< Jobin 36 >

1 Elihu jatkoi puhettaan ja sanoi:
Elihu ging nog voort, en zeide:
2 "Maltahan vähän, niin julistan sinulle, sillä vielä on minulla Jumalan puolesta puhuttavaa.
Verbeid mij een weinig, en ik zal u aanwijzen, dat er nog redenen voor God zijn.
3 Minä noudan tietoni kaukaa ja osoitan Luojani oikeuden;
Ik zal mijn gevoelen van verre ophalen, en mijn Schepper gerechtigheid toewijzen.
4 sillä totisesti, sanani eivät ole valhetta-mies, jolla on täydellinen tieto, on edessäsi.
Want voorwaar, mijn woorden zullen geen valsheid zijn; een, die oprecht is van gevoelen, is bij u.
5 Katso, Jumala on voimallinen, mutta ei halveksu ketään; väkevä on hänen ymmärryksensä voima.
Zie, God is geweldig, nochtans versmaadt Hij niet; geweldig is Hij in kracht des harten.
6 Hän ei pidä jumalatonta elossa, vaan hankkii kurjille oikeuden.
Hij laat den goddeloze niet leven, en het recht der ellendigen beschikt Hij.
7 Hän ei käännä silmiänsä pois hurskaista, vaan antaa heidän istua kuningasten kanssa valtaistuimella ikuisesti; he kohoavat korkealle.
Hij onttrekt Zijn ogen niet van den rechtvaardige, maar met de koningen zijn zij in den troon; daar zet Hij hen voor altoos, en zij worden verheven.
8 Ja jos niinkin käy, että heidät kytketään kahleisiin, sidotaan kurjuuden köysillä,
En zo zij, gebonden zijnde in boeien, vast gehouden worden met banden der ellende;
9 niin hän sillä ilmaisee heille, mitä he ovat tehneet ja mitä rikkoneet pöyhkeilemisellään,
Dan geeft Hij hun hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben;
10 avaa heidän korvansa nuhtelulle ja käskee heitä kääntymään pois vääryydestä.
En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht, en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden.
11 Jos he kuulevat ja alistuvat, niin saavat viettää päivänsä onnessa ja ikävuotensa ihanasti.
Indien zij horen, en Hem dienen, zo zullen zij hun dagen eindigen in het goede, en hun jaren in liefelijkheden.
12 Mutta jos eivät kuule, niin he syöksyvät surman peitsiin ja menehtyvät ymmärtämättömyyteensä.
Maar zo zij niet horen, zo gaan zij door het zwaard door, en zij geven den geest zonder kennis.
13 Mutta jumalattomat pitävät vihaa, he eivät apua huuda, kun hän on heidät vanginnut.
En die met het hart huichelachtig zijn, leggen toorn op; zij roepen niet, als Hij hen gebonden heeft.
14 Heidän sielunsa kuolee nuoruudessa, heidän elämänsä loppuu niinkuin haureellisten pyhäkköpoikain.
Hun ziel zal in de jonkheid sterven, en hun leven onder de schandjongens.
15 Kurjan hän vapahtaa hänen kurjuutensa kautta ja avaa hänen korvansa ahdistuksella.
Hij zal den ellendige in zijn ellende vrijmaken, en in de onderdrukking zal Hij het voor hunlieder oor openbaren.
16 Sinutkin houkutteli ahdingosta pois avara tila, jossa ei ahtautta ollut, ja lihavuudesta notkuvan ruokapöydän rauha.
Alzo zou Hij ook u afgekeerd hebben van den mond des angstes tot de ruimte, onder dewelke geen benauwing zou geweest zijn; en het gerecht uwer tafel zou vol vettigheid geweest zijn.
17 Ja niin kohtasi sinua kukkuramäärin jumalattoman tuomio; tuomio ja oikeus on käynyt sinuun kiinni.
Maar gij hebt het gericht des goddelozen vervuld; het gericht en het recht houden u vast.
18 Älköön kärsimyksen polte houkutelko sinua pilkkaamaan, älköönkä lunastusmaksun suuruus viekö sinua harhaan.
Omdat er grimmigheid is, wacht u, dat Hij u misschien niet met een klop wegstote; zodat u een groot rantsoen er niet zou afbrengen.
19 Voiko huutosi auttaa ahdingosta tahi kaikki voimasi ponnistukset?
Zou Hij uw rijkdom achten, dat gij niet in benauwdheid zoudt zijn; of enige versterkingen van kracht?
20 Älä halaja yötä, joka siirtää kansat sijoiltansa.
Haak niet naar dien nacht, als de volken van hun plaats opgenomen worden.
21 Varo, ettet käänny vääryyteen, sillä se on sinulle mieluisampi kuin kärsimys.
Wacht u, wend u niet tot ongerechtigheid; overmits gij ze in dezen verkoren hebt, uit oorzake van de ellende.
22 Katso, Jumala on korkea, valliten voimassansa; kuka on hänen kaltaisensa opettaja?
Zie, God verhoogt door Zijn kracht; wie is een Leraar, gelijk Hij?
23 Kuka määrää hänen tiensä, ja kuka sanoo: 'Sinä teit väärin'?
Wie heeft Hem gesteld over Zijn weg? Of wie heeft gezegd: Gij hebt onrecht gedaan?
24 Muista sinäkin ylistää hänen töitänsä, joiden kiitosta ihmiset veisaavat;
Gedenk, dat gij Zijn werk groot maakt, hetwelk de lieden aanschouwen.
25 kaikki ihmiset ihailevat niitä, kuolevaiset katselevat niitä kaukaa.
Alle mensen zien het aan; de mens schouwt het van verre.
26 Katso, Jumala on suuri, emme häntä käsitä, hänen vuottensa luku on ilman määrää.
Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet; er is ook geen onderzoeking van het getal Zijner jaren.
27 Hän kokoaa vedenpisarat; ne vihmovat virtanaan sadetta,
Want Hij trekt de druppelen der wateren op, die den regen na zijn damp uitgieten;
28 jota pilvet vuodattavat, valuttavat ihmisjoukkojen päälle.
Welke de wolken uitgieten, en over den mens overvloediglijk afdruipen.
29 Kuka ymmärtää pilvien leviämiset, kuka hänen majansa jyrinän?
Kan men ook verstaan de uitbreidingen der wolken, en de krakingen Zijner hutte?
30 Katso, hän levittää niiden päälle leimauksensa ja peittää meren pohjat.
Zie, Hij breidt over hem Zijn licht uit, en de wortelen der zee bedekt Hij.
31 Sillä niin hän tuomitsee kansat, niin hän antaa runsaan ravinnon.
Want daardoor richt Hij de volken; Hij geeft spijze ten overvloede.
32 Hän peittää molemmat kätensä leimauksilla ja lähettää ne ahdistajan kimppuun.
Met handen bedekt Hij het licht, en doet aan hetzelve verbod door dengene, die tussen doorkomt.
33 Hänet ilmoittaa hänen jylinänsä, jopa karjakin hänen tulonsa."
Daarvan verkondigt Zijn geklater, en het vee; ook van den opgaanden damp.

< Jobin 36 >