< Sananlaskujen 14 >
1 Vaimojen viisaus talon rakentaa, mutta hulluus sen omin käsin purkaa.
Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
2 Joka vaeltaa oikein, se pelkää Herraa, mutta jonka tiet ovat väärät, se hänet katsoo ylen.
Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
3 Hullun suussa on ylpeydelle vitsa, mutta viisaita vartioivat heidän huulensa.
W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
4 Missä raavaita puuttuu, on seimi tyhjä, mutta runsas sato saadaan härkien voimasta.
Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
5 Uskollinen todistaja ei valhettele, mutta väärä todistaja puhuu valheita.
Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
6 Pilkkaaja etsii viisautta turhaan, mutta ymmärtäväisen on tietoa helppo saada.
Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
7 Menet pois tyhmän miehen luota: et tullut tuntemaan tiedon huulia.
Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
8 Mielevän viisaus on, että hän vaelluksestaan vaarin pitää; tyhmien hulluus on petos.
Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
9 Hulluja pilkkaa vikauhri, mutta oikeamielisten kesken on mielisuosio.
Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
10 Sydän tuntee oman surunsa, eikä sen iloon saa vieras sekaantua.
Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
11 Jumalattomain huone hävitetään, mutta oikeamielisten maja kukoistaa.
Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
12 Miehen mielestä on oikea monikin tie, joka lopulta on kuoleman tie.
Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
13 Nauraessakin voi sydän kärsiä, ja ilon lopuksi tulee murhe.
Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
14 Omista teistään saa kyllänsä se, jolla on luopunut sydän, mutta itsestään löytää tyydytyksen hyvä mies.
Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
15 Yksinkertainen uskoo joka sanan, mutta mielevä ottaa askeleistansa vaarin.
Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
16 Viisas pelkää ja karttaa pahaa, mutta tyhmä on huoleton ja suruton.
Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
17 Pikavihainen tekee hullun töitä, ja juonittelija joutuu vihatuksi.
Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
18 Yksinkertaiset saavat perinnökseen hulluuden, mutta mielevät tiedon kruunuksensa.
Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
19 Pahojen täytyy kumartua hyvien edessä ja jumalattomien seisoa vanhurskaan porteilla.
źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
20 Köyhää vihaa hänen ystävänsäkin, mutta rikasta rakastavat monet.
Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
21 Syntiä tekee, joka lähimmäistään halveksii, mutta autuas se, joka kurjia armahtaa!
Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
22 Eivätkö eksy ne, jotka hankitsevat pahaa? Mutta armo ja totuus niille, jotka hankitsevat hyvää!
Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
23 Kaikesta vaivannäöstä tulee hyötyä, mutta tyhjästä puheesta vain vahinkoa.
W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
24 Viisasten kruunu on heidän rikkautensa, mutta tyhmäin hulluus hulluudeksi jää.
Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
25 Uskollinen todistaja on hengen pelastaja, mutta joka valheita puhuu, on petosta täynnä.
Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
26 Herran pelossa on vahva varmuus ja turva vielä lapsillekin.
Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
27 Herran pelko on elämän lähde kuoleman paulain välttämiseksi.
Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
28 Kansan paljous on kuninkaan kunnia, väen vähyys ruhtinaan turmio.
W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
29 Pitkämielisellä on paljon taitoa, mutta pikavihaisen osa on hulluus.
Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
30 Sävyisä sydän on ruumiin elämä, mutta luulevaisuus on mätä luissa.
Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
31 Joka vaivaista sortaa, se herjaa hänen Luojaansa, mutta se häntä kunnioittaa, joka köyhää armahtaa.
Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
32 Jumalaton sortuu omaan pahuuteensa, mutta vanhurskas on turvattu kuollessaan.
Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
33 Ymmärtäväisen sydämeen ottaa majansa viisaus, ja tyhmien keskellä se itsensä tiettäväksi tekee.
W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
34 Vanhurskaus kansan korottaa, mutta synti on kansakuntien häpeä.
Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
35 Taitava palvelija saa kuninkaan suosion, mutta kunnoton hänen vihansa.
Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.