta murtunut mieli kuivuttaa luut.
Веселое сердце благотворно, как врачевство, а унылый дух сушит кости.
23 Jumalaton ottaa lahjuksen vastaan toisen povelta vääristääksensä oikeuden tiet.
Нечестивый берет подарок из пазухи, чтобы извратить пути правосудия.
24 Ymmärtäväisellä on viisaus kasvojensa edessä, mutta tyhmän silmät kiertävät maailman rantaa.
Мудрость - пред лицoм у разумного, а глаза глупца - на конце земли.
25 Tyhmä poika on isällensä suruksi ja synnyttäjällensä mielihaikeaksi.
Глупый сын - досада отцу своему и огорчение для матери своей.
26 Paha jo sekin, jos syytöntä sakotetaan; kovin kohtuutonta, jos jaloja lyödään.
Нехорошо и обвинять правого, и бить вельмож за правду.
27 Joka hillitsee sanansa, on taitava, ja mielensä malttava on ymmärtäväinen mies.
Разумный воздержан в словах своих, и благоразумный хладнокровен.
28 Hullukin käy viisaasta, jos vaiti on; joka huulensa sulkee, on ymmärtäväinen.
И глупец, когда молчит, может показаться мудрым, и затворяющий уста свои - благоразумным.
