Joonan 1

1 Joonalle, Amittain pojalle, tuli tämä Herran sana:

Карик о Иона, лэ Амитаёско шаво, сас о алав лэ РАЕСТАР:

2 "Nouse, mene Niiniveen, siihen suureen kaupunkiin, ja saarnaa sitä vastaan; sillä heidän pahuutensa on noussut minun kasvojeni eteen".

— Ущи, жа андо баро форо Ниневия тай роспхэн котэ о алав. Мандэ дожыля дума пала лэндерэ холятерэ дилэ.

3 Mutta Joona nousi paetaksensa Tarsiiseen Herran kasvojen edestä ja meni alas Jaafoon ja löysi laivan, joka oli lähtevä Tarsiiseen. Ja hän suoritti laivamaksun ja astui siihen mennäkseen heidän kanssansa Tarsiiseen, pois Herran kasvojen edestä.

Ай о Иона тидяпэ тэ нашэлтар лэ РАЕСТАР андо Таршышо. Вов авиля андэ Яфа, тай аракхля э барка, сави жаластар андо Таршышо. Вов потиндя важ о дром, вазгляпэ пэ барка и лаглятар лэнца па паи, соп тэ нашэлтар лэ РАЕСТАР андо Таршышо.

4 Mutta Herra heitti suuren tuulen merelle, niin että merellä nousi suuri myrsky ja laiva oli särkymäisillään.

Тунче о РАЙ бишалдя холяти балвал по баро паи. Вагляпэ кацаво зорало штормо, со э барка сас гата тэ розмардёлпэ.

5 Niin merimiehet pelkäsivät ja huusivat avuksi itsekukin jumalaansa. Ja he heittivät mereen tavarat, mitä laivassa oli, keventääkseen sitä. Mutta Joona oli mennyt alas laivan pohjalle ja pannut maata, ja hän nukkui raskaasti.

Саворэ морякуря пэрэдарайлэ, вонэ линэ тэ мангэнпэ кажно пэстерэ дэвлэсти. Вонэ пошутэ пай барка ся о паримос андо баро паи, соп тэ авэл майвушэро. Ай англа када о Иона упрал змэкляпэ тэлэ, пэля и састэс засутя.

6 Niin laivuri tuli hänen luoksensa ja sanoi hänelle: "Mitäs nukut? Nouse ja huuda jumalaasi. Ehkäpä se jumala muistaa meitä, niin ettemme huku."

О барэдэр ла баркако авиля каринг о Иона и пхэндя: — Со ж ту совэс? Ущи, акхар терэ Дэвлэс! Сар Вов шола пэр амэндэ само тай на дэла амэнди тэ хасайвас.

7 Ja he sanoivat toisillensa: "Tulkaa, heittäkäämme arpaa, saadaksemme tietää, kenen tähden tämä onnettomuus on meille tullut". Mutta kun he heittivät arpaa, lankesi arpa Joonalle.

Тунче э морякуря пхэндэ екх екхэсти: — Шам э врэжа, кай тэ ганас, пала кастэ пар амэндэ авиля кадыя бида. Вонэ шутэ э врэжа, и вой пэля по Иона.

8 Niin he sanoivat hänelle: "Ilmoita meille, kenen tähden tämä onnettomuus on meille tullut. Mikä on toimesi ja mistä tulet? Mikä on sinun maasi ja mistä kansasta olet?"

Тунче э морякуря пхэндэ лэсти: — Пхэн, пала кастэ пар амэндэ авиля кадыя бида? Соза залэспэ? Катар ту авилян? Савя пхувятар? Тай савэ манушэндар?

9 Hän vastasi heille: "Minä olen hebrealainen, ja minä pelkään Herraa, taivaan Jumalaa, joka on tehnyt meren ja kuivan maan".

О Иона пхэндя: — Мэ сым евреё, тэлював лэ РАЕСТИ, о Дэл лэ нэбоско, Саво стердя о баро паи тай э пхув.

10 Niin miehet peljästyivät suuresti ja sanoivat hänelle: "Miksi olet tehnyt näin?" Sillä miehet tiesivät, että hän oli pakenemassa Herran kasvojen edestä; hän oli näet ilmaissut sen heille.

О Иона роспхэндя лэнди, кай вов нашэлтар лэ РАЕСТАР. Калэ алавэндар вонэ фартэ пэрэдарайлэ и пхэндэ лэсти: — Со ж ту када тердян?

11 He sanoivat hänelle: "Mitä on meidän tehtävä sinulle, että meri tulisi meille tyveneksi?" Sillä meri myrskysi myrskyämistänsä.

Ай о баро паи ся ваздэласпэ майфартэ и майфартэ. Тунче вонэ пушлэ лэстар: — Со амэ тэ терас туса, кай о баро паи тэ улэлпэ? Вов пхэндя лэнди:

12 Hän vastasi heille: "Ottakaa minut ja heittäkää minut mereen, niin meri teille tyventyy. Sillä minä tiedän, että tämä suuri myrsky on tullut teille minun tähteni."

— Ваздэн ман и шон андо баро паи, тунче вов улэлапэ. Мэ ганав, со када баро штормо авиля пэр тумэндэ черэз мандэ.

13 Miehet soutivat päästäkseen jälleen kuivalle maalle, mutta eivät voineet, sillä meri myrskysi vastaan myrskyämistänsä.

Э морякуря линэ анда ся зор тэ примардён каринг э риг ла пхувяти. Ай пэ када на хутилэлас лэндэ зор, пала кода со о штормо фартэ ваздэласпэ.

14 Ja he huusivat Herraa ja sanoivat: "Voi, Herra, älä anna meidän hukkua tämän miehen hengen tähden äläkä lue syyksemme viatonta verta, sillä sinä, Herra, teet, niinkuin sinulle otollista on".

Тунче вонэ линэ тэ мангэнпэ лэ РАЕСТИ: — РАЙ, на мар амэн пала кода, со амэ умараса калэ манушэс. На стов пар амэндэ э дош, кай умарас найдошалэ манушэс. Ту РАЙ, тай Ту терэс кода, со Ту камэс.

15 Sitten he ottivat Joonan ja heittivät hänet mereen, ja meri asettui raivostansa.

Вонэ линэ тай шон лэ Ионас пай барка, и о холяко баро паи уляпэ.

16 Ja miehet pelkäsivät suuresti Herraa, uhrasivat Herralle teurasuhrin ja tekivät lupauksia.

Бари дар авиля лэндэ англа РАЙ, вонэ андэ жэртва и динэ РАЕСТИ алав.

17 Mutta Herra toimitti suuren kalan nielaisemaan Joonan. Ja Joona oli kalan sisässä kolme päivää ja kolme yötä.

О РАЙ бишалдя барэ мащес, тэ накавэл лэ Ионас. О Иона сас трин дес и трин ратя андо йило лэ мащеско.