Matteuksen 22
1 Ja Jeesus rupesi taas puhumaan heille vertauksilla ja sanoi:
И одговарајући Исус опет рече им у причама говорећи:
2 "Taivasten valtakunta on verrattava kuninkaaseen, joka laittoi häät pojallensa.
Царство је небеско као човек цар који начини свадбу сину свом.
3 Ja hän lähetti palvelijansa kutsumaan häihin kutsuvieraita, mutta nämä eivät tahtoneet tulla.
И посла слуге своје да зову званице на свадбу; и не хтеше доћи.
4 Vielä hän lähetti toisia palvelijoita lausuen: 'Sanokaa kutsutuille: Katso, minä olen valmistanut ateriani, minun härkäni ja syöttilääni ovat teurastetut, ja kaikki on valmiina; tulkaa häihin'.
Опет посла друге слуге говорећи: Кажите званицама: Ево сам обед свој уготовио, и јунци моји и храњеници поклани су, и све је готово; дођите на свадбу.
5 Mutta he eivät siitä välittäneet, vaan menivät pois, mikä pellolleen, mikä kaupoilleen;
А они не маривши отидоше овај у поље своје, а овај к трговини својој.
6 ja toiset ottivat kiinni hänen palvelijansa, pitelivät pahoin ja tappoivat.
А остали ухватише слуге његове, изружише их, и побише их.
7 Mutta kuningas vihastui ja lähetti sotajoukkonsa ja tuhosi nuo murhamiehet ja poltti heidän kaupunkinsa.
А кад то чу цар онај, разгневи се и пославши војску своју погуби крвнике оне, и град њихов запали.
8 Sitten hän sanoi palvelijoillensa: 'Häät ovat valmistetut, mutta kutsutut eivät olleet arvollisia.
Тада рече слугама својим: Свадба је дакле готова, а званице не бише достојне.
9 Menkää siis teiden risteyksiin ja kutsukaa häihin, keitä tapaatte.'
Идите дакле на раскршће и кога год нађете, дозовите на свадбу.
10 Ja palvelijat menivät ulos teille ja kokosivat kaikki, keitä vain tapasivat, sekä pahat että hyvät, ja häähuone tuli täyteen pöytävieraita.
И изишавши слуге оне на раскршћа сабраше све које нађоше, зле и добре; и столови напунише се гостију.
11 Mutta kun kuningas meni katsomaan pöytävieraita, näki hän siellä miehen, joka ei ollut puettu häävaatteisiin.
Изашавши пак цар да види госте угледа онде човека необученог у свадбено рухо.
12 Ja hän sanoi hänelle: 'Ystävä, kuinka sinä olet tullut tänne sisälle, vaikka sinulla ei ole häävaatteita?' Mutta hän jäi sanattomaksi.
И рече му: Пријатељу! Како си дошао амо без свадбеног руха? А он оћуте.
13 Silloin kuningas sanoi palvelijoille: 'Sitokaa hänen jalkansa ja kätensä ja heittäkää hänet ulos pimeyteen'. Siellä on oleva itku ja hammasten kiristys.
Тада рече цар слугама: Свежите му руке и ноге, па га узмите те баците у таму најкрајњу; онде ће бити плач и шкргут зуба.
14 Sillä monet ovat kutsutut, mutta harvat valitut."
Јер су многи звани, али је мало избраних.
15 Silloin fariseukset menivät ja neuvottelivat, kuinka saisivat hänet sanoissa solmituksi.
Тада отидоше фарисеји и начинише веће како би Га ухватили у речи.
16 Ja he lähettivät hänen luoksensa opetuslapsensa herodilaisten kanssa sanomaan: "Opettaja, me tiedämme, että sinä olet totinen ja opetat Jumalan tietä totuudessa, kenestäkään välittämättä, sillä sinä et katso henkilöön.
И послаше к Њему ученике своје с Иродовцима, те рекоше: Учитељу! Знамо да си истинит, и путу Божјем заиста учиш, и не мариш ни за кога, јер не гледаш ко је ко.
17 Sano siis meille: miten arvelet? Onko luvallista antaa keisarille veroa vai ei?"
Кажи нам дакле шта мислиш ти? Треба ли дати харач ћесару или не?
18 Mutta Jeesus ymmärsi heidän pahuutensa ja sanoi: "Miksi kiusaatte minua, te ulkokullatut?
Разумевши Исус лукавство њихово рече: Што ме кушате, лицемери?
19 Näyttäkää minulle veroraha." Niin he toivat hänelle denarin.
Покажите ми новац харачки. А они донесоше Му новац.
20 Hän sanoi heille: "Kenen kuva ja päällekirjoitus tämä on?"
И рече им: Чији је образ овај и натпис?
21 He vastasivat: "Keisarin". Silloin hän sanoi heille: "Antakaa siis keisarille, mikä keisarin on, ja Jumalalle, mikä Jumalan on".
И рекоше Му: Ћесарев. Тада рече им: Подајте дакле ћесарево ћесару, и Божје Богу.
22 Kun he sen kuulivat, ihmettelivät he ja jättivät hänet ja menivät pois.
И чувши дивише се, и оставивши Га отидоше.
23 Sinä päivänä tuli hänen luoksensa saddukeuksia, jotka sanovat, ettei ylösnousemusta ole, ja he kysyivät häneltä
Тај дан приступише к Њему садукеји који говоре да нема васкрсења, и упиташе Га
24 sanoen: "Opettaja, Mooses on sanonut: 'Jos joku kuolee lapsetonna, niin hänen veljensä naikoon hänen vaimonsa ja herättäköön siemenen veljelleen'.
Говорећи: Учитељу! Мојсије рече: Ако ко умре без деце, да узме брат његов жену његову и да подигне семе брату свом.
25 Keskuudessamme oli seitsemän veljestä. Ensimmäinen otti vaimon ja kuoli; ja koska hänellä ei ollut jälkeläistä, jätti hän vaimonsa veljelleen.
У нас беше седам браће; и први оженивши се умре, и не имавши порода остави жену своју брату свом.
26 Niin myös toinen ja kolmas, ja samoin kaikki seitsemän.
А тако и други, и трећи, све до седмог.
27 Viimeiseksi kaikista kuoli vaimo.
А после свих умре и жена.
28 Kenen vaimo noista seitsemästä hän siis ylösnousemuksessa on oleva? Sillä kaikkien vaimona hän on ollut."
О васкрсењу дакле кога ће од седморице бити жена? Јер је за свима била.
29 Jeesus vastasi ja sanoi heille: "Te eksytte, koska te ette tunne kirjoituksia ettekä Jumalan voimaa.
А Исус одговарајући рече им: Варате се, не знајући Писма ни силе Божје.
30 Sillä ylösnousemuksessa ei naida eikä mennä miehelle; vaan he ovat niinkuin enkelit taivaassa.
Јер о васкрсењу нити ће се женити ни удавати; него су као анђели Божји на небу.
31 Mutta mitä kuolleitten ylösnousemukseen tulee, ettekö ole lukeneet, mitä Jumala on puhunut teille, sanoen:
А за васкрсење мртвих нисте ли читали шта вам је рекао Бог говорећи:
32 'Minä olen Aabrahamin Jumala ja Iisakin Jumala ja Jaakobin Jumala'? Ei hän ole kuolleitten Jumala, vaan elävien."
Ја сам Бог Авраамов, и Бог Исаков, и Бог Јаковљев! Није Бог Бог мртвих, него живих.
33 Ja sen kuullessaan kansa hämmästyi hänen oppiansa.
И чувши народ дивљаше се науци Његовој.
34 Mutta kun fariseukset kuulivat, että hän oli tukkinut saddukeuksilta suun, kokoontuivat he yhteen;
А фарисеји чувши да посрами садукеје сабраше се заједно.
35 ja eräs heistä, joka oli lainoppinut, kysyi häneltä kiusaten:
И упита један од њих законик кушајући Га и говорећи:
36 "Opettaja, mikä on suurin käsky laissa?"
Учитељу! Која је заповест највећа у закону?
37 Niin Jeesus sanoi hänelle: "'Rakasta Herraa, sinun Jumalaasi, kaikesta sydämestäsi ja kaikesta sielustasi ja kaikesta mielestäsi'.
А Исус рече му: Љуби Господа Бога свог свим срцем својим, и свом душом својом, и свом мисли својом.
38 Tämä on suurin ja ensimmäinen käsky.
Ово је прва и највећа заповест.
39 Toinen, tämän vertainen, on: 'Rakasta lähimmäistäsi niinkuin itseäsi'.
А друга је као и ова: Љуби ближњег свог као самог себе.
40 Näissä kahdessa käskyssä riippuu kaikki laki ja profeetat."
О овима двема заповестима виси сав закон и пророци.
41 Ja fariseusten ollessa koolla Jeesus kysyi heiltä
А кад се сабраше фарисеји, упита их Исус
42 sanoen: "Mitä arvelette Kristuksesta? Kenen poika hän on?" He sanoivat hänelle: "Daavidin".
Говорећи: Шта мислите за Христа, чији је син? Рекоше Му: Давидов.
43 Hän sanoi heille: "Kuinka sitten Daavid Hengessä kutsuu häntä Herraksi, sanoen:
Рече им: Како дакле Давид Њега духом назива Господом говорећи:
44 'Herra sanoi minun Herralleni: Istu minun oikealle puolelleni, kunnes minä panen sinun vihollisesi sinun jalkojesi alle'.
Рече Господ Господу мом: Седи мени с десне стране, док положим непријатеље Твоје подножје ногама Твојим?
45 Jos siis Daavid kutsuu häntä Herraksi, kuinka hän on hänen poikansa?"
Кад дакле Давид назива Њега Господом, како му је син?
46 Ja kukaan ei voinut vastata hänelle sanaakaan; eikä siitä päivästä lähtien yksikään enää rohjennut kysyä häneltä mitään.
И нико Му не могаше одговорити речи; нити смеде ко од тог дана да Га запита више.
