Jobin 38
1 Silloin Herra vastasi Jobille tuulispäästä ja sanoi:
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 "Kuka olet sinä, joka taitamattomilla puheilla pimennät minun aivoitukseni?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Vyötä nyt kupeesi kuin mies; minä kysyn sinulta, opeta sinä minua.
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 Missä olit silloin, kun minä maan perustin? Ilmoita se, jos ymmärryksesi riittää.
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Kuka on määrännyt sen mitat-tottapa sen tiedät-tahi kuka on vetänyt mittanuoran sen ylitse?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 Mihin upotettiin sen perustukset, tahi kuka laski sen kulmakiven,
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 kun aamutähdet kaikki iloitsivat ja kaikki Jumalan pojat riemuitsivat?
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 Ja kuka sulki ovilla meren, kun se puhkesi ja kohdusta lähti,
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 kun minä panin sille pilven vaatteeksi ja synkeyden kapaloksi,
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 kun minä rakensin sille rajani, asetin sille teljet ja ovet
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 ja sanoin: 'Tähän asti saat tulla, mutta edemmäksi et; tässä täytyy sinun ylväiden aaltojesi asettua'?
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 Oletko eläissäsi käskenyt päivän koittaa tahi osoittanut aamuruskolle paikkansa,
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 että se tarttuisi maan liepeisiin ja pudistaisi jumalattomat siitä pois?
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 Silloin se muuttuu niinkuin savi sinetin alla, ja kaikki tulee kuin vaatetettuna esille;
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 jumalattomilta riistetään heidän valonsa, ja kohonnut käsivarsi murskataan.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 Oletko astunut alas meren lähdesuonille asti ja kulkenut syvyyden kuilut?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Ovatko kuoleman portit sinulle paljastuneet, oletko nähnyt pimeyden portit?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Käsitätkö, kuinka avara maa on? Ilmoita se, jos kaiken tämän tiedät.
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 Mikä on tie sinne, kussa asuu valo, ja missä on pimeyden asuinsija,
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 että saattaisit sen alueellensa ja tuntisit polut sen majalle?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Kaiketi sen tiedät, sillä synnyithän jo silloin, ja onhan päiviesi luku ylen suuri!
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 Oletko käynyt lumen varastohuoneissa, ja oletko nähnyt rakeiden varastot,
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 jotka minä olen säästänyt ahdingon ajaksi, sodan ja taistelun päiväksi?
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Mitä tietä jakaantuu valo ja itätuuli leviää yli maan?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Kuka on avannut kuurnan sadekuurolle ja ukkospilvelle tien,
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 niin että sataa maahan, joka on asumaton, erämaahan, jossa ei ihmistä ole,
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 niin että autio erämaa saa kylläksensä ja maa kasvaa vihannan ruohon?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Onko sateella isää, tahi kuka on synnyttänyt kastepisarat?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Kenen kohdusta on jää tullut, ja kuka on synnyttänyt taivaan härmän?
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 Vesi tiivistyy kuin kiveksi, ja syvyyden pinta sulkeutuu kiinni.
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 Taidatko solmita Otavan siteet tahi irroittaa kahleista Kalevanmiekan?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Voitko tuoda esiin eläinradan tähdet aikanansa ja johdattaa Seulaset lapsinensa?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Tunnetko taivaan lait, tahi sinäkö säädät, miten se maata vallitsee?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 Taidatko korottaa äänesi pilviin ja saada vesitulvan peittämään itsesi?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Taidatko lähettää salamat menemään, niin että sanovat sinulle: 'Katso, tässä olemme'?
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Kuka on pannut viisautta pilvenlonkiin, tahi kuka antoi pilvenhattaroille ymmärrystä?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Kuka on niin viisas, että laskee pilvien luvun, kuka kaataa tyhjiksi taivaan leilit,
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 kun multa on kuivunut kovaksi kuin valettu ja maakokkareet toisiinsa takeltuneet?"
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 "Sinäkö ajat saaliin naarasleijonalle ja tyydytät nuorten leijonain nälän,
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 kun ne kyyristyvät luolissansa ja ovat väijyksissä tiheikössä?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Kuka hankkii ravinnon kaarneelle, kun sen poikaset huutavat Jumalan puoleen ja lentelevät sinne tänne ruokaa vailla?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
