< Sananlaskujen 17 >
1 Parempi kuiva kannikka rauhassa kuin talon täysi uhripaistia riidassa.
Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.
2 Taitava palvelija hallitsee kunnotonta poikaa ja pääsee perinnönjaolle veljesten rinnalla.
Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.
3 Hopealle sulatin, kullalle uuni, mutta sydämet koettelee Herra.
Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.
4 Paha kuuntelee häijyjä huulia, petollisuus kuulee pahoja kieliä.
Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.
5 Joka köyhää pilkkaa, se herjaa hänen luojaansa; joka toisen onnettomuudesta iloitsee, ei jää rankaisematta.
Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.
6 Vanhusten kruunu ovat lastenlapset, ja isät ovat lasten kunnia.
Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.
7 Ei sovi houkalle ylevä puhe, saati sitten ruhtinaalle valhe.
Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.
8 Lahjus on käyttäjänsä silmissä kallis kivi: mihin vain hän kääntyy, hän menestyy.
Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.
9 Joka rikkeen peittää, se rakkautta harrastaa; mutta joka asioita kaivelee, se erottaa ystävykset.
Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.
10 Nuhde pystyy paremmin ymmärtäväiseen kuin sata lyöntiä tyhmään.
Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.
11 Pelkkää onnettomuutta hankkii kapinoitsija, mutta häntä vastaan lähetetään armoton sanansaattaja.
Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.
12 Kohdatkoon miestä karhu, jolta on riistetty poikaset, mutta älköön tyhmä hulluudessansa.
Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.
13 Joka hyvän pahalla palkitsee, sen kodista ei onnettomuus väisty.
Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.
14 Alottaa tora on päästää vedet valloilleen; herkeä, ennenkuin riita syttyy.
Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.
15 Syyllisen syyttömäksi ja syyttömän syylliseksi tekijä ovat kumpikin Herralle kauhistus.
Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.
16 Mitä hyötyä on rahasta tyhmän käsissä? Viisauden hankkimiseen ei ole ymmärrystä.
Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?
17 Ystävä rakastaa ainiaan ja veli syntyy varaksi hädässä.
Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.
18 Mieltä vailla on mies, joka kättä lyöpi, joka menee toista takaamaan.
Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.
19 Joka toraa rakastaa, se rikkomusta rakastaa; joka ovensa korottaa, se hankkii kukistumistaan.
Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.
20 Väärämielinen ei onnea löydä, ja kavalakielinen suistuu onnettomuuteen.
Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.
21 Tyhmä on murheeksi siittäjällensä, ja houkan isä on iloa vailla.
Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
22 Terveydeksi on iloinen sydän, mutta murtunut mieli kuivuttaa luut.
Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.
23 Jumalaton ottaa lahjuksen vastaan toisen povelta vääristääksensä oikeuden tiet.
Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
24 Ymmärtäväisellä on viisaus kasvojensa edessä, mutta tyhmän silmät kiertävät maailman rantaa.
Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
25 Tyhmä poika on isällensä suruksi ja synnyttäjällensä mielihaikeaksi.
Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
26 Paha jo sekin, jos syytöntä sakotetaan; kovin kohtuutonta, jos jaloja lyödään.
Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
27 Joka hillitsee sanansa, on taitava, ja mielensä malttava on ymmärtäväinen mies.
Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
28 Hullukin käy viisaasta, jos vaiti on; joka huulensa sulkee, on ymmärtäväinen.
Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.