Jobin 41
1 Voitko onkia koukulla Leviatanin ja siimaan kietoa sen kielen?
Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
2 Voitko kiinnittää kaislaköyden sen kuonoon ja väkäraudalla lävistää siltä posken?
Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
3 Rukoileeko se sinua paljon, tahi puhutteleeko se sinua lempeästi?
Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
4 Tekeekö se liiton sinun kanssasi, että saisit sen olemaan orjanasi ainaisesti?
Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
5 Voitko leikkiä sillä niinkuin lintusella tahi sitoa sen tyttöjesi pidellä?
Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
6 Hierovatko pyyntikunnat siitä kauppaa, jakavatko sen kauppamiesten kesken?
Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
7 Voitko iskeä sen nahan täyteen ahinkaita ja sen pään kala-ahraimia?
Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
8 Laskehan vain kätesi sen päälle, niin muistat sen ottelun; et sitä toiste yritä!
Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
9 Katso, siinä toivo pettää; jo sen näkemisestä sortuu maahan."
Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
10 "Ei ole niin rohkeata, joka sitä ärsyttäisi. Kuka sitten kestäisi minun edessäni?
Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
11 Kuka on minulle ensin antanut jotakin, joka minun olisi korvattava? Mitä kaiken taivaan alla on, se on minun.
Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
12 En saata olla puhumatta sen jäsenistä, en sen voimasta ja sorjasta rakenteesta.
Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
13 Kuka voi riisua siltä päällysvaatteen, kuka tunkeutua sen kaksinkertaisten purimien väliin?
Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
14 Kuka on avannut sen kasvojen kaksoisoven? Sen hammasten ympärillä on kauhu.
Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
15 Sen ylpeytenä ovat uurteiset selkäkilvet, kiinnitetyt lujalla sinetillä.
[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
16 Ne käyvät tarkoin toinen toiseensa, niin ettei ilma välitse pääse.
Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
17 Ne ovat toisiinsa liitetyt, pysyvät kiinni erkanematta.
Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
18 Sen aivastus on kuin valon välähdys, sen silmät ovat kuin aamuruskon silmäripset.
Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
19 Sen kidasta lähtee tulisoihtuja, sinkoilee säkeniä.
Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
20 Sen sieramista käy savu niinkuin kihisevästä kattilasta ja kaislatulesta.
Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
21 Sen puhallus polttaa kuin tuliset hiilet, ja sen suusta lähtee liekki.
Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
22 Sen kaulassa asuu voima, ja sen edellä hyppii kauhistus.
W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
23 Sen pahkuraiset lihat ovat kiinteät, ovat kuin valetut, järkkymättömät.
Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
24 Sen sydän on valettu kovaksi kuin kivi, kovaksi valettu kuin alempi jauhinkivi.
Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
25 Kun se nousee, peljästyvät sankarit, kauhusta he tyrmistyvät.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Jos sen kimppuun käydään miekoin, ei miekka kestä, ei keihäs, ei heittoase eikä panssari.
Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
27 Sille on rauta kuin oljenkorsi, vaski kuin lahopuu.
Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
28 Ei aja sitä pakoon nuoli, jousen poika, akanoiksi muuttuvat sille linkokivet.
Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
29 Kuin oljenkorsi on sille nuija, keihästen ryskeelle se nauraa.
Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
30 Sen vatsapuolessa on terävät piikit, se kyntää mutaa leveälti kuin puimaäes.
Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
31 Se panee syvyyden kiehumaan kuin padan, tekee meren voidekattilan kaltaiseksi.
Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
32 Sen jäljessä polku loistaa, syvyydellä on kuin hopeahapset.
Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
33 Ei ole maan päällä sen vertaista; se on luotu pelottomaksi.
Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
34 Se katsoo ylen kaikkea, mikä korkeata on; se on kaikkien ylväitten eläinten kuningas."
Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
