Valitusvirret 3
1 Minä olen se mies, joka olen kurjuutta nähnyt hänen vihastuksensa vitsan alla.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Minut hän on johdattanut ja kuljettanut pimeyteen eikä valkeuteen.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Juuri minua vastaan hän kääntää kätensä, yhäti, kaiken päivää.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Hän on kalvanut minun lihani ja nahkani, musertanut minun luuni.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Hän on rakentanut varustukset minua vastaan ja piirittänyt minut myrkyllä ja vaivalla.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Hän on pannut minut asumaan pimeydessä niinkuin ikiaikojen kuolleet.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Hän on tehnyt muurin minun ympärilleni, niin etten pääse ulos, on pannut minut raskaisiin vaskikahleisiin.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Vaikka minä huudan ja parun, hän vaientaa minun rukoukseni.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Hakatuista kivistä hän on tehnyt minun teilleni muurin, on mutkistanut minun polkuni.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Vaaniva karhu on hän minulle, piilossa väijyvä leijona.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Hän on vienyt harhaan minun tieni ja repinyt minut kappaleiksi, hän on minut autioksi tehnyt.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Hän on jännittänyt jousensa ja asettanut minut nuoltensa maalitauluksi.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Hän on ampunut munuaisiini nuolet, viinensä lapset.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Minä olen joutunut koko kansani nauruksi, heidän jokapäiväiseksi pilkkalauluksensa.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Hän on ravinnut minua katkeruudella, juottanut minua koiruoholla.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Hän on purettanut minulla hampaat rikki soraan, painanut minut alas tomuun.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Sinä olet syössyt minun sieluni ulos, rauhasta pois, minä olen unhottanut onnen.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Ja minä sanon: mennyt on minulta kunnia ja Herran odotus.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Muista minun kurjuuttani ja kodittomuuttani, koiruohoa ja myrkkyä.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Sinä kyllä muistat sen, että minun sieluni on alaspainettu.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Tämän minä painan sydämeeni, sentähden minä toivon.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 Herran armoa on, ettemme ole aivan hävinneet, sillä hänen laupeutensa ei ole loppunut:
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 se on joka aamu uusi, ja suuri on hänen uskollisuutensa.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Minun osani on Herra, sanoo minun sieluni; sentähden minä panen toivoni häneen.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Hyvä on Herra häntä odottaville, sille sielulle, joka häntä etsii.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 Hyvä on hiljaisuudessa toivoa Herran apua.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Hyvä on miehelle, että hän kantaa iestä nuoruudessaan.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Istukoon hän yksin ja hiljaa, kun Herra on sen hänen päällensä pannut.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Laskekoon suunsa tomuun-ehkä on vielä toivoa.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Ojentakoon hän posken sille, joka häntä lyö, saakoon kyllälti häväistystä.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Sillä ei Herra hylkää iankaikkisesti;
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 vaan jos hän on murheelliseksi saattanut, hän osoittaa laupeutta suuressa armossansa.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Sillä ei hän sydämensä halusta vaivaa eikä murehduta ihmislapsia.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Kun jalkojen alle poljetaan kaikki vangit maassa,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 kun väännetään miehen oikeutta Korkeimman kasvojen edessä,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 kun ihmiselle tehdään vääryyttä hänen riita-asiassaan-eikö Herra sitä näkisi?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Onko kukaan sanonut, ja se on tapahtunut, jos ei Herra ole käskenyt?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Eikö lähde Korkeimman suusta paha ja hyvä?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Miksi tuskittelee ihminen eläessään, mies syntiensä palkkaa?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Koetelkaamme teitämme, tutkikaamme niitä ja palatkaamme Herran tykö.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Kohottakaamme sydämemme ynnä kätemme Jumalan puoleen, joka on taivaassa.
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Me olemme luopuneet pois ja olleet kapinalliset; sinä et ole antanut anteeksi,
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 olet peittänyt itsesi vihassasi, ajanut meitä takaa, surmannut säälimättä;
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 olet peittänyt itsesi pilvellä, niin ettei rukous pääse lävitse.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Tunkioksi ja hylyksi sinä olet meidät tehnyt kansojen seassa.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 Suut ammollaan meitä vastaan ovat kaikki meidän vihamiehemme.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Osaksemme on tullut kauhu ja kuoppa, turmio ja sortuminen.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Vesipurot juoksevat minun silmistäni tyttären, minun kansani, sortumisen tähden.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Minun silmäni vuotaa lakkaamatta, hellittämättä
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 siihen asti, kunnes katsoo, kunnes näkee Herra taivaasta.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Silmäni tuottaa tuskaa minun sielulleni kaikkien minun kaupunkini tyttärien tähden.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Kiihkeästi pyydystivät minua kuin lintua ne, jotka syyttä ovat vihamiehiäni.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 He sulkivat kuoppaan minun elämäni ja heittivät päälleni kiviä.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Vedet tulvivat minun pääni ylitse; minä sanoin: olen hukassa.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Minä huusin sinun nimeäsi, Herra, kuopan syvyydestä.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Sinä kuulit minun huutoni: "Älä peitä korvaasi minun avunhuudoltani, että saisin hengähtää".
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Sinä olit läsnä silloin, kun minä sinua huusin; sinä sanoit: "Älä pelkää".
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Sinä, Herra, ajoit minun riita-asiani, lunastit minun henkeni.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Olethan nähnyt, Herra, minun kärsimäni sorron: hanki minulle oikeus.
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Olethan nähnyt kaiken heidän kostonhimonsa, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 Sinä olet kuullut heidän häväistyksensä, Herra, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 Minun vastustajaini huulet ja heidän aikeensa ovat minua vastaan kaiken päivää.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Istuivatpa he tai nousivat, katso: minä olen heillä pilkkalauluna.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Kosta heille, Herra, heidän kättensä teot.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Paaduta heidän sydämensä, kohdatkoon heitä sinun kirouksesi.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Aja heitä takaa vihassasi ja hävitä heidät Herran taivaan alta.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
