< Sananlaskujen 10 >

1 Salomon sananlaskut. Viisas poika on isällensä iloksi, mutta tyhmä poika on äidillensä murheeksi.
Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.
2 Vääryyden aarteet eivät auta, mutta vanhurskaus vapahtaa kuolemasta.
Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.
3 Herra ei salli vanhurskaan nälkää nähdä, mutta jumalattomien himon hän luotansa työntää.
Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.
4 Köyhtyy, joka laiskasti kättä käyttää, mutta ahkerain käsi rikastuttaa.
Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.
5 Taitava poika kokoaa kesällä, kunnoton poika elonaikana nukkuu.
Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia.
6 Siunaus on vanhurskaan pään päällä, mutta väkivaltaa kätkee jumalattomien suu.
Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.
7 Vanhurskaan muistoa siunataan, mutta jumalattomien nimi lahoaa.
Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.
8 Viisassydäminen ottaa käskyt varteen, mutta hulluhuulinen kukistuu.
Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.
9 Joka nuhteettomasti vaeltaa, vaeltaa turvassa, jonka tiet ovat väärät, se joutuu ilmi.
Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.
10 Joka silmää iskee, saa aikaan tuskaa, ja hulluhuulinen kukistuu.
Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.
11 Vanhurskaan suu on elämän lähde, mutta jumalattomien suu kätkee väkivaltaa.
Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.
12 Viha virittää riitoja, mutta rakkaus peittää rikkomukset kaikki.
Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.
13 Ymmärtäväisen huulilta löytyy viisaus, mutta joka on mieltä vailla, sille vitsa selkään!
W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.
14 Viisaat kätkevät, minkä tietävät, mutta hullun suu on läheinen turmio.
Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.
15 Rikkaan tavara on hänen vahva kaupunkinsa, mutta vaivaisten köyhyys on heidän turmionsa.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.
16 Vanhurskaan hankkima on elämäksi, jumalattoman saalis koituu synniksi.
Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.
17 Kuritusta noudattava on elämän tiellä, mutta nuhteet hylkäävä eksyy.
Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.
18 Joka salavihaa pitää, sen huulilla on valhe, ja joka parjausta levittää, on tyhmä.
Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.
19 Missä on paljon sanoja, siinä ei syntiä puutu; mutta joka huulensa hillitsee, se on taitava.
Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.
20 Vanhurskaan kieli on valituin hopea, jumalattomien äly on tyhjän veroinen.
Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.
21 Vanhurskaan huulet kaitsevat monia, mutta hullut kuolevat mielettömyyteensä.
Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.
22 Herran siunaus rikkaaksi tekee, ei oma vaiva siihen mitään lisää.
Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.
23 Tyhmälle on iloksi ilkityön teko, mutta ymmärtäväiselle miehelle viisaus.
Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.
24 Mitä jumalaton pelkää, se häntä kohtaa; mutta mitä vanhurskaat halajavat, se annetaan.
Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.
25 Tuulispään käytyä ei jumalatonta enää ole, mutta vanhurskaan perustus pysyy iäti.
Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.
26 Mitä hapan hampaille ja savu silmille, sitä laiska lähettäjillensä.
Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.
27 Herran pelko elinpäiviä jatkaa, mutta jumalattomien vuodet lyhenevät.
Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.
28 Vanhurskasten odotus koituu iloksi, mutta jumalattomien toivo hukkuu.
Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.
29 Herran johdatus on nuhteettoman turva, mutta väärintekijäin turmio.
Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.
30 Vanhurskas ei ikinä horju, mutta jumalattomat eivät saa asua maassa.
Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.
31 Vanhurskaan suu kasvaa viisauden hedelmän, mutta kavala kieli hävitetään.
Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.
32 Vanhurskaan huulet tietävät, mikä otollista on, mutta jumalattomien suu on sulaa kavaluutta.
Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.

< Sananlaskujen 10 >