Johanneksen 16
1 "Tämän minä olen teille puhunut, ettette loukkaantuisi.
В-ам спус ачесте лукрурь, пентру ка еле сэ ну фие пентру вой ун прилеж де кэдере.
2 He erottavat teidät synagoogasta; ja tulee aika, jolloin jokainen, joka tappaa teitä, luulee tekevänsä uhripalveluksen Jumalalle.
Аусэ вэ дя афарэ дин синагоӂь, ба ынкэ, ва вени время кынд орьчиневэ ва учиде сэ крядэ кэ адуче о службэ луй Думнезеу.
3 Ja sen he tekevät teille, koska he eivät tunne Isää eivätkä minua.
Ши се вор пурта астфелку вой, пентру кэ н-ау куноскут нич пе Татэл, нич пе Мине.
4 Mutta tämän minä olen puhunut teille, että, kun se aika tulee, te muistaisitte minun sen teille sanoneen. Tätä minä en ole sanonut teille alusta, koska minä olin teidän kansanne.
В-ам спус ачестелукрурь, пентру ка, атунч кынд ле ва вени часул сэ се ымплиняскэ, сэ вэ адучець аминте кэ ви ле-ам спус. Нуви ле-ам спус де ла ынчепут, пентру кэ ерам ку вой.
5 Mutta nyt minä menen hänen tykönsä, joka on minut lähettänyt, eikä kukaan teistä kysy minulta: 'Mihin sinä menet?'
Акум Мэ дук ла Чел че М-а тримис ши нимень дин вой ну Мэ ынтрябэ: ‘Унде Те дучь?’
6 Mutta koska minä olen tämän teille puhunut, täyttää murhe teidän sydämenne.
Дар, пентру кэ в-ам спус ачесте лукрурь, ынтристаряв-а умплут инима.
7 Kuitenkin minä sanon teille totuuden: teille on hyväksi, että minä menen pois. Sillä ellen minä mene pois, ei Puolustaja tule teidän tykönne; mutta jos minä menen, niin minä hänet teille lähetän.
Тотушь вэ спун адевэрул: Вэ есте де фолос сэ Мэ дук, кэч, дакэ ну Мэ дук Еу, Мынгыеторулну ва вени ла вой, дар, дакэМэ дук, ви-Л вой тримите.
8 Ja kun hän tulee, niin hän näyttää maailmalle todeksi synnin ja vanhurskauden ja tuomion:
Ши кынд ва вени Ел, ва доведи лумя виноватэ ын че привеште пэкатул, неприхэниря ши жудеката.
9 synnin, koska he eivät usko minuun;
Ын че привештепэкатул, фииндкэ ей ну кред ын Мине;
10 vanhurskauden, koska minä menen Isän tykö, ettekä te enää minua näe;
ын че привеште неприхэниря, фииндкэМэ дук ла Татэл ши ну Мэ вець май ведя;
11 ja tuomion, koska tämän maailman ruhtinas on tuomittu.
ын че привештежудеката, фииндкэ стэпыниторуллумий ачестея есте жудекат.
12 Minulla on vielä paljon sanottavaa teille, mutta te ette voi nyt sitä kantaa.
Май ам сэ вэ спун мулте лукрурь, даракум ну ле путець пурта.
13 Mutta kun hän tulee, totuuden Henki, johdattaa hän teidät kaikkeen totuuteen. Sillä se, mitä hän puhuu, ei ole hänestä itsestään; vaan minkä hän kuulee, sen hän puhuu, ja tulevaiset hän teille julistaa.
Кынд ва вени Мынгыеторул, Духуладевэрулуй, аре сэ вэкэлэузяскэ ын тот адевэрул, кэч Ел ну ва ворби де ла Ел, чи ва ворби тот че ва фи аузит ши вэ ва дескопери лукруриле виитоаре.
14 Hän on minut kirkastava, sillä hän ottaa minun omastani ja julistaa teille.
Ел Мэ ва прослэви, пентру кэ ва луа дин че есте ал Меу ши вэ ва дескопери.
15 Kaikki, mitä Isällä on, on minun; sentähden minä sanoin, että hän ottaa minun omastani ja julistaa teille.
Тотче аре Татэл есте ал Меу; де ачея ам зис кэ ва луа дин че есте ал Меу ши вэ ва дескопери.
16 Vähän aikaa, niin te ette enää minua näe, ja taas vähän aikaa, niin te näette minut."
Песте пуцинэ време, ну Мэ вець май ведя, апой ярэшь, песте пуцинэ време, Мэ вець ведя, пентру кэМэ дук ла Татэл.”
17 Silloin muutamat hänen opetuslapsistansa sanoivat toisilleen: "Mitä se tarkoittaa, kun hän sanoo meille: 'Vähän aikaa, niin te ette minua näe, ja taas vähän aikaa, niin te näette minut', ja: 'Minä menen Isän tykö'?"
Ла аузул ачестор ворбе, уний дин ученичий Луй ау зис ынтре ей: „Че ынсямнэ кувинтеле ачестя: ‘Песте пуцинэ време, ну Мэ вець май ведя’ ши ‘Апой ярэшь, песте пуцинэ време, Мэ вець ведя’ ши ‘Пентру кэ Мэ дук ла Татэл’?”
18 Niin he sanoivat: "Mitä se tarkoittaa, kun hän sanoo: 'Vähän aikaa'? Emme ymmärrä, mitä hän puhuu."
Ей зичяу деч: „Че ынсямнэ ачаста: ‘Песте пуцинэ време’? Ну штим че вря сэ спунэ.”
19 Jeesus huomasi heidän tahtovan kysyä häneltä ja sanoi heille: "Sitäkö te kyselette keskenänne, että minä sanoin: 'Vähän aikaa, niin te ette minua näe, ja taas vähän aikaa, niin te näette minut'?
Исус а куноскут кэ вояу сэ-Л ынтребе ши ле-а зис: „Вэ ынтребаць ынтре вой че ынсямнэ кувинтеле: ‘Песте пуцинэ време, ну Мэ вець май ведя’ ши ‘Апой ярэшь, песте пуцинэ време, Мэ вець ведя’?
20 Totisesti, totisesti minä sanon teille: te joudutte itkemään ja valittamaan, mutta maailma on iloitseva; te tulette murheellisiksi, mutta teidän murheenne on muuttuva iloksi.
Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ вой вець плынӂе ши вэ вець тынгуи, яр лумя се ва букура; вэ вець ынтриста, дар ынтристаря воастрэ се ва префаче ын букурие.
21 Kun vaimo synnyttää, on hänellä murhe, koska hänen hetkensä on tullut; mutta kun hän on synnyttänyt lapsen, ei hän enää muista ahdistustaan sen ilon tähden, että ihminen on syntynyt maailmaan.
Фемея, кынд есте ын дурериле наштерий, се ынтристязэ, пентру кэ й-а сосит часул, дар, дупэ че а нэскут прункул, ну-шь май адуче аминте де суферинцэ, де букурие кэ с-а нэскут ун ом пе луме.
22 Niin on myös teillä nyt murhe; mutta minä olen taas näkevä teidät, ja teidän sydämenne on iloitseva, eikä kukaan ota teiltä pois teidän iloanne.
Тот ашаши вой: акум сунтець плинь де ынтристаре, дар Еу вэ вой ведя ярэшь, инима ви сева букура ши нимень ну вэ ва рэпи букурия воастрэ.
23 Ja sinä päivänä te ette minulta mitään kysy. Totisesti, totisesti minä sanon teille: jos te anotte jotakin Isältä, on hän sen teille antava minun nimessäni.
Ын зиуа ачея, ну Мэ вець май ынтреба де нимик. Адевэрат, адевэрат вэ спун кэ, орьче вець чере де ла Татэл, ын Нумеле Меу, вэ ва да.
24 Tähän asti te ette ole anoneet mitään minun nimessäni; anokaa, niin te saatte, että teidän ilonne olisi täydellinen.
Пынэ акум н-аць черут нимик ын Нумеле Меу: черець ши вець кэпэта, пентру кабукурия воастрэ сэ фие деплинэ.
25 Tämän minä olen puhunut teille kuvauksilla; mutta tulee aika, jolloin minä en puhu teille enää kuvauksilla, vaan avonaisesti julistan teille sanomaa Isästä.
В-ам спус ачесте лукрурь ын пилде. Вине часул кынд ну вэ вой май ворби ын пилде, чи вэ вой ворби деслушит деспре Татэл.
26 Sinä päivänä te anotte minun nimessäni; enkä minä sano teille, että minä olen rukoileva Isää teidän edestänne;
Ын зиуа ачея, вець чере ын Нумеле Меу ши ну вэ зик кэ вой руга пе Татэл пентру вой.
27 sillä Isä itse rakastaa teitä, sentähden että te olette minua rakastaneet ja uskoneet minun lähteneen Jumalan tyköä.
КэчТатэл Ынсушь вэ юбеште, пентру кэ М-аць юбит ши ацькрезут кэ ам ешит де ла Думнезеу.
28 Minä olen lähtenyt Isästä ja tullut maailmaan; jälleen minä jätän maailman ja menen Isän tykö."
Ам ешитде ла Татэл ши ам венит ын луме; акум лас лумя ши Мэ дук ла Татэл.”
29 Hänen opetuslapsensa sanoivat: "Katso, nyt sinä puhut avonaisesti etkä käytä mitään kuvausta.
Ученичий Сэй Й-ау зис: „Ятэ кэ акум ворбешть деслушит ши ну спуй ничо пилдэ.
30 Nyt me tiedämme, että sinä tiedät kaikki, etkä tarvitse, että kukaan sinulta kysyy; sentähden me uskomme sinun Jumalan tyköä lähteneen."
Акум куноаштем кэ штий тоате лукруриле ши н-ай невое сэ Те ынтребе чинева, де ачея кредем кэ ай ешит де ла Думнезеу.”
31 Jeesus vastasi heille: "Nyt te uskotte.
„Акум кредець?”, ле-а рэспунс Исус.
32 Katso, tulee hetki ja on jo tullut, jona teidät hajotetaan kukin tahollensa ja te jätätte minut yksin; en minä kuitenkaan yksin ole, sillä Isä on minun kanssani.
„Ятэкэ вине часул, ши а ши венит, кынд вець фи рисипиць фиекарела але луй; ши пе Мине Мэ вець лэса сингур; дарну сунт сингур, кэч Татэл есте ку Мине.
33 Tämän minä olen teille puhunut, että teillä olisi minussa rauha. Maailmassa teillä on ahdistus; mutta olkaa turvallisella mielellä: minä olen voittanut maailman."
В-ам спус ачесте лукрурь ка сэ авець паче ынМине. Ынлуме вець авя неказурь, дарындрэзниць, Еу ам бируитлумя.”
